پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): بعید است که این جمله از گاندی باشد، چرا که با مرام و عملکرد خودش هیچ انطباقی ندارد؛ او همه عمر خود را وقف نجات مردمش از گرفتاریها، بدبختی و استعمار انگلیس کرد. پس، جمله بیشتر انگلیسی به نظر میآید.
بله، در نظر آنها، انبیا، اولیا و صالحین، همیشه مزاحم به نظر آمدند، چرا که خودشان میتوانستند فقط به فکر خود باشند، اما سعی در بیداری، بصیرت، هدایت و رشد جامعه کردند و البته که مزاحم مقاصد آنان در سلطه بر بندگان خدا شدند.
در هر حال این جمله، سراسر خودبینی، خودمحوری، خودنگری، سطحیبینی، تکبر و خودخواهی میباشد، و البته یک دروغ بزرگ شعاری و فریبنده نیز هست و اهداف سیاسی در سلطهی طاغوت را تعقیب میکند.
داخل جمله، از واژههایی چون «دین، معاد، بهشت و جهنم» استفاده میکنند تا اولاً اذهان را به سمتی که دوست دارند منحرف کنند و ثانیاً آن چه میخواهند را در راستای ضد تبلیغ غلیه دین، القا کنند؛ وگرنه اگر به فحوای جمله بپردازیم، در این امر فرقی بین دین، یا سایر امور و شئون زندگی فردی و اجتماعی مردم نمیباشد و باید در تمامی موارد صادق باشد – دین نیز یعنی همان جهانبینی و راه و روش و برنامهی زندگی.
*- مثل این است که بگویند: هر کس بخواهد خودش باسواد شود، خیلی خوب است، اما اگر بخواهد دیگران را باسواد کند، موجب آزار و اذیت میشود. راست هم میگوید، چرا که در بسیاری از کشورهای اروپایی و نیز امریکا و ...، اگر والدین کودک خود را به مدرسه نفرستند، پلیس آنها را میبرد، چرا که تحصیل تا یک حدی اجباری میباشد.
*- یا بگویند: هر کس بخواهد خودش سالم بماند، خیلی خوب است، اما هر گاه خواست جامعه به لحاظ سلامت بدن، سلامت محیط، سلامت روان، سلامت اخلاق و ... سالم شود، موجب آزار و اذیت دیگران میشود. راست هم میگوید: چون سلامت نیز اجباری است و این همه سازمانها و نهادهای پزشکی، تغذیه، محیط زیست، پلیس، دستگاههای امنیتی، دادگاهها و ...، برای تحقق این "سلامت" درست شدهاند و البته با قوانین، مجازاتها و اِعمال آنها، جامعه را مجبور به رعایت میکنند، و قطعاً یک عده این کار را مزاحمت و آزار و اذیت دیگران قلمداد میکنند!
***- حالا بیاییم جمله را به طریق دیگری بیان کنیم و بگوییم: «هر کس دلش میخواهد به جهنم برود، به جهنم که برود، اما اگر بخواهد دیگران را به زور وارد جهنم کند، برای مردم ایجاد مزاحمت کرده و موجب آزار آنها میشود».
بیتردید در اینجا، از نظریات فلسفی من درآوردی و ایسمهای گوناگون (مثل اومانیسم و لیبرالیسم) را علیه این جمله بیان میدارند، تا شعار و حتی فحش و بد و بیراه در شبکههای مجازی.
***- حالا بپرسید: مگر چه فرقی دارد؟ اگر به زور بردن مردم به بهشت موجب آزار و اذیت است، به زور وارد جهنم کردن آنها، موجب آزار و اذیت به مراتب بیشتری میباشد، پس چرا این وجهش را قبول ندارید و آن را مخالف و سد آزادی قلمداد میکنید، اما با وجه بهشت رفتن دشمنید؟!
***- بیتردید نه میتوان کسی را به زور وارد بهشت کرد و نه میتوان کسی را به زور وارد جهنم کرد، بلکه هر کس با تشخیص و ارادهی خودش، راهی را پیش میگیرد و به سرانجام آن نیز میرسد؛ اما میشود مردم را به راه راست، به خیر و نیکی، به اخلاق حسنه، به عمل صالح دعوت نمود؛ و میتوان مردم را به کفر، شرک، نفاق، فساد، فسق، جنایت، بیغیرتی، خودبینی حیوانی و ... دعوت نمود؛ و دعوت نیز بیش از آن که زبانی یا کتابی باشد، عملی است.
***- هم چنین، میتوان که راه صلاح، اصلاح و سعادت جامعه را باز کرد و زمینه را برای رشد مساعد و هموار نمود، و میتوان راه را بست و مزاحم رشد انسان و انسانیت گردید و کار را بر مردم عاقل و متقی، که اراده رشد و فلاح دارند، دشوار نمود. (چنان که چنین میکنند) و هر گاه با آنان مخالفت و مقابلهای صورت گیرد تا این سدها از میان برداشته شود، میگویند: «شما میخواهید مردم را به زور وارد بهشت کنید!»؛ ما میگوییم: «خیر، بلکه شما راه رشد و بهشت را بستید و میخواهید مردم را به زور وارد جهنم کنید، و ما سعی میکنیم سدهایی که شما ایجاد کردهاید را از سر راه خودمان برداریم».
مزاحمت:
طی طریق رشد و سعادت، عقلانی و فطری میباشد و مزاحمت (تزاحم) وقتی است که فرد و جامعه بخواهند راه سلامت را طی کنند و یک عده نگذراند؛ اما اگر یک عده خواستند که طریق هلاکت را بروند (و بالتبع دیگران را با خود بکشند) و یک عده نگذاشتند، به این میگویند: «امداد و نجات». چرا در تمام دنیا، پلیس مزاحم خودکشی افراد میشود؟ چرا [اگر چه به ظاهر] با اعتیاد مخالفت و مقابله میشود؟ چرا به جنگ بیسوادی یا مفاسد اجتماعی میروند؟ چرا مزاحم آنها میشوند؟! حال آیا این نجات زوری فرد و جامعه، مزاحمت است، یا فقط اگر به سمت حق و اصلاح بود، مزاحمت میشود؟!
***- برای انسان، حد وسطی وجود ندارد. "ایمان" به الله و معاد، توأم با "کفر" به طاغوت است و ایمان به طاغوت، توأم با کفر به الله است و راه سومی وجود ندارد. قهراً و بالتبع، هر کدام هدف، مسیر و منافعی دارند که جبهه مقابل، راه آنان را سد میکند، پس تحقق هر کدام، مزاحم دیگری خواهد بود. یکی میخواهد انسان فقط خداوند سبحان را بندگی کند و دیگری میخواهد که انسان را به بندگی خود درآورد، پس رویارویی و مزاحمت دو طرف برای یکدیگر حتمی است و اختصاصی به "بهشت رفتن" ندارد، بلکه "جهنم رفتن" را نیز شامل میشود.
امامان و رهبران جامعه:
امامان و رهبران و الگوهای جامعه نیز به همین دو جناح و جبهه تقسیم شدهاند:
● - یک عده، رهبران و الگوها و جلودارانی هستند که مردم را به امر خدا و بر اساس وحی، به خیر و صلاح و سعادت دنیا و آخرت هدایت میکنند:
«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ » (الأنبیاء، 73)
ترجمه: و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما هدايت مىكردند، و به ايشان انجام دادن كارهاى نيك و برپاداشتن نماز و دادن زكات را وحى كرديم و آنان پرستنده ما بودند.
● - یک عده نیز رهبران و الگوها و جلودارانی هستند که مردم را به سوی جهنم دنیا و آخرت دعوت میکنند:
« وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ » (القصص، 41)
ترجمه: و آنان [= فرعونیان] را پیشوایانی قرار دادیم که به آتش (دوزخ) دعوت میکنند؛ و روز رستاخیز یاری نخواهند شد!
***- و هر دو تا آخر مزاحم یک دیگر هستند؛ البته مزاحمت یکی برای نجات است، دیگری برای هلاکت.
مرتبط:
*- بین دو نظر «مانع شدن از جهنم رفتن مردم، حتی به زور» و یا «حساس نبودن در برابر صلاح و فساد و عدم دخالت در دین مردم» کدام صحیح است و یا راه سومی وجود دارد؟ (21 خرداد 1393)
*- مصدق: من به عنوان نخست وزیر ایران به همه اعلام میکنم که وظیفه حکومت یک کشور به بهشت بردن مردم نیست. وظیفه حکومت استفاده صحیح از منابع کشور جهت ایجاد بهترین رفاهیات برای شهروندان است ... (25 خرداد 1394)
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
(منسوب به گاندی)، کسی که میخواهد خودش به بهشت برود، انسانی خوب و آرامی میشود، مشکل وقتی آغاز میگردد که میخواهد دیگران را به بهشت ببرد.
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7746.html
کلمات کلیدی:
سیاسی