متن ذیل بخشی از بیانات ایشان در تاریخ 28/11/1392 می‌باشد:

... نظام سلطه يعنى اين كه چند قدرتِ دست يافته‌ى به توانايى مادّى و سلاح و پول و امثال اينها بخواهند بر دنيا حكومت كنند؛ مظهر نظام سلطه هم امروز آمريكا است.

ملّت ايران در انقلاب گفت، در حوادث بعدى گفت، در جنگ تحميلى گفت، در اين بيست ‌و دوّم بهمن گفت: ما تسليم زورگويى و باج‌خواهى آمريكا نخواهيم شد.

يك عدّه سعى نكنند چهره‌ى آمريكا را بزك كنند، آرايش كنند، زشتى‌ها و وحشت‌آفرينى‌ها و خشونت‌ها را از چهره‌ى آمريكا بزدايند، در مقابل ملّت ما، به ‌عنوان يك دولت علاقه‌مند، انسانْ‌دوست معرّفى كنند؛ اگر سعى هم بكنند، سعى‌شان بى‌فايده است.

در طول تاريخِ اقلاًّ هفتاد هشتاد سال اخير - البتّه قبل هم خيلى حرف‌ها در تاريخ آمريكا هست [كه] نمی‌خواهيم حالا وارد آن حرف‌ها بشويم - شما نگاه كنيد در دنيا، ببينيد آمريكا چه‌كار كرده؟

جنگ‌هايى كه آمريكا به راه انداخته است، انسان‌هاى بى‌گناه و غيرنظامى‌اى كه در اين جنگ‌ها و در غير اين جنگ‌ها به خاك و خون كشانده است؛ ديكتاتورهايى كه در شرق و غرب دنيا مورد حمايت آمريكا قرار گرفته‌اند - يكى از آنها محمّدرضاى پهلوىِ ايران بود و ده‌ها نفر از قبيل او در كشورهاى آسيايى، در كشورهاى آفريقايى، در كشورهاى آمريكاى لاتين، از نظامى و غيرنظامى - و سال‌هاى متمادى به مردم خودشان ظلم كردند، خون مردم را به شيشه كردند، ثروت‌هاى مردم را غارت كردند، پدر مردم را درآوردند. حمايت از اينها در كارنامه‌ى عمل آمريكا وجود دارد. حمايت از تروريسم بين‌الملل و حمايت از تروريسم دولتى؛ اين دولت جعلى جنايتكار صهيونيستى كه غاصب فلسطين است، ده‌ها سال است كه مورد حمايت آمريكا است؛ مردم را می‌كُشد، خانه‌ها را خراب می‌كند، ظلم می‌كند، جوان‌ها را، زن‌ها را، مردها را، كودكان را به زندان و حبس می‌كشاند؛ به بيروت حمله كردند، صبرا و شتيلا را نابود كردند، چه، چه؛ همه مورد حمايت آمريكا است. اينها در سياهه‌ى اعمال آمريكا ثبت است.

حمله‌ى به عراق و كشتن ده‌ها هزار انسان - آمارها را ما دقيق نمی‌دانيم، بلكه گفته می‌شود تا حدود يك ميليون عراقى را در طول اين چند سال اينها مستقيم و غير مستقيم از بين بردند؛ حالا من نسبت نمی‌دهم، اقلاًّ ده‌ها هزار، [در صورتى كه] يكى‌اش هم زياد است – انسان‌ها را در عراق از بين بردند. در افغانستان يك‌جور ديگر، شركت‌هاى آدم‌كشى و ترور را - كه من يكى [از آنها] را يك‌وقتى در يك سخنرانى، اسم آوردم: شركت معروف «بِلَك‌واتِر» آمريكايى كه كار آن آدم‌كشى است، ترور است - انداختند به جان مردم؛ همين گروه‌هاى تندروِ افراطىِ آدم‌كشِ تكفيرى را اوّل اينها راه انداختند كه حالا در يك‌جاهايى كمانه كرده و به خودشان هم دارد می‌خورد.

آمريكا يك‌چنين دولتى است. بحث سر ملّت آمريكا و مردم آمريكا نيست، آنها هم مثل بقيّه‌ى مردمند؛ بحث سر رژيم آمريكا است، بحث سر دولت آمريكا است.

چطور می‌شود اين چهره را با بزك و آرايش تغيير داد در مقابل چشم ملّت ايران؟  خود ما ملّت ايران چه كشيديم؟ از زمان كودتاى بيست ‌و هشتم مرداد، نزديك به سى سال، بيست و پنج شش سال، حكومت ظالمانه‌ى محمّدرضا - از بيست‌ و هشتم مرداد [سال] ۳۲ تا سال ۵۷ - و بعد هم از پيروزى انقلاب، مرتّب آزار و اذيّت و بدجنسى و خباثت نسبت به ملّت ايران.

حالا مردم تحريمِ اخير را مى‌بينند؛ اينها از اوّل انقلاب تحريم را شروع كردند. در اوايل انقلاب هركس خواست عليه انقلاب يك كارى بكند، آمريكايى‌ها از او حمايت كردند. چپ بود، راست بود، نظامى بود، غير نظامى بود، برايشان فرقى نمی‌كرد؛ هر كسى عليه نظام جمهورى اسلامى انگيزه‌اى داشت - در شكل قوميّت‌ها، در شكل آدم‌هاى گوناگون - هرچه توانستند، كمك كردند؛ آخرىِ آنچه مردم به چشمشان ديدند، فتنه‌ى سال ۸۸ است.

رئيس‌جمهور آمريكا با كمال وقاحت ايستاد و از فتنه‌گران در تهران حمايت كرد؛ حالا هم اخيراً دارند حمايت می‌كنند. فهرست بدكارى‌هاى اين دولت اينها است.

امروز هم خيلى از نيّت‌هاى شومى كه اينها پشت پرده داشتند و مكتوم نگه می‌داشتند، دارد به تدريج آشكار می‌شود.

من امسال روز اوّل سال ۹۲ در مشهد در جوار مرقد ثامن‌الحجج اعلام كردم؛ گفتم من حرفى ندارم؛ بعضى از مسئولين و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان اين دولت - فكر می‌كنند، در قضيّه‌ى هسته‌اى ما با آمريكايى‌ها مذاكره كنيم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتيم خيلى خب، اصرار داريد شما، در اين موضوعِ بالخصوص برويد مذاكره كنيد؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبين نيستم؛ مخالفتى نميكنم امّا خوشبين نيستم.

ببينيد مرتّب پى‌درپى اظهارات سخيف آمريكايى‌ها را؛ سناتور بى‌آبروى آمريكايى از صهيونيست‌ها پول می‌گيرد تا برود در مجلس سناى آمريكا به ملّت دشنام صريح بدهد، نه اين كه اهانت كند؛ دشنام می‌دهد. رؤساى كشورشان هم همين‌جور، در سطوح مختلف به ملّت ايران [اهانت كند]. البتّه تودهنى را روز بيست ‌و دوّم بهمن از مردم خوردند. يكى از علل اجتماع گرم‌تر مردم امسال همين بود كه مردم ديدند كه چه طور مسئولين آمريكا گستاخ، پررو، زياده‌طلب، بددهن، بى‌ادب روبه‌رو می‌شوند؛ غيرت دينى مردم آنها را به ميدان كشاند تا به دشمن بگويند: اشتباه نكن، ما هستيم. ملّت ايران در اين راهپيمايى بيست‌ودوّم بهمن به همه‌ى ما - به اين حقير، به مسئولين گوناگون، به زحمت‌كشانى كه دارند در امور اداره‌ى كشور حقيقتاً زحمت می‌كشند؛ چه آنهايى كه در باب سياست خارجى كار می‌كنند، چه آنهايى كه در باب سياست داخلى كار می‌كنند - خواستند بگويند: خاطرتان جمع باشد، ملّت ايران ايستاده است، در صحنه است، در مواجهه‌ى با دشمن احساس ضعف نكنيد؛ يكى از پيامهاى بزرگ ملّت ايران اين بود. اين همان حرفى است كه من اوّل امسال گفتم، بعد هم بارها - قبلها هم گفتيم، بعدها هم گفتيم - مكرّر گفتيم كه مسئله‌ى هسته‌اى بهانه است براى دشمنى؛ مسئله‌ى هسته‌اى هم اگر يك روزى - حتّى به فرض محال - بر طبق نظر آمريكا حل بشود، باز يك مسئله‌ى ديگرى دنبال آن مى‌آيد؛ الان ملاحظه كنيد سخنگويان دولت آمريكا بحث حقوق بشر، بحث موشكى، بحث سلاح و مانند اينها را به ميان آوردند. من تعجّب ميكنم، آمريكايى‌ها خجالت نمی‌كشند اسم حقوق بشر را مى‌آورند. هركس ديگرى در دنيا ادّعا بكند طرفدارى از حقوق بشر را، دولتمردان آمريكا ديگر نبايد اين ادّعا را بكنند، با اين همه فضاحتى كه در كارنامه‌ى آنها نسبت به حقوق‌بشر هست.

از صد رقم حركت خلاف حقوق بشر آنها، شايد نود رقم، هشتاد رقم آن را مردم دنيا نمی‌دانند؛ همان ده بيست رقمى كه می‌دانند، يك كتاب قطور سياه است.

زندان گوانتانامو را همه می‌دانند، زندان ابوغُريب عراق را همه می‌ديدند، شركت «بِلَك واتر» را همه ديدند، حمله‌ى به كاروانهاى عروسى افغانها را ديدند، كمك به تروريست‌هاى نامدار كه افتخار می‌كنند به تروريست بودن خودشان را همه ديدند، عهدشكنى‌ها را ديدند، دروغگويى‌ها را ديدند؛ همه‌ى دنيا اينها را ديده است، باز می‌گويند حقوق بشر و خجالت هم نمی‌كشند! واقعاً اين مقدار وقاحت در رفتار اينها چيز عجيبى است.

 

 من به شما عرض بكنم كارى كه وزارت‌خارجه‌ى ما و مسئولين دولتى ما شروع كردند، ادامه پيدا خواهد كرد؛ ايران آنچه را قرار گذاشته است و عهد كرده است نقض نخواهد كرد. البتّه مسئولين تلاش خودشان را بكنند، كار خودشان را بكنند، امّا آمريكايى‌ها با انقلاب اسلامى دشمنند، با جمهورى اسلامى دشمنند، با اين پرچمى كه شما مردم بلند كرديد دشمنند و اين دشمنى با اين چيزها فرو نخواهد نشست؛ علاج مقابله‌ى با اين دشمنى هم فقط يك‌چيز است و آن، تكيه‌ى به اقتدار ملّى و به توان داخلى ملّى و مستحكم كردن هرچه بيشتر ساخت درونىِ كشور [است]. هرچه در اين زمينه ما كار بكنيم، كم است.

کلمات کلیدی:  رهبری