متن پیش رو، گزیده‌از بیانات ایشان در دیدار با کارگران، مورخ 10/2/1396 می‌باشد.

مقام معظم رهبری:

... مسئله‌ی انتخابات خیلی مهم است. یک حرف با مردم داریم، یک حرف با مسئولین داریم، یک حرف هم با نامزدها داریم  .

 عمده‌ی حرف بنده با مردم است. مردم عزیز ما باید بدانند که حضور آنها در عرصه‌های مختلف، تعیین‌کننده است. تعیین‌کننده‌ی چه؟ تعیین‌کننده‌ی امنیّت ملّی. اگر مردم در صحنه حضور داشته باشند، کشور در امنیّت باقی خواهد ماند.

این که شما می‌بینید دشمن‌های پُررو و وقیح و گردن‌کلفت در مقابل جمهوری اسلامی از هر عمل سختی اجتناب می‌کنند، به‌خاطر حضور مردم است؛ می‌ترسند، به‌معنای واقعی کلمه می‌ترسند؛ اینها تحلیل نیست، اینکه عرض می‌کنم، واقعیّاتی است که مستندهای آنها جزو مسلّمات است.

وقتی ملّت حضور پیدا می‌کند، دشمنی که می‌خواهد با این نظام مبارزه بکند، مجبور می‌شود عقب بنشیند و تعرّض نکند؛ وقتی بین ملّت و نظام فاصله ایجاد شد و ملّت در صحنه حضور پیدا نکرد؛ آن‌وقت میتوانند هر کاری انجام بدهند؛ خیلی سخت هم نیست برایشان، همه‌جور میتوانند اقدام بکنند، کمااینکه در جاهای مختلف دنیا کرده‌اند. در ایران اسلامی دشمن نتوانسته کار کند، به‌خاطر حضور مردم؛ دشمن‌ها به‌خاطر حضور مردم بوده است که نتوانسته‌اند تعرّض کنند.

گاهی می‌شنویم و در گذشته شنفته‌ایم که بعضی‌ها فرض کنید گفته‌اند «ما که آمدیم مسئولیّت پیدا کردیم، توانستیم سایه‌ی جنگ را از سر کشور [برداریم]»؛ نه، این حرف‌ها، حرف‌های درستی نیست؛ از بنده بشنوید، آنچه سایه‌ی جنگ را، سایه‌ی تعرّض دشمن را در طول این سال‌های متمادی از سر این کشور رفع کرده، حضور مردم بوده است.

 خب، این حضور چه‌جوری نشان داده می‌شود؟ مهم‌ترین مظهر این حضور، انتخابات است؛ عرض من به مردم این است.

من به مردم نمی‌گویم فلان‌کس را انتخاب بکنید، فلان‌کس را انتخاب نکنید؛ این را هرگز به مردم نخواهم گفت، امّا به مردم عرض می‌کنم و اصرار می‌کنم که حتماً در پای صندوق رأی حاضر بشوید و رأی بدهید، به هر کسی که تشخیص می‎دهید؛ این باید اتّفاق بیفتد. هر کس کشور را دوست دارد، هر کس نظام را دوست دارد، هر کس امنیّت را دوست دارد - از آحاد مردم - باید بیاید وارد میدان انتخابات بشود، بیاید پای صندوق؛ شرّ دشمن را این کم می‌کند.

 آن کسانی که با مردم خودشان قهرند، می‌خواهند نمایش طرف‌داریِ مردم [از خودشان] را در مقابل دیدگان قدرت‌ها بگذارند که البتّه اثر هم نمی‌کند.

مردم با ما خوبند، مردم با نظام همراهند، مردم دلبسته‌ی نظامند، مردم پابه‌پای این نظام در طول این قریب چهل سال، سختی‌هایی را تحمّل کرده‌اند، راه‌های دشواری را آمده‌اند، کمک‌های حیاتی‌ای به نظام جمهوری اسلامی کرده‌اند. این پیشرفتی که ما داریم، این اقتداری که امروز جمهوری اسلامی دارد، این نفوذی که در منطقه دارد، به‌خاطر حضور مردم بوده است، به‌خاطر کمک مردم بوده است.

 شما ببینید؛ یک جوان شما که در یک نقطه‌ای به شهادت می‌رسد - من با دقّت دنبال کردم این مسئله را - فرق نمی‌کند اهل کدام شهر است، در کدام استان است، در کدام قسمت کشور است؛ آن‌چنان مردم با شور و با شوق نسبت به یک‌چنین عناصری استقبال نشان می‌دهند و اظهار جانب‌داری می‌کنند که انسان متحیّر می‌ماند. این به‌خاطر چیست؟

حرکت نظام، جهت‌گیری نظام برای مردم مطلوب است؛ می‌دانند که نظام جمهوری اسلامی برای عزّت آنها دارد تلاش می‌کند، برای امنیّت آنها دارد تلاش می‌کند، برای پیشرفت آنها دارد تلاش می‌کند.

نظام جمهوری اسلامی دستِ دشمن را از این کشور قطع کرده است؛ این کار کوچکی نیست؛ این خیلی کار بزرگی است. شما ببینید؛ کشورهای نفت‌خیز، نفتشان، درآمدشان، ثروتشان، در اختیار بیگانگان است؛ بیگانه را راه می‌دهند برای اینکه بتوانند چند صباحی سرِ قدرت بمانند و لذّت ببرند؛ در رژیم طاغوت، در کشور ما هم همین‌جور بود. چندین هزار آمریکایی در این کشور از مال این ملّت پول می‌گرفتند و اینجا تحکّم می‌کردند و به مسئولین این کشور - از پایین تا بالا - زور می‌گفتند؛ جاهای دیگر [هم] این‌جوری است.

جمهوری اسلامی آمد دست دشمن را قطع کرد؛ محدودیّت‌هایی را که دشمن برای کشور ایجاد کرده بود، از بین برد؛ به حرکت درآورد کشور را.

امروز ایران یک کشور درحال پیشرفتِ سریع است؛ یک کشور آبرومند است؛ یک کشور قدرتمند است. اینها خیلی اهمّیّت دارد؛ مردم اینها را میدانند، لذا در کنار نظامند.

من عرض می‌کنم، مظهر همراهی مردم با نظام جمهوری اسلامی، حضور در پای صندوق رأی است؛ اساس حرف ما در مورد انتخابات این است

من عرض می‌کنم، مظهر همراهی مردم با نظام جمهوری اسلامی، حضور در پای صندوق رأی است؛ اساس حرف ما در مورد انتخابات این است.

 ●- مطلب دیگری که به مردم می‌خواهم عرض بکنم این است که مردم سرسری به مسئله‌ی انتخابات نگاه نکنند؛ رأی را از روی فکر و از روی تأمّل بدهند؛ فکر کنند. وقتی ما بر اساس یک منطقی فکر کردیم، یک انتخابی کردیم و رأی‌مان را بر اساس آن انتخاب تنظیم کردیم، پیش خدای متعال معذوریم؛ ممکن هم هست اشتباه کنیم، [ولی] باز پیش خدای متعال معذوریم.

اگر بی‌ملاحظه، بی‌دقّت، بی‌تفکّر عمل کردیم، پیش خدا که مسئولیم هیچ، پیش خودمان هم مسئولیم؛ بعد خواهیم گفت که عجب، دیدید ما روی این مسئله درست فکر نکردیم! یعنی خودمان هم خودمان را محکوم می‌کنیم؛ امّا وقتی شما فکر کردید، مطالعه کردید، مشورت کردید و بر اساس یک فکری یک انتخابی کردید، خدای متعال از شما راضی است برای اینکه کار خودت را انجام داده‌ای؛ وجدانت هم از تو راضی است؛ می‌گوید «خب، من کار خودم را انجام دادم؛ به‌فرض به خطا هم رفته باشم و اشتباه هم کرده باشم، خب اشتباه برای همه پیش می‌آید؛ امّا من کار خودم را کرده‌ام». این هم عرض دیگر ما به مردم.

 

منبع

 

 

کلمات کلیدی:  رهبری   انتخاب