ایکس - شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: جمله را به اینگونه مطرح کرده‌اند تا زیارت عاشورا را زیر سؤال ببرند؛ وگرنه اگر به کارشان بیاید، می‌گویند: اسلام دین خشنی است که دستور جهاد، جنگ و سخت‌گیری با کفار و ظالمین را داده است و و اگر به کارشان بیاید، می‌گویند، اسلام دین رحمت است، پس چرا باید به کفار سخت گرفت؟

در مورد زیارت عاشورا و «لعن» پیش از این مطالب بسیاری درج شده است و شرح داده شده که اولاً «لعن» دشنام نیست، بلکه اعلام مواضع است. لعنت یعنی دور دانستن از رحمت الهی و باید مشخص باشد که «مؤمن» بصیرت دارد یا خیر؟ دوست و دشمن شناس هست یا خیر؟ و آیا می‌داند که چه اشخاص یا گروه‌هایی ظلّ رحمت الهی هستند و کدامین نیستند؟

اما در مورد بخش اول سؤال نسبت به فرموده‌ی پیامبراکرم صلوات الله علیه و آله، دقت شود که کلاً صورت مسئله غلط است و یا دست کم نادرست تفسیر شده است.

الف - پیامبراکرم صلوات الله علیه و آله هیچ امر، دستور و سیره‌ای نداشته‌اند که مغایر و مخالف وحی الهی باشد و خداوند متعال نیز در قرآن کریم دستور به شدت نسبت به کفار و دشمنان داده است و اساساً یکی از ویژگی‌های امّت راستین ایشان همین است، چنان چه فرمود:

«مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا» (الفتح، 29)

ترجمه: محمد پيامبر خدا ، و کسانی که با او هستند بر کافران سخت‌گيرند و با، يک‌ديگر مهربان؛ آنان را بينی که رکوع می‌کنند ، به سجده می‌آيند و جويای فضل و خشنودی خدا هستند. نشانشان اثر سجده‌ای است که بر چهره آنهاست؛ اين است وصفشان در تورات و در انجيل ، که چون کِشته‌ای هستند که جوانه بزند و آن جوانه محکم شود و بر پاهای خود بايستد و کشاورزان را به شگفتی وادارد‌، تا آنجا که کافران را به خشم آورد. خدا از ميان آنها کسانی را که ايمان آورده‌اند و کارهای شايسته کرده‌اند، به آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است.

و هم چنین به صراحت به پیامبرش دستور داده است که به دشمنان اسلام و مسلمین، که کفار و ظالمین هستند، سخت بگیرد:

«يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ» (التوبه، 73)

ترجمه: اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنان سخت بگير و جايگاهشان دوزخ است، و چه بد سر انجامى است.

ب – دقت شود که خداوند متعال هیچ گاه و در هیچ دینی به بندگانش نفرموده است که اگر گروهی ظالم و ستمگر، کافر و منافق و آدم‌کش و ...، با شما دشمنی کردند، شما باید آنها را به نهار و شام دعوت کنید و با دسته گل و شیرینی به استقبال‌شان بروید. هیچ عقل سلیمی نیز چنین حکمی نمی‌کند و اگر کسی چنین نماید، نشانه‌ی حماقت اوست و نه به اصطلاح اخلاق و عطوفت او.

این که می‌بینید در مسیحیت به نام عیسی مسیح علیه‌السلام گفته می‌شود که اگر این طرف صورتت را زدند، آن طرف را بیاور تا بزنند، تحریف و دروغی است که ستمگران در میان مسیحیان رواج دادند تا روح مبارزه را به نام دین در آنان بکُشند و کسی با آنها مقابل ننماید. از خودشان بپرسید: اگر حضرت مسیح علیه‌السلام چنین رفتاری داشتند، پس چرا قصد کردند که او را به صلیب کشیده و به قتل برسانند؟ مگر چه مزاحمتی برای کفار و ظالمین ایجاد کرده بود؟!

ج – خوب رفتار کردن نیز تعریف دارد. یک جا رفتار خوب، گذشت است، جای دیگر ایستادگی است و جای دیگر قصاص است و جای دیگر صلح و جای دیگر جنگ. و البته که خداوند متعال در آیات کریمه و نیز پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله در اوامر و نیز سلوک خود، به همه دستور داده‌اند که ظلم و تعدی نکنید، حتی به ظالم و یا دشمن. اما معنایش این نیست که اصلاً دشمن شناس نباشید و یا اگر کسی یا حکومتی یا جریانی علناً به شما ظلم کرد، شما لبخند بزنید و اسمش را اخلاق خوب بگذارید.

مرتبط:

مگر لعن کردن بد نیست، پس چرا در زیارت عاشورا این همه لعن وجود دارد؟

مراد از لعن اولی تا چهارمی در زیارت عاشورا چه کسانی هستند؟ آیا لعن آنها سبب تشدید اختلافات شیعه و سنی نمی‌شود؟

 

چرا به رغم این که قرآن ما را از سبّ و لعن کفار برحذر می دارد، در زیارت عاشورا شاهد لعن و نفرین هستیم؟

کلمات کلیدی:  گوناگون   زیارت