آیت‌الله بهاء الدینی رحمة‌الله علیه: علم نوری – حکمت جاری – علوّ همت
علم نوری
علوم نوری، حركت‌روحانی می‌خواهد، احتیاج به حركت جسمانی ندارد. لازم نیست انسان از محل خودش برای كسب آن حركت و مسافرت كند، بلكه با حركت روحانی به این علوم نائل می‌شود. این علوم اختصاص به اهل علم ندارد. غیر اهل علم هم می‌توانند از این علوم استفاده كنند. این در صورتی است كه مبادی و مقدمات آن مهیا باشد و به حسب اعتقاد و اخلاِ و عبادات، كفر و الحاد نداشته باشد، خودش را ساخته باشد. زبان، زبان خدا باشد، زبان دروغگو نباشد؛ وگرنه به این علوم نوری نمی‌رسد و راهی به آن پیدا نمی‌كند. باید اعتقادات، اسلامی باشد. باید از آلودگی‌ها نجات پیدا كرد و دارای اخلاِ كریمه شد.
مبادی این علوم از انبیاست. تمام علوم به علم انبیا و اولیا و اوصیا بازمی‌گردد. برای نیل به آن، آدم باید خودش را درست كند. این علوم، اختیاری نیست. اگر مبادی درست شد، این علوم غرس می‌شود و تا ابد روشن می‌شوید. مثل رعبی كه خدا در قلوب كفار قرار می‌دهد. اساس این علوم، اخلاص در عمل و طهارت و پاكدامنی است. هركس این مسیر را نرود پشیمان می‌شود و ضرر می‌بیند. «وَالْعَصْرِ إِنَّ الاْنْس"انَ لَفی خُسْرٍ» .
حكمت‌های جاری
جوانی و نشاط موقت، بالاخره از انسان گرفته می‌شود و دیگر از لذات دنیا نمی‌تواند استفاده كند، ولی همیشه از لذات روحانی بهره‌مند است. انسان باید خود را به آن لذات برساند. لذات روحانی نصیب زبان هرزه و چشم هرزه نمی‌شود. باید خود را اصلاح كرد. از مبادی شروع كنید. اگر خود را در حد خودتان اصلاح كنید، با همان می‌فهمید كه خدایی هست. «ما اَخْلَصَ عَبْدٌ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ أَرْبَعینَ صَباحاً إِلاّ" جَرَتْ یَن"ابِیعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلی" لِسانِهِ» ؛ اگر چهل روز مرد خدا شدید، در قلب شما حكمت جاری می‌شود. اگر از تخیلات شیطانی و اوهام صرف‌نظر كردید و مرد خدا شدید به این نائل می‌شوید. اگر در قلب حكمت پیدا شد، در لسان و زبان هم حكمت پیدا می‌شود. اگر قلب جهنمی باشد، زبان و دست و پا و چشم، همه جهنمی است. قلب كه مورد افاضات الهی است، غیر از قوای دماغیه است. اگر قلب اصلاح شد، اگر به طور كامل هم نائل نشدید، فی الجمله نائل می‌شوید. خداوند همه را موفق كند كه خود را اصلاح كنید. خداوند همه را به لطف خود هدایت كند و ایمان عطا كند تا از مكتب اسلام كمال استفاده را ببرید.
علوّ همت
بركات خدا زیاد است. در این جهان همه چیز هست و هركس به حسب همّت خودش از آن استفاده می‌كند. یكی به اقتصاد می‌رسد و می‌گوید: كار درست است، بعضی به مقداری معلومات می‌رسند، می‌گویند: كار تمام است و ما از رفقا جلوتر هستیم. و این اشتباه انسان است. اگر می‌خواهید مقایسه كنید؛ با تمام بشر مقایسه كنید كه نسبت به آنها صفر هستید.
همّت عالی برای انسان مؤثر است و انسان را به چیزهای كم و علم ناچیز قانع نمی‌كند و موقعیت بلندی در دنیا و آخرت نصیب او می‌شود. این دنیا كه تمام شد، تازه اول كار انسان است. او را رها نمی‌كنند. انسان وقتی از دنیا می‌رود یا ظلمت محض است و یا موجود نورانی. اگر انسان نورانی باشد من احتمال می‌دهم یكی از سترهای بشر در آن نشئه نور است. نور به طوری او را احاطه می‌كند كه خود نور، ساتر معایب او باشد. و اگر موجود ظلمانی باشد، عریان است و خودش خجالت می‌كشد.
(تنظیم، مؤسسه امام هادی علیه‌السلام – شکوری)
- تعداد بازدید : 1597
- 12 مهر 1393
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: در محضر استاد علم
براساس علم منطق، وقتی شما یک اعتقادتان در مجموعه اعتقادات اسلامی نادرست باشد، براساس این اصل منطق که «اگر صحت اعتقادات خود را حکم فرض کنید در صورت وجود مثال نقض - وجود اعتقاد غلط - حکم هیچگاه ثابت نمی‌شود» کل اعتقادات‌تان غلط می‌شود و قابل پیروی نیست»؟ 
آیا نوع تفکر در مورد جهان پیرامون و نوع علم انسان و آگاهی‌های اون در نوع هویت انسان تاثیر داره چون انسان‌های دانشمند و باسوادی هم بودند که کارشون به پوچی رسیده و بی‌هویت شدند! و یا هویت یک چیز ثابت و غیر قابل تغییر است؟ 
امام صادق علیه السلام بهتر است یا ادیسون؟ نه از لحاظ عصمت و امامت، بلکه خدمت به مردم و علم (مهندسی برق، اهواز) 
