زیّنوا مَجَالِسَکُم  بِذِکْرِ عَلِیّ  بنِ أَبِی طَالِب – ذکر امیرالمؤمنین علیه السلام در قرآن (2)

 

حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله:  مجالس خود  را  با  یاد علی زینت بخشید

بسیار شنیده‌اید که می‌گویند: اگر مسئله ولایت و امامت در این درجه اهمیت است، پس چرا نام حضرت علی علیه السلام در قرآن نیامده است؟ اما گمان دارند که "نام = اسم" همین الفاظی است که ما می‌دانیم؛ در حالی که "اسم" یعنی "نشانه" و نشانه‌های صفتی بیشتر دلالت دارند. سراسر قرآن کریم، تعریف و توصیف و شرح انسان کامل است که باید امام و الگوی همگان باشد.

آن که خداوند علیم و حکیم قرآن را بدو نازل فرمود و او به ما ابلاغ نمود، در غدیر خم فرمود:

«وَلانَزَلَتْ آیَةُ مَدْحٍ فِی الْقُرْآنِ إِلاّ فیهِ، وَلاشَهِدَ الله بِالْجَنَّةِ فی (هَلْ أَتی عَلَی الْاِنْسانِ) إِلاّلَهُ، وَلا أَنْزَلَها فی سِواهُ وَلامَدَحَ بِها غَیْرَهُ.»

آیه رضایتی در قرآن نیست مگر این که درباره‌ی اوست. و خدا هرگاه ایمان آوردگان را خطابی نموده به او آغاز کرده [و او اولین شخص مورد نظر خدی متعال بوده است ] . و آیه‌ی ستایشی نازل نگشته مگر درباره‌ی او. و خداوند در سوره‌ی «هَل أتی عَلَی الإنسان» گواهی بر بهشت [رفتن ] نداده مگر برای او، و آن را در حق غیر او نازل نکرده و به آن جز او را نستوده است.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز