درنگی با سیدالشهداء امام حسین علیه السلام، در راه کربلا و نهضت عاشورا /2
إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى مُحَمّد صلّی اللهُ عَلیهِ وَ آله، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِ جَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبيطالِب عَلیهِ السّلام (خوارزمی، مقتل الحسین علیهالسلام، ج1، ص 88)
به تحقیق و یقیناً که من برای شرارت، سرگرمی و بیهودگی، فساد و ظلم خروج نکردهام. و به درستی که خروج کردم برای مطالبهی اصلاح در امت جدم محمد صلوات الله علیه و آله؛ اراده کردم "امر به معروف و نهی از منکر" کنم و به سیرهی جدم و پدرم علیبیابیطالب علیهالسلام.
وقتی پیامبری، امامی و رهبری اعلام میدارد که برای زدودن افساد و انجام اصلاح قیام و خروج کردهام، اولین سؤال این خواهد بود که ابزار شما برای این "اصلاح" چیست؟ سلاح، پول، تکنولوژی، سیاست، مذاکره، تعامل، تعادل، اخذ و اعطای امتیاز و یا ...؟ ایشان میفرمایند که ابزار من در تحقق هدفم که همان ریشهکنی فساد و ایجاد اصلاح است، همان "امر به معروف و نهی از منکر" میباشد. دقت کنیم که این اصل با ارشاد، تبلیغ، موعظه، نصیحت و تعلیم فرق دارد. از نوع "امر و نهی" میباشد. امر و نهی، گاه با زبان انجام میگیرد، گاه با یک نوع سازماندهی انجام میگیرد، گاه با اعمال قانون و اگر لازم شد، حتی با جنگ و گاه با جمیع ابزارهای لازم.
کلمات کلیدی:
حدیث امروز کربلا