پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

نیاز بشر به خدا، پیامبر، کتاب و امام، حتی یک لحظه نیز منقطع نشده است و بیشتر و کمتر ندارد و زمین و آسمان‌ها و هر چه در آنها هست و تک به تک سلول‌های مادی و حالات روحی ما، همه معرف خالق و معجزه است. حالا اگر کسی این همه را نمی‌بیند، چه چیزی را خواهد دید؟!

اصلی‌ترین، پایدارترین و مهم‌ترین نیاز بشر این است که خدای خود را درست بشناسد و به او و معادش ایمان بیاورد و او را بندگی و اطاعت کند.

متأسفانه یکی از جوّهای مسموم ما (به ویژه در فضای مجازی)، القای سوء ظنّ و بدینی نسبت به خداوند متعال است که البته از ضعف یا حتی عدم شناخت او نشأت می‌گیرد.

*- اگر دقت کنید، القا می‌شود که مخاطب به جای آن که بپرسد: خدا برای این امر به من چه داده است؟ بپرسد: چرا خدا این چیز یا آن چیز را نداده است؟ یا به جای آن که بپرسد: خدا برای هدایت من چه کرده است؟ بپرسد: پس چرا آن کار را نکرده است و یا چرا خدا کاری نمی‌کند؟!

*- اگر دقت کنید، در این نوع موضع‌گیری‌های غلط، منفی و ستیزه‌جویانه مقابل خداوند سبحان، موضوع مطروحه و مورد سؤال، در درجات بعدی قرار دارد و آن چه که در درجه نخست به صورت پنهان القا می‌شود، نوعی استکبار، خودبزرگ‌بینی در برابر خدا و جبهه‌گیری گله‌مندانه و حتی خصمانه در برابر اوست، در حالی که آن چه نجات بخش است، پس از شناخت و ایمان، محبت و مودت و ارادت و بندگی خالصانه و عاشقانه است.

*- دقت کنیم که اگر خداوند متعال را علیم و حکیم، هادی و رحمان و رحیم نمی‌شناسیم، باید در خداشناسی خود تجدید نظر کنیم نه این که در فعل خود چون و چرا نماییم، اما اگر او را چنین می‌شناسیم، باید بدانیم که او طبق علم، حکمت و مشیت خود، راه‌های هدایت را گام به گام نشان می‌دهد و حجت را تمامی می‌کند؛ پس دیگر سؤال «چرا خدا کاری نمی‌کند» منتفی و مردود است.

*- دقت کنیم که خداوند متعال، از بندگانش نمی‌پرسد که چه چیزی تو راه آگاه، بیدار، هوشیار و مؤمن می‌کند تا من آن را انجام دهم؟ این پرسش برای کسی است که نمی‌داند و آن که نمی‌داند، خدا نیست؛ بلکه او علیم است و نه تنها خودش به اسباب هدایت بندگانش آگاه است، بلکه از احوال تک به تک بندگانش نیز با خبر (خبیر) و نسبت به آنان و رویکردهای‌شان بصیر است.

« قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا » (الإسراء، 96)

ترجمه: بگو: «ميان من و شما، گواه بودن خدا كافى است، چرا كه او همواره به [حال‏] بندگانش آگاهِ بينا است.»

*- خداوند متعال، علیم و حکیم، هیچ گاه منفعل بندگانش نمی‌شود، مضافاً بر این که او می‌داند و دیگران نمی‌دانند. در زمان سایر انبیا و حتی پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله نیز بندگان سفارش انواع معجزات می‌دادند تا ایمان بیاورند، اما فرمود: بگو معجزه در علم و اختیار خداست. و همه اینها در حالی است که بزرگترین معجزه، یعنی قرآن کریم را در اختیار همگان قرار داد.

پس، نباید انتظار داشته باشیم که مثلاً خداوند متعال یک سنگ بزرگی از آسمان فرود آورد تا همگان ایمان بیاورند، اگر چه زمین و آسمان و هر چه در آنهاست و هر تحول، حرکت و اتفاقی که در آنان می‌افتد یا برای بشر پیش می‌آید، همه آیات و نشانه‌های او هستند، منتهی برای افرادی که تعقل و تفکر می‌کنند و دوست دارند که حقایق را بشناسند.

«إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ السَّمَاء مِن مَّاء فَأَحْيَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخِّرِ بَيْنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» (البقره، 164)

ترجمه: به يقين در آفرينش آسمان‏ها و زمين، و آمد و شد شب و روز، و كشتى‏هايى كه در دريا به سود مردم جريان دارند، و آبى كه خداوند از آسمان نازل كرده و با آن زمين را پس از مرگش زنده نموده، و در آن از هر نوع جنبنده‏اى پراكنده كرده، و گرداندن بادها (از سويى به سويى)، و ابرى كه در ميان آسمان و زمين مسخّر است، (در هر يك از اين امور هفتگانه) نشانه‏هايى است (از توحيد و قدرت و حكمت خدا) براى گروهى كه مى‏انديشند.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه