«ایکس – شبهه»: در این سؤال دو بخش کاملاً مستقل و مجزای از هم وجود دارد. یکی مبحث «ظهور خفی» است و دیگری ادعاهای مدعیان و هم چنین سخن مشایی مبنی بر وقوع حادثه‌ای به «نفع ما».

الف – برای شناخت بیشتر از مقوله‌ی «ظهور خفی»، لازم است ابتدا دانش و بینشی واقعی و به دور از خرافه‌های سنتی و مدرن نسبت به ظهور حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف داشته باشیم.

ظهور، در مقابل «غیبت» قرار دارد و غیبت آن حضرت (عج) نیز غیبت وجودشان نیست. چرا که ایشان در سال 255 هجری قمری به دنیا آمدند و هستند و هم چون سایر ائمه (ع) در زمان حیاتشان به امور امامت و ولایت و رسیدگی به حال مردمان و به ویژه شیعیانشان هستند. بلکه «ظهور» امری کاملاً سیاسی و مربوط به حکومت الهی و جهانی ایشان می‌باشد.

اما، این ظهور حادثه‌ای مانند زلزله یا رعد و برق نیست که به ناگاه اتفاق بیافتد. بلکه یک جریان است که هر لحظه به نقطه‌ی اوج خود که به آن «ظهور» می‌گوییم نزدیک‌تر می‌شود. لذا هر لحظه و هر گام، لحظه و گامی از ظهور است.

دقت شود که از انحرافات تحمیل شده بر مسلمین، فقط تجزیه کشورها و یا امت‌هایشان نیست، بلکه اعتقادات را نیز تجزیه کرده‌اند تا کسی نتواند درست فکر کند و راهی را برای رسیدن به یک هدف درست بپیماید. به ما القا کرده‌اند که حوادثی چون: مرگ، قیامت یا ظهور، اتفاقات جداگانه‌ و بی‌ارتباط با مایی هستند که زمانی حادث خواهند شد، در حالی که هر کدام از آنها یک زنجیره و کلاً زنجیره حیات و تحقق اهداف الهی در آفرینش را تشکیل می‌دهند. هر لحظه‌ای که می‌گذرد، مرحله‌ای از مرگ صورت می‌پذیرد، چنان چه یک سال، یا یک دقیقه یا یک لحظه‌ی پیش ما مرده است و این حرکت زمانی به قدم و لحظه‌ی آخر خود می‌رسد. قیامت نیز همین‌طور است. و ظهور نیز از این قاعده مستثنی نیست. هر گامی، هر لحظه‌ای، هر حادثه‌ای، حلقه‌ای از حلقه‌های «ظهور» است و زمانی به حلقه‌ی آخر یا گام آخر که قیام علنی ایشان از کعبه است می‌رسیم.

لذا، «ظهور خفی» همین گام‌های نزدیک به ظهور است. ظهور خفی، همین بیداری ملت مسلمان و به ویژه شیعیان ایران، انقلاب و استقرار نظام سیاسی و حکومتی اسلامی در این کشور، پذیرش و حمایت از ولایت و رهبری فقه و فقیه توسط مردم، بیداری ملت‌های مسلمان جهان و قیام آنها بر علیه حکام جور و اسلامخواهی، بیداری سایر ملل جهان و اعتراض به دستگاه‌ها و سیستم‌های حکومتی کفر و ظلم و ... می‌باشد. ظهور خفی همین تقویت فرهنگ مجاهدت و شهادت‌طلبی مسلمانان جهان است. ظهور خفی بیرون افتادن چهره‌ی شیطانی کفر از پشت نقاب‌های رنگارنگ به نام «علم، تکنولوژی، ایسم، انسان‌دوستی، حقوق بشر، دمکراسی و ...» می‌باشد.

ب – اما این که کسی بگوید قرار است «ظهور خفی» در فلان تاریخ یا تا فلان تاریخ اتفاق بیافتد، عوامی و عوامفریبی است. خرافه‌پرستی و خرافه‌گرایی است. شیطنت و اغفال اذهان عمومی مردمان است.

ج – اما این که مشایی بدین مضمون گفته است که «به زودی اتفاقی به نفع ما می‌افتد!»، باید ابتدا از ایشان سؤال نمود که منظور از [ما] کیانند؟ اگر منظور وی از «ما» همین کشور و ملت شریف و مسلمان ایران و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران است، نیازی به بشارت و خیر از غیب دیگران نیست، چرا که این وعده‌ی الهی است و هر اتفاقی که در جهان رخ داده و رخ می‌دهد به نفع «ما» است. به قول حضرت امام خمینی (ره) که در زمان جنگ می‌فرمود: «برای دو طرف سکه یک نقش را دارد» اگر به ظاهر پیروز شویم، پیروزیم، و اگر شهید شویم نیز پیروزیم. این سنت الهی است. اگر مطهری‌ها را شهید کنند، کودکان غزه را بکشند، بر ایران اسلامی جنگ نرم و سخت تحمیل کنند، اذهان عمومی جهانیان بیدار می‌شود و اگر ما را رها کنند، انقلاب با سرعت بیشتری صادر شده و جهانگیر می‌شود.

اما اگر منظورشان از «ما»، گروه یا قشری جدای از مردم است، اول باید تعریف کنند که آنها کیستند؟ بر چه باورهایی هستند؟ به کجا وابستگی دارند و چه اهدافی را دنبال می‌کنند؟ و سپس بیان دارند که اصلاً چرا از مردم جدا شده و «ما»یی دیگر تشکیل داده‌اند؟ و در آخر نیز بدانند که هیچ اتفاقی به «ما»ی آنها نیست، مگر آن که قطره‌ای از سیل خروشان این ملت باشند و پشت سر مردم به ولی فقیه اقتدا کنند.

عزیزان و به ویژه نوجوانان و جوانان دقت نمایند که انقلاب و جمهوری اسلامی ایران و مردم مجاهد، سخت کوش و مؤمن این کشور، از این «من و ما»ها در این 33 سال زیاد دیده‌اند. که بازرگان‌ها، جبهه‌ ملی‌ها، پان ایرانیسم‌ها، بنی‌صدرها، رجوی‌ها، منتظری‌ها و ... نمونه‌های شاخص آنها هستند. هر کدام در دوره‌ای جوی به راه انداختند و فضایی را آلوده کردند و در توهمی بزرگ فرو رفتند و سپس به راحتی و به آسانی فرو ریختند. چنان چه گویا هیچ وقت نبودند. «من»ها و «ما»های جدید نیز بزرگ‌تر و قوی‌تر از آنان نیستند. و سر این مردم کلاه نمی‌رود.

کلمات کلیدی:  اعتقادی   امام مهدی   آخر الزمان