انسان (4) – انسان عجول است

وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً

و آدمى [بدون فكر] بدى، (شرّ و ضررش) را همان گونه مى ‏طلبد كه نيكى را مى‏ طلبد، و انسان همواره شتابزده است

معنای "عجول" این نیست که کارهایش را با سرعت انجام داده و پیش می‌برد؛ بلکه شتابزدگی برای رسیدن به نتیجه‌ و هدفی است که آن را نیز شتابزده (بدون تأمل، تفکر، علم و بصیرت) انتخاب کرده است. از این رو، حتی با شوق و ذوق، به دنبال شرّ و ضرر خود می‌رود، همانگونه که به دنبال خیر خود می‌رود. انسان "عجول" است، یعنی وقتی چیزی را طلب کرد، هوس کرد یا مدّ نظر گرفت، به خیر و شرّش فکر نمی‌کند و شتابزده می‌رود تا به آن برسد یا آن را به دست آورد، حال آن که ممکن است برای او بسیار شرّ باشد. اینگونه انسان‌ها، چون آینده‌نگری ندارند، معمولاً آخرت را نیز فراموش می‌کنند؛ توجه نمی‌کنند که ببینند آن چه طلب کرده و شتابزده به سویش می‌روند، گذرا و آینده‌سوز است، یا برایش در دنیا و آخرت مفید است؟ 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «انسان»