حدیث انتظار / 2- اخلاق و اجر منتظر واقعی

مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ‏ أَصْحَابِ‏ الْقَائِمِ‏ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ. ( الغيبة للنعماني، صفحه 200 )

هركس دوست دارد كه از اصحاب قائم باشد بايد كه منتظر باشد و ورع را پيشه سازد و به محاسن اخلاق عمل كند در حالی كه منتظر است. پس اگر او از دنیا رفت و قآئم (علیه‌السلام) بعد از او قیام کرد، برایش همان اجری هست که برای کسی که (قیام) او را درک کرده هست.

صِرف این که ما در دوران غیبت به دنیا آمده و زندگی می‌کنیم، نامش انتظار نیست؛ این که ما در پی زندگی بی‌امام خود باشیم، تا ظهور نیز هر موقع که مقدر شد برسد، مفهوم انتظار نیست. بلکه منتظر اولاً باید از اصحاب حضرت قائم علیه‌السلام باشد، ثانثاً پرهیزکاری را پیشه سازد، ثالثاً از حُسن اخلاق برخوردار باشد، در حالی که مترصد ظهور آن حضرت است. در چنین حالتی، مقام و درجه او با کسی که ظهور را درک می‌کند و از اصحاب است، برابر می‌باشد. 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   انتظار