پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): مجاهدان راه خدا، ناراحت از ظلم هستند و خوشحال از انسان بودن و توفیق مبارزه با ظلم در راه خدا.

اگر شهادت را بفهمیم، متوجه می‌گردیم که راه شهادت هیچ گاه بسته نبوده، نیست و نخواهد بود، بلکه این نیز یک تاکتیکی است تا کوتاه نظران، دنیا طلبان و البته وابستگان و ستون پنجم که فعالان عرصه "جنگ نرم" هستند، القا کنند «مؤمنان جنگ طلب هستند» و «ما صلح طلب و اصلاح طلب و مخالف جنگ هستیم». اگر دشمن به ملتی حمله‌آورد، چه باید کرد؟!

جنگ:

به خودی خود، هیچ کسی از جنگ و خونریزی خوشش نمی‌آید؛ اما تردیدی نیست که تا جنود شیطان هستند و قدرتی دارند، تا نظام سلطه بر جهان حاکم است، تا استکبار، کفر، الحاد و ظلم در نظام حکومتی جهان باقیست، جنگ نیز باقیست، چرا که روح نظام سلطه، تعدی به حقوق دیگران می‌باشد، و اگر مشتاقان خدا، مجاهدان راه خدا، و عاشقان از جان گذشتگی در راه خدا نباشند، هیچ امکانی برای بندگی خدا باقی نمی‌ماند و مردمان با میل یا کراهت، به اسارت کشیده شده و مجبور به بندگی طواغیت ستمگر خواهند شد:

« أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ » (الحج، 40)

ترجمه: به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است؛ چرا که مورد ستم قرار گرفته‌اند؛ و خدا بر یاری آنها تواناست * همان كسانى كه بناحق از خانه‌هايشان بيرون رانده شدند. [آنها گناهى نداشتند] جز اينكه مى‌گفتند: «پروردگار ما خداست» و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر دفع نمى‌كرد، صومعه‌ها و كليساها و كنيسه‌ها و مساجدى كه نام خدا در آنها بسيار برده مى‌شود، سخت ويران مى‌شد، و قطعاً خدا به كسى كه [دين‌] او را يارى مى‌كند، يارى مى‌دهد، چرا كه خدا سخت نيرومند شكست‌ناپذير است.

●- پس تا وقتی فراعنه‌ای باشند که ادعای « أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى – من صاحب اختیار و تربیت کننده‌ی برتر شما هستم / النّازعات، 24» سر دهند، مردمان و به ویژه جوانان مؤمنی خواهند بود که علیه او و متحدینش قیام کرده و می‌گویند، «خیر، بلکه ربّ ما، الله جلّ جلاله می‌باشد»:

« نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى * وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا » (الکهف، 13 و 14)

ترجمه: ما داستان آنان را بحق برای تو بازگو می‌کنیم؛ آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند، و ما بر هدایتشان افزودیم * و دل‌هایشان را محکم ساختیم در آن موقع که قیام کردند و گفتند: پروردگار ما، پروردگار آسمان‌ها و زمین است؛ هرگز غیر او معبودی را نمی‌خوانیم؛ که اگر چنین کنیم، سخنی بگزاف گفته‌ایم.

●- بنابراین، اگر چه جنگ به خودی خود مطلوب و خوشایند بشر نمی‌باشد، ولی چون استکبار و ظلم وجود دارد و سران آن با اشخاص، جوامع و ملت‌هایی که تسلیم نگردند می‌جنگند، "جنگ" به عنوان امری نوشته شده و محتوم (حتمی)، سرنوشت بشر می‌گردد. لذا خداوند حکیم، مکرر در آیات قرآن مجید، تصریح نمود: « كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ – جنگ برای شما نوشته شده است »، از جمله این تأکید:

« كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ » (البقره، 216)

ترجمه: جنگ بر شما نوشته (واجب) شده است در حالى كه براى شما ناگوار است و بسا چيزى را خوش نمى‌داريد و آن براى شما خوب است و بسا چيزى را دوست مى‌داريد و آن براى شما بد است و خدا مى‌داند و شما نمی‌دانید.

خودکشی از ترس مرگ:

برخی از ترسویانِ دنیاپرست، کارشان به وقوع جنگ نیز نمی‌رسد، بلکه به محض تهدید و نشان دادن چنگ و دندان و شنیدن خبری از احتمال به کارگیری "گزینه‌های روی میز"، از ترس مرگ خودکشی می‌کنند.

آنها سریعاً مقابل نظام سلطه، سر تعظیم فرود می‌آورند - با لبخند و هدیه، مودت خود را آشکارا و پنهانی به او القا می‌کنند « تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ - شما مخفیانه با آنها رابطه دوستی برقرار می‌کنید / الممتحنة، 1» و از دین، ایمان، عزت، شرف و سرمایه‌های مادی و معنوی خود و ملت‌شان امتیاز می‌دهند! آنها پیش از وقوع جنگ، خودکشی کرده‌ و به سخیف‌ترین شکلی هلاک شده‌اند.

شهادت طلبی:

"شهادت"، الزاماً به کشته شدن در جنگ نمی‌باشد، "شهید" نام خداوند متعال می‌باشد؛ "شهید" یعنی کسی که علم شهودی او اشراف و استمرار دارد؛ و انسان وقتی رشد یافته و کامل می‌گردد که "اسماء الله" در او ظهور و تجلی یابد.

کشته‌ی در راه خدا را نیز از آن جهت "شهید" می‌گویند که با علم و بصیرت، حق و باطل، دوست و دشمن و عدل، قسط و ظلم را می‌شناسد، عفلت نمی‌کند، در صحنه و به موقع حاضر است و با قیام علیه استکبار، کفر و ظلم، به علم خود عمل می‌نماید و مقابل تجاوزگر ایستادگی می‌کند، اگر چه کشته شود.

از این‌رو در فرهنگ و معارف اسلامی و آموزه‌های اهل عصمت علیهم السلام، "شهید" فقط به کسی که در جنگ در خدا کشته شده، اطلاق نمی‌گردد.

همگان کشته می‌شوند:

سنت‌الله بر این است که هیچ کس باقی نمی‌ماند؛ بنابراین، نه فقط همگان مرگ را می‌چشند « كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ »، بلکه همگان کشته می‌شوند و تنها تفاوت این است که در حال بندگی کدام إله و در راه کدام محبوب و معبودی کشته می‌شوند؟

برخی در راه شکم و با ترکش زهرآلود خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها کشته می‌شوند – برخی در راه سایر شهوات (شهوت جنسی، شهوت قدرت، شهوت ثروت و ...) و در همان سنگر کشته می‌شوند – برخی نیز که محبوب و ربّ‌شان "الله جلّ جلاله" می‌باشد، در راه خدا کشته می‌شوند. لذا بندگانش را به دو گروه تقسیم نمود و فرمود: همگان می‌جنگند و همگان کشته می‌شوند، منتهی هدف و راه‌شان متفاوت است:

« الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا » (النساء، 76)

ترجمه: كسانى كه ايمان آورده‏ اند در راه خدا كارزار مى‌كنند و كسانى كه كافر شده‏‌اند در راه طاغوت مى‌‏جنگند پس با ياران شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان [در نهايت] ضعيف است.

شهادت طلب:

«شهاد طلب» یعنی عاشق خدا و لقاء الله – یعنی: انسان خداشناسی و شیطان شناس – یعنی وابسته نبودن به چرب و شیرین دنیای گذرا – برخوردار از فضیلت و بصیرت – دوست شناس و دشمن شناس – انسان با عزّت و بالتبع نترس از دشمن – انسان (یا جامعه‌ی) آماده برای مقابله با استکبار، ظلم، سلطه، فسق و فساد و تباهی ...؛

و بالاخره شهادت طلبی، یعنی فرهنگ « هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة ».

محبت:

«شهاد طلبی»، یعنی ارتباط صادقانه بین محب و محبوب. دعوا بر سر "محبوب حقیقی" و "محبوب‌های کاذب و تحمیلی" بوده و هست؛ و خالق که مالک و رب است و بازگشت به سوی اوست، کسانی را دوست دارد که او را دوست دارند و محبت دنیای فانی را به محبت او ترجیح نمی‌دهند؛ پس دوستداران او را دوست دارند و با دشمنان او دشمند، پس در مقابله با استکبار و ظلم او، ایستادگی، تلاش و استقامت دارند، حتی اگر کشته شوند:

« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ » (المائدة، 54)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد هر كس از شما از دين خود برگردد به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى ‏آورد كه آنان را دوست مى دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامت‌گرى نمى‏‌ترسند اين فضل خداست آن را به هر كه بخواهد مى‏‌دهد و خدا گشايشگر داناست.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

●- آیا افرادی که عشق شهادت در راه خدا را دارند، از به وجود آمدن جنگ (و به تبع آن باز شدن راه شهادت ) خوشحالند یا ناراحت؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8555.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   جنگ و جهاد