کسانی که نزد پروردگار «ملعون» هستند [لعنت یعنی دور شدن از رحمت الهی] / 4- کسانی که در مقابل سخن حق، عناد و لجاج دارند

وَقَالُواْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلاً مَّا يُؤْمِنُونَ (البقره، 88)

و گفتند: دل‏هاى ما در نيام (حجاب) است. [اين طور نيست‏] بلكه خدا به سبب كفرشان لعن [و طرد] شان كرده، پس خيلى كم ايمان مى‏  آورند.

بسیار دیده‌ایم که برخی [نه به خاطر نفهمیدن و عدم درک صحیح که مستلزم بحث و مطالعه بیشتر می‌باشد] بلکه قلباً نسبت به شنیدن حرف حق، کلام الله و هر گونه موعظه و تذکری که مبتنی بر آموزه‌های اسلامی باشد، عناد و لجاج به خرج می‌دهند و برای این که نشنوند و به راه انحرافی خود ادامه دهند، می‌گویند: «اصلاً می‌دانی چیست؟ قلب ما بسته شده و اصلاً حرف‌های شما را نمی‌فهمیم». بسیار دیده‌ایم که حتی برخی گمان می‌کنند که ادعای به در غلاف و محجوب شدن قلب و نفهمیدن، نوعی ژست روشنفکری نیز هست، لذا با قیافه‌ای حق به جانب و لحنی خاص می‌گویند: «ما که نمی‌فهمیم شما چه می‌گویند». خداوند متعال می‌فرماید: نه، چنین نیست، بلکه چون لعنت الهی شامل‌شان شده و از شمول رحمت دور شده‌اند، کافر شده‌اند.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز