پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): گاهی انسان به صورت پراکنده مطالبی می‌شوند و چه بسا در ذهنش همه مخلوط شوند؛ اما وقتی می‌خواهد نظر یا کلامی را که کسی، یا گروهی، یا دین و مذهبی، و یا کتاب و گوینده‌ای نسبت دهد، باید مطمئن باشد که چنین است.

●- آیا واقعاً کلام شیعه مطالعه شده و این نتیجه به دست آمده که حیات اخروی در قیامت را با "بدن مثالی" می‌داند؟! اگر مطالعه نشده، پس باید به صورت قطعی اظهار داشت «در کلام شیعه آمده» و سپس پرسش نمود که چرا و چطور؟ آیا تا به حال در کتابی خوانده‌اید که شیعه گفته باشد، «حشر در قیامت، با بدن مثالی می‌باشد»؟!

●- پیش از پرداخت به مسئله حشر در قیامت، به این مهم توجه نمایید که چگونه "کلام شیعه" از "احادیث" تفکیک شده است؟! مگر شیعه به جز آیات و احادیث چیز دیگری می‌گوید؟! کدام کلام نظری (اعتقادی) و یا فقهی (احکام)، یا اخلاقی و ... در تشیع وجود دارد که مستند به آیات و احادیث نمی‌باشد؟!

پس اگر مطلبی صریح آیات قرآن مجید بود، در احادیث نیز همان بیان شده است و کلام شیعه نیز همان است.

الف – آن چه از قیامت می‌دانیم، همه "خبر" است؛ چرا که قابل تجربه عینی نمی‌باشد، مگر آن که قیامت برپا شود و مشهود همگان گردد. بنابراین تمامی اطلاعات و علوم در مورد قیامت، مبتنی بر "اخبار غیب" یا همان "وحی مُنزل" می‌باشد.

بنابراین نه [العیاذ بالله] اهل عصمت علیهم السلام، خبری به غیر از آن چه وحی شده داده‌اند و نه شیعه خبری به جز همان وحی و حدیث از قیامت دارد.

ب – در هیچ آیه و حدیثی نیامده است که انسان‌ها در قیامت، با "صور و بدن مثالی" محشور می‌شوند و بالتبع در هیچ کلام تشیع نیز چنین مطلبی بیان نشده است! بلکه "بدن مثالی"، فقط برای حیات در عالم "برزخ" بیان شده است، نه قیامت و در قیامت نیز صرفاً "صور مثالی" محشور نمی‌شود، بلکه آیات تصریح بر حشر اجساد دارد.

"برزخ" یعنی "بین دو چیز"؛ چنان که در وحی، بین دو دریا را نیز "برزخ" بیان نموده است. بنابراین در آیات، احادیث، کلام شیعه و غیر شیعه، به حدفاصل حیات دنیوی و حیات اخروی، "برزخ" گفته می‌شود.

« حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ » (المؤمنون، 99 و 100)

ترجمه: تا آنگاه كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد مى‏ گويد پروردگارا مرا بازگردانيد * شايد من در آنچه وانهاده‏‌ام كار نيكى انجام دهم؛ نه چنين است (چنین نخواهد شد)، اين سخنى است كه او گوينده آن است، و پشاپيش آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته خواهند شد.

جسم مثالی:

آدمی در این دنیا، متشکل از "روح، جسم و شکل" می‌باشد؛ وقتی می‌میرد، جسم او خاک شده و می‌پوسد؛ اما روح و شکل او باقیست. به این شکل [که به شکل بدن دنیایی‌اش می‌باشد]، می‌گویند: «بدن مثالی».

زندگی با بدن مثالی، مانند دیدن رؤیاهای صادق یا کاذب در خواب می‌باشد. ممکن است کسی در خواب، خودش و دیگران را ببیند، با آنها تعامل و گفت و شنود و حتی داد و ستد داشته باشد، خانه، حرم، جاده، باغ، آسمان و زمین، یا آتش و حوادث را ببیند، در حالی که هیچ کدام واقعیت بیرونی ندارند، بلکه صورت مثالی آنها را می‌بیند. حتی در خواب می‌خورد و می‌آشامد و جماع می‌کند و لذت هم می‌برد، و یا می‌ترسد و یا به دلایلی درد می‌کشد، چاق و لاغر می‌شود ... و حتی می‌میرد، اما بدن واقعی‌اش در خواب است.

پس انسان (روح) در عالم برزخ، با بدن مثالی که شکل دارد زندگی می‌کند و شکل او نیز همین شکل دنیوی اوست، لذا وقتی در خواب یکدیگر را می‌بینند، می‌شناسند، در برزخ نیز چنین است.

قیامت:

تمامی آیات قرآن کریم در مورد قیامت و زندگی اخروی، خبر از حشر همین اجساد دنیوی می‌دهد و حتی برای منکرانی که می‌گویند: «این اجساد دیگر پوسیده و خاک شده»، برهان اقامه می‌نماید و متذکر می‌شود که مگر برای خالقی که شما را از هیچ، سپس از خاک، نطفه و ... خلق نموده، سخت است که دوباره اجزای تجزیه شده را جمع کند؟!

« وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا * قُلْ كُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا » (الإسراء، 49 و 50)

ترجمه: و گفتند آيا وقتى استخوان و خاك شديم [باز] به آفرينشى جديد برانگيخته مى‌‏شويم * بگو سنگ باشيد يا آهن (حتی اگر بدن شما در چرخه طبیعت، به سنگ یا آهن تبدیل شده باشد).

« ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا » (الإسراء، 98)

ترجمه: جزاى آنها اين است چرا كه آيات ما را انكار كردند و گفتند آيا وقتى ما استخوان و خاك شديم [باز] در آفرينشى جديد برانگيخته خواهيم شد.

●- بنابراین اگر گفته شود که در احادیث چنین آمده که با نفخه‌ی صور، اجساد از قبور خارج و محشور می‌گردند، اما در کلام شیعه غیر از این آمده، خطاست.

●- تفاوت بدن در حیات اخروی، با بدن در حیات دنیوی این است که دیگر در قیامت، این بدن، در عین حال که همین بدن است، خواص و آثار دنیا را ندارد. مثل این که با خوردن و آشامیدن، هضم و دفع نماید، خون‌سازی و سلول‌زایی کند، چاق و لاغر شود، جوان و پیر و فرسوده گردد و بالاخره بمیرد. چنان که نه در بهشت پیر شدن و مرگی وجود دارد و نه در جهنم.

●●●- بنابراین، وقتی آیات قرآن کرم (کلام وحی)، به صراحت و تأکید از حشر اجساد در قیامت خبر می‌دهد و احادیث نیز همین آیات را تبیین می‌کنند، شیعه نیز کلام دیگری ندارد.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

در کلام شیعه آمده: در قیامت انسان‌ها با بدن مثالی محشور می‌شوند، اما احادیث آمده اجساد از قبور خارج می‌شوند؟ این دو امر چگونه قابل جمع است؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8832.html

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   معاد   قیام   ذکر