انسان (3) – ضرر و زیان (خسران)
وَالْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ * إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
سوگند به وقت عصر * كه واقعاً انسان دستخوشِ زيان است * مگر آنها كه ايمان آورده و اعمال شايسته كردند و يكديگر را به حق سفارش نمودند و به صبر توصيه كردند.
"ضرر" این است که انسان برای رسیدن به منفعت مورد نظر در طول زمان معینی سرمایهگزاری کند، اما پس از طی مدت و تلاش، به سود مورد نظر نرسد. اما "زیان" (خسران) این است که انسان پس از این مدت، نه تنها سود نکند، بلکه اصل سرمایه را نیز از دست بدهد. پس قسم خورد به زمان و هر زمانی که انسان دائماً در زیان (خسران) است، چرا که از سویی اصل عمر که سرمایهی اوست را از دست میدهد و از سوی دیگری چیزی برای ادامه حیات در آخرت به دست نمیآورد. سود و بهرهی مناسب در این تجارت منوط به ایمان، عمل صالح، توصیهی خود و دیگران به حق و صبر و استقامت است. اگر کسی در این جهت سرمایهگزاری و کار کرد، حتماً و حتماً سود خوبی میبرد و اگر نکرد، به یقین دچار خسران میشود؛ یعنی اصل و فرع را با هم میبازد.
کلمات کلیدی:
حدیث امروز «انسان» صبر