ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: باید ببینیم که ما الآن ناراحت چه هستیم و دغدعه‌ی اصلی ما چیست؟ مثلاً خیلی ناراحتیم که چرا اسم قاچاقچی سیامک بوده و به «سیا» مشهور شده و یا چرا نامش را «چنگیز پلنگ» گذاشته‌اند و مثلاً علی یا رضا نگذاشته‌اند؟ آیا اگر برعکس بود راضی می‌شدیم؟ پس، دنبال چه هستیم؟ این خودشناسی است و مهم‌تر از اسم‌ آنهاست.

البته یک دوره‌ای هم درست برعکس بود، علی دیوونه، حسن خُله و ...، در فیلم‌ها بیداد می‌کرد و حتی در دیالوگ‌های محاوره‌ای، اسامی اسلامی به سخره گرفته می‌شد! یادتان نیست اسم «عبدالله» که طبق حدیث زیباترین اسم نزد خداست و نیز «جواد»، به چه مفاهیمی حمل می‌شد و به چه کسانی نسبت داده می‌شد؟! چرا کسی آن موقع ناراحت نشد که آقا چرا به فلان صفت عبدالله می‌گویید و بیژن نمی‌گویید؟

دقت شود که در سریال‌های ما، بدتر از اسم‌ها، رسم‌هاست:

اسم‌ها:

در طول تاریخ نام بسیاری از جنایتکاران، اسامی اسلامی بوده است و البته این اسم‌گزاری‌ها از دو حال خارج نبوده و نیست: یا پدران‌شان نیز مثل خودشان فاسد و فاجر بودند و برای فریب مردم این اسم‌ها را می‌گذاشتند (مثل: مأمون، متوکل، المعتم بالله و ...) و یا آن که آدم‌های معمولی بودند و اسم‌های خوب انتخاب کردند و انتظار نداشتند که فرزندان‌شان فاسد و مفسد شوند.

ناصرالدین شاه، آقا محمد خان قاچار، رضا خان، محمدرضا و علیرضا پهلوی، انورسادات، صدام حسین، مسعود و مریم رجوی، باراک حسین اوباما و ...، همه جانیانی با اسامی خوب بودند و مثل آنها بسیارند.

از این رو، اگر چه اسم بسیار مهم است و پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند که از حقوق فرزند بر پدر این است که اسم خوب روی فرزند بگذارد و امروزه نیز علم به تأثیر «اسم» در ساختار شخصیت واقف شده است، اما علت تامه نیست و همه چیز نیست.  لذا وقتی اسم ناروا شد، خدا به زبان انبیایش می‌فرماید که این «اسم‌ها و ایسم‌ها» واقعیت و حقیقتی ندارند، بلکه اسم‌هایی هستند که شما و پدرانتان روی آنها گذاشته‌اید. این دو آیه را حتماً با دقت بخوانید:

«قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤكُم مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ» (الأعراف، 71)

ترجمه: گفت راستى كه عذاب و خشمى [سخت] از پروردگارتان بر شما مقرر گرديده است آيا در باره نامهايى كه خود و پدرانتان [براى بت‌ها] نامگذارى كرده‏ايد و خدا بر [حقانيت] آنها برهانى فرو نفرستاده با من مجادله مى‏كنيد؟! پس منتظر باشيد كه من [هم] با شما از منتظرانم.

«إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى» (النّجم، 23)

ترجمه: [اين بتان] جز نام‌هايى بيش نيستند كه شما و پدران‌تان نامگذارى كرده‏ايد [و] خدا بر [حقانيت] آنها هيچ دليلى نفرستاده است [آنان] جز گمان و آنچه را كه دلخواه‌شان است پيروى نمى‏كنند با آنكه قطعاً از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده است.

رسم‌ها:

رسم‌ها بسیار مهم‌تر و مؤثرتر از اسم‌ها هستند. به قرآن توجه کنید. خداوند نمی‌فرماید که اولیای شما علی، حسن، حسین و ... علیهم‌السلام هستند، بلکه می‌فرماید آنان که چنین و چنان هستند، «ولیّ» شما هستند. یعنی بدانید که اولاً امیرالمؤمنین علیه السلام، به خاطر آن که اسمش «علی» بود «ولی‌الله و خلیفة‌الله و حجة‌الله» نشد، بلکه به خاطر مرتبه‌ی وجودیش، علمش، فضلش، تقوایش، بصیرتش، اخلاصش، عبادتش و ... امام شد – و ثانیاً بدانید هر کس که نامش علی بود، ولیّ الله و امام نیست، بلکه هر کس «رسمش» این بود امام است.

فیلم‌ها و سریال‌ها:

البته باز هم تأکید داریم که «اسم»ها مهم هستند، اما نقش کلیدی را «رسم»ها ایفا می‌کنند. عرصه‌ی «فیلم و سریال» در تمام جهان، از هالیوود گرفته تا سینما و سیمای جمهوری اسلامی ایران، به این مهم توجه دارند، هر چند که عموماً در جهت ضد تبلیغ علیه اسلام و مسلمین استفاده می‌شوند، حتی در داخل.

در فیلم‌ها و سریال‌های خارجی، اغلب تروریست‌ها مسلمان هستند و اگر مسلمان نیز نباشند، ریش دارند و گاه چفیه هم می‌اندازند و یا با مسلمانی در ارتباط هستند و یا دست کم یک بار هم که شده از کشورهای اسلامی عبور کرده‌اند!

در فیلم‌ها و سریال‌های ما نیز همین‌طور است. در یک برهه‌ی ما روی سریال‌ها تحقیقات آماری انجام دادیم و در جداول نشان دادیم که اغلب زنان چادری، بی‌سواد، نمّام (سخن‌چین)، دروغگو، اهل غیبت و تهمت و خلاصه چادر به دور کمر بسته و فحاش نیز هستند. اما اغلب زنان غیر چادری که نقشی غیر مقید را نیز ایفا می‌کردند، باسواد، فهمیده، با شعور، با اخلاق، کمک حال دیگران، مدیر، مدبر و ... بودند. اغلب دخترانی که سالم و به سبک متداول فرهنگ اسلامی – ایرانی ما ازدواج کردند، بدبخت شدند و اغلب دخترانی که با دوست پسرشان که در پارک، دانشگاه یا کافی شاپ پیدایش کرده بودند ازدواج کردند، بسیار هم خوشبخت بودند! حالا این مهم‌تر و مؤثرتر است، یا این که نام کدام فاطمه یا مریم باشد و کدام فتّانه یا شیفته؟

ما در سریال می‌بینیم که همسر پدری مؤمن، تحصیلکرده، مسئول و متعهد و سالم، جدا شده و به امریکا می‌رود تا ... – بعد فرزند آنها سرطان می‌گیرد، نه معالجات پدر اثر بخش می‌شود و نه دعا و توسلش بر سر سجاده، اما ناگهان مادر قرطیِ او از راه می‌رسد، مستقیم به مشهد می‌رود و شفای پسرش را نیز می‌گیرد. نتیجه این است که امام (ع) نیز آنها را می‌خرد.

دادگاه‌ها:

ما هنوز نتوانستیم به قوه قضاییه، دادگاه‌ها، زندان‌ها و فیلم‌ها و سریال‌هایی که سکانس زن مجرم دارند، تفیهم کنیم که «چادر»، حجاب کامل و به قول حضرت امام خمینی (ره)، از ادب زن ایرانی است، نه یونیفرم رسمی زنان جنایتکار، فاسق، فاسد، بدکاره و مجرم.

نتوانستیم تفهیم کنیم که مانند مردان، لباس فرم زندانی برای زنان مجرم طراحی کنید که پوشیده نیز باشد و آنان را با چادر به صحنه‌های زندان، دادگاه و فیلم‌های نیاورید. یا اگر مرد فاسق و فاجر و مجرم، به هنگام ارتکاب به جرائم و مفاسد ریشش را سه تیغه می‌کرده، دلیلی ندارد که در دادگاه با ریش حاضر شود.

حال این مؤثرتر است یا این که نام آن زن مجرم چه باشد؟

جدید:

خط ولایت - مقام معظم رهبری - نیاز امروز دنیای اسلام، روی‌ آوردن به اندیشه، تفکر، بصیرت و فهم درست مسائل است

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون