ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: در فرازی از پاسخ سؤالی تحت عنوان «دليل شما برای نبوت (حضرت) محمد (ص) چيست؟ ...» آمده بود: «طبعاً هیچ کسی بدون دلیل (دعوی نبوت را) پذیرا نبود، لذا از اعراب سوسمار خور و جاهل گرفته تا عقلا و حکما و بزرگان و دانشمندان سایر ادیان الهی، تا افراد مغرض و مریض و تا اشخاص شهوت‌ران و سران زر و زور و تزویر، از او دلیل برهان و معجزه خواستند .»

از آن پس، برخی از کاربران گرامی گله‌مند شدند که چرا گفتیم «عرب سوسمار خور – این اهانت به آن اعراب است»؟! و این بار کاربر گرامی فرموده است: گمان کنید این نیز سؤالی است مانند سؤالات دیگر و پاسخ دهید.

به چند نکته توجه نمایید:

الف – اولاً بیان نشده که کلیه اعراب سوسمار خور بودند و البته اگر بودند نیز بیان می‌شد، بلکه بیان شده از «عرب سوسمار خور تا عقلا و حکما»! و البته با سواد نیز نزد اعراب کم بود، چه رسد به عقلا و حکما. پس در این بیان اشکالی وجود ندارد.

در میان هر قومی، افراد دانا و نادان بسیار هستند و هر کدام رفتارهای خود را دارند و دلیل نیست که هر رفتاری نزد همگان مقبول محترم شمرده شود. اگر عده‌ای از اعراب دختران خود را زنده به گور می‌کردند، می‌توانیم بگوییم: «آن اعراب بچه کُش» و جا ندارد که اعتراض شود این رسم و فرهنگ آنان بوده است. خب کاری بسیار غلط و جنایتی بسیار بزرگ بوده است.

قرآن کریم تصریح دارد که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله را در میان قومی فرستاد که (اغلب) جاهل بودند و رفتارهای آنان نیز مشهور است به رفتارهای دوره‌ی «جاهلیت». آیا می‌شود معترض شد که خدایا چرا به آنها اهانت کردی؟!

هم چنین تصریح دارد که برخی از این اعراب و به ویژه بادیه‌نشینان آنها، در کفر و نفاق از سایرین شدیدتر هستند:

«الأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلاَّ يَعْلَمُواْ حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ» (التوبه، 97)

ترجمه: (باديه‏نشينان) عرب در كفر و نفاق [از ديگران] سخت‏تر و به اينكه حدود آنچه را كه خدا بر فرستاده‏اش نازل كرده ندانند سزاوارترند و خدا داناى حكيم است.

ب – همین تعابیر را در خصوص نسل جاهلیت عرب در کلام بزرگان اسلام می‌خوانید، چنان چه حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام، در توصیف حال روز اعراب قبل از بعثت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، می‌فرماید:

«شما ای گروه عرب، در زمان جاهلیّت، زشت‌ترین مرام را داشتید و در بدترین وضع به سر می‌بردید، در میان زمین‏‌های سنگلاخ، میان مارهای پُر زهر، آب لجن و سیاه می‏آشامیدید، غذای آلوده می‌خوردید، خون یکدیگر را می‌ریختید، و از خویشان دوری می‏‌کردید؛ بت‌ها در میان شما نصب شده بودند، غرق در فساد بودید که خداوند توسّط پیامبر اکرم(ص) شما را از آن همه انحرافات و گمراهی‏‌ها رهایی بخشید». (خطبه 26)

هم چنین حضرت سیدة النساء العالمین، فاطمة‌الزهراء علیها‌السلام در خطبه فدکیه، وضعیت اعراب دوران جاهلیت را تشریح می‌نمایند تا قدر نعمت اسلام در زندگی خود را بدانند:

«‌و شما بر کناره پرتگاهى از آتش قرار داشته، و مانند جرعه‏‌اى آب بوده و در معرض طمع طمّاعان قرار داشتید، همچون آتش‏زنه‏اى بودید که بلافاصله خاموش مى‌‏گردید، لگدکوب روندگان بودید، از آبى مى‏‌نوشیدید که شتران آن را آلوده کرده بودند، و از پوست درختان به عنوان غذا استفاده مى‏‌کردید، خوار و مطرود بودید، مى‌‏ترسیدند که مردمانى که در اطراف شما بودند شما را بربایند، تا خداى تعالى بعد از چنین حالاتى شما را بدست آن حضرت نجات داد، بعد از آنکه از دست قدرتمندان و گرگ‌هاى عرب و سرکشان اهل کتاب ناراحتی‌ها کشیدید.‌»

در آن پاسخ، ما نیز به همین نکته اشاره کردیم و بیان داشتیم که از آن عربی که آب لجن و سوسمار می‌خورد، یعنی در اوج جاهلیت بود تا عاقل و حکیم، هیچ کس ادعای رسالت را بدون دلیل و معجزه قبول نداشت. آیا این سخن نادرستی است؟

ج – شواهد تاریخی نشان می‌دهد که مردمان بخش‌هایی از اروپا (مانند اسپانیا)، چهارهزار سال پیش آدمخوار بودند – در قرون وسطی بسیاری از اروپایی‌ها و حکومت‌های‌شان آدمکش و جبار بودند - مغولان وحشی بودند – امریکا و اسرائیل امروز جنایتکار هستند و ...، پس اگر کسی گفت: آن اسپانیایی‌های آدمخوار، آن امپراطورهای آدمکش، آن مغولان وحشی یا این امریکایی‌های جنایتکار و ...، سخنی نگفته است که عده‌ای معترض شوند چرا به فرهنگ آنان و رسم و رسوم‌شان اهانت شده است؟!