ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: گناهکار همیشه سعی دارد تا گناه خود را به گردن دیگری بیاندازد تا خودش تبرئه و عمل خطایش و ظلمش به خود و دیگران توجیه شوید. ندیدید حتی در روابط خودمان و نیز دادگاه‌ها چنین است؟

ابلیس:

اولین کسی که این روش را پیش گرفت، همان اولین موجودی است که گناه کرد، یعنی "ابلیس لعین". او نیز پس از آن که دید بهانه‌هایش برای توجیه نافرمانی‌ و عصیانش مقبول نیست، گفت: خدایا! حال که تو مرا اغفال کردی، من نیز دیگران را اغفال می‌کنم"!

«قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» (الحجر، 39)

ترجمه: گفت: پروردگارا! به سبب آن كه مرا گمراه كردى، من هم [باطل را] در روى زمين حتما برايشان مى‏آرايم و همه را گمراه مى‏كنم.

حتی در قیامت نیز پس از آن که گناهکاران می‌بینند بهانه‌ها و توجیهات‌شان فایده‌ای ندارد و همه حقایق برملا شده است، گناه را پس از آن که گردن دیگران می‌اندازند، گردن خدا نیز انداخته و می‌گویند: خدایا! اگر تو نمی‌خواستی، ما چنین نمی‌شدیم.

یزید لعین:

یزید نیز مانند سایر گناهگاران، جنایت‌کاران، ظالمین و شیاطین جنّ و انس، وقتی دید با حضور اسرا در بارگاهش نزدیک است که رسوا شود، برای توجیه و تطهیر خود، گناه را به گردن خدا انداخت و در حضور جمع به حضرت زینب علیهاالسلام گفت: "دیدی خدا با برادرانت چه کرد؟" یعنی این جبر الهی بوده است و من نقشی نداشتم، مضافاً بر این که جبر الهی نشان داد که من بر حق هستم و خدا خواسته که به فرمان و به دست سپاهیان من، برادران تو کشته شوند!

زینب علیهاالسلام:

اینجا بود که حضرت زینب علیهاالسلام به او فرمود: "ما رأیتُ الاّ جمیلاً – جز زیبایی چیزی ندیدیم"؛ یعنی از جمیل، جز جمال صادر نمی‌شود. تو از کار خدا پرسیدی و من از فعل خداوند منّان، جز زیبایی ندیدم. در کربلا و عاشورا، هر چه از فعل خدا دیدم، همه نمایش معرفت، ایمان، اخلاص، مجاهدت، صبر، مبحت و عشق بود؛ اما ادامه دادند که ولی آن چه تو کردی، همه جهل، ظلم و جنایت بود. یعنی "جبر" نیست و تو با اختیار چنین کردی.

احادیث و خبر واقعه از قبل:

آیات یا احادیثی که از آینده خبر می‌دهند، هیچ دلالتی بر حاکمیت "جبر" بر نظام هستی ندارند، بلکه به علم خداوند علیم بر می‌گردند. خداوندی که [العیاذ بالله] غافل از آینده نیست و چنین نیست که مثل مخلوقات باشد و از وقایع فقط بعد از اتفاق مطلع گردد.

علم حق تعالی نیز دلالتی بر "جبر" ندارد؛ او می‌داند که به بشر هدایت درونی و بیرونی داده است. عقل، قلب، تفکر – اختیار، اراده و قدرت انتخاب داده است و برایش نبی، رسول، کتاب (وحی) و امام برحق نیز فرستاده است – راه رشد را از گمراهی برایش روشن کرده است؛ و نیز می‌داند که بندگانش از این نعمات و موهبات الهی، با "با اختیار و انتخاب خود" چگونه بهره‌برداری و عمل خواهند نمود و بالتبع چه پیامدها و نتایجی در دنیا و آخرت خواهد داشت.

*- اگر "جبر محض" حاکم بود، دگیر نه پیامبری می‌آمد و هدایت معنایی داشت و نه امر و نهی‌ای در کار بود و نه قیامت و بهشت و جهنمی برپا می‌شد. جبر که محاکمه ندارد، پاداش و مکافات هم ندارد.

چرا لعن؟

مکرر بیان شد که "لعن و لعنت نمودن"، فحش نیست. لعن، یعنی دور دانستن از رحمت الهی. تمامی مخلوقات یا مشمول رحمت الهی هستند و یا مشمول لعنت او. پس تمامی کسانی که خداوند متعال در بیان وحی، از لسان خودش، ملائک و جمیع انسان‌ها آنها را لعن نموده است، یعنی از جرگه‌ی رحمت الهی خارج شده‌اند.

پس لعنت کردن، اعلام مواضع در دشمن شناسی است. موحد، مسلمان و مؤمن، باید بداند که چه کسی مشمول و تجلی رحمت الهی است و چه کسی ملعون شده است، تا به معاویه و یزید امیرالمؤمنین نگوید و امام حسین علیه‌السلام را خارج شده از دین نخواند و این مصیبت‌ها گریبانگیر مسلمانان نگردند.

هدف از عزاداری؟

عزاداری ضمن آن که بروز و ظهور عاطفه و عشق است، حفظ شعایر و زنده و پویا نگه‌داشتن یک خط و یک جریان نیز می‌باشد.

همه‌ی انسان‌ها (مؤمن و کافر)، حب و بغض‌هایی دارند که ظاهر می‌کنند. خواه در قالب گفتار و رفتار شخصی باشد، خواه در قالب تجمعات، تظاهرات و نمودهای جمعی. خواه تجمع‌شان و مراسم‌شان نمود و ظهور حق باشد یا باطل. مثل ده‌ها تجمع و تظاهرات و مراسم اهل باطل، در شرق و غرب عالم – حتی امریکا و اروپا – که همه ساله در سررسید تاریخ معینی برگزار می‌گردد و یا مراسم و تجمعاتی که زنده نگهداشتن و پویایی واقعه‌ای است که آن را حق می‌دانند.

مسلمانان، شیعیان و سایر اهل معرفت و علاقمندان به سیدالشهداء علیه‌السلام و مخالفان یزید و یزیدیان عالم نیز همین کار را می‌کنند، منتهی چون از سویی زنده نگهداشتن و پویایی فرهنگ و خط اسلام ناب محمدی صلوات الله و آله است و از سویی دیگر، با بیان انحرافات و جنایات، رسوا کننده خط و فرهنگ "اسلام معاویه‌ای و یزیدی" می‌باشد و از سویی دیگر تبلیغات گسترده و مؤثری است، ایجاد عزم، انگیزه و حرکت و جهاد علیه باطل می‌کند، یزیدیان را خوش نمی‌آید و با آن مخالفت می‌کنند؛ و به هر شکلی به آن می‎تازند و از هیچ حیله‌ای برای کم‌رنگ کردن یا تخریب آن در اذهان عمومی، فروگذار نمی‌کنند.

بخشی از فرمایشات حضرت زینب علیهاالسلام، در محکوم کردن جنایات اختیاری یزید لعنة الله علیه:

یزید! این جنایات بزرگ را انجام داده‌‏اى، آنگاه نشسته‏ا‌ى و بى‏آنکه خود را گناهکار بدانى یا جنایات خود را بزرگ بشمارى، با خود ندا سر مى‏دهى که ایکاش پدران من حضور داشتند و از سر شادمانى و سرور فریاد برمى‏آوردند و مى‏گفتند: "اى یزید! دست مریزاد"‌؟!

این جمله‏ جسارت ‏آمیز را مى‏گویى، در حالى که بى‌‏شرمانه چوب ‏دستى بر دندان‌هاى مبارک اباعبدالله، سید جوانان بهشت مى‏کوبى! چگونه چنین یاوه ‏سرایى نکنى؟

تویى که زخم‏‌هاى گذشته را شکافتى و ریشه ‏ما را با ریختن خون فرزندان محمد (ص) و ستارگان روى زمین از آل عبدالمطلب بریدى و اکنون پدران خود (نسل شرک و بت‏پرستى) را ندا مى‏دهى و گمان دارى که با آنان سخن مى‏گویى. به زودى خودت به جمع آنان ملحق مى ‏گردى و در آن جایگاه، عذابى ابدى است که آرزو مى‏کنى ایکاش دست‏هایم شل و زبانم لال مى‌‏گشت و هرگز چنین یاوه‏هایى را به زبان نمى‏آوردم و هرگز چنین کارهاى ناشایستى را انجام نمى‏دادم... .

مرتبط:

*- می‌گویند: لعن کردن دخالت در کار خداست و ما نباید ظالمین و به ویژه قاتلین ائمه (ع) و امام حسین (ع) و... را لعن کنیم و باید این امر را به خداوند واگذار کنیم!

*- مگر لعن کردن بد نیست، پس چرا در زیارت عاشورا این همه لعن وجود دارد؟

*- فلسفه و حکمت عزاداری برای معصومین (ع) چیست؟

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   عزاداری