پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): آنجا نیز آفتاب در زمانش نمی‌تابد. به فرض که در مناطقی باران بیشتر ببارد، از کجا معلوم که رحمت بر آنان بیشتر می‌شود؟! مگر رحمت خلاصه در باران است و هر بارانی رحمت است؟!

متأسفانه باید اذعان داشت که بسیاری از مردم، یک آیه، حدیث، جمله یا قاعده‌ای را می‌شنوند و سپس آن را به تمامی شرایط تعمیم می‌دهند و بالتبع برایشان چون و چراهای بسیاری پدید می‌آید! مثل این که بگویند: «ورزش سبب طول عمر می‌گردد»، بعد دیگرانی بگویند: اما ورزشکاران و اهل ورزش بسیاری را دیده‌ایم که به رغم تمامی این رعایت‌ها، عمرشان کوتاه بود! بدیهی است که طول عمر صدها سبب دیگر نیز لازم دارد که یکی از اهم آنها ورزش می‌باشد.

نکته‌ی قرآنی:

در قرآن کریم آیات بسیاری را می‌خوانید که خداوند متعال می‌فرماید: چنین و چنان کنید، « لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ – باشد که به فلاح برسید» - « لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ – باشد که متقی شوید» - « لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ – باشد که هدایت شوید» - « لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ – باشد که متذکر گردید» - « لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ – باشد که مورد رحمت قرار گیرید» و ...؛ حال چرا می‌فرماید « لَعَلَّكُمْ – باشد که»؟ چون: فرمان داده شد، جهت تحقق یکی از سبب‌های مهم و مؤثر می‌باشد و اسباب دیگری نیز لازم است.

●- در موضوعاتی چون نزول باران، نعمات دنیوی، بلاها و ... نیز همین‌طور است، ده‌ها و صدها مسئله‌ی دیگر نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. از جمله:

الف – خداوند متعال، انسان را برای بهشت و برخورداری از نعمات آفریده است. متاع دنیا را به او داده، اما می‌فرماید که اینها نیازها و لذایذ تو در دنیاست و بدان که اصل حیات تو در آخرت است و نعمت پایدار و فراوان و غیر قابل قیاس آنجاست؛ اما می‌فرماید: برخی از بندگان من، همین دنیا را خواسته‌اند و آخرت را پشت سر انداخته‌اند، پس چه بسا در دنیا به آنها زیاد و زیادتر بدهم؛ بهشت‌شان همین باشد که می‌خواهند! چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: « الدُّنيا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ و َ جَنَّةُ الْكافِرِ – دنیا (با تمامی نعمت‌هایش) زندان مؤمن و بهشت کافر است / بحارالانوار، ج65، ص159 » تا جایی که خداوند متعال در کلام وحی می‌فرماید: «اگر برای انسان‌ها، مشکلاتی چون شک، تردید، حسادت، شبهه و گرویدن به باطل به خاطر متنعم دیدن اهل باطل ... ایجاد نمی‌شد، چه بسا سقف خانه‌های بسیاری از کفار را طلا می‌کردم»!

« وَلَوْلَا أَنْ يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ » (الزّخرف، 33)

ترجمه: و اگر نه آن بود كه [همه‌] مردم [در انكار خدا] امتى واحد گردند، قطعاً براى خانه‌هاى آنان كه به [خداى‌] رحمان كفر مى‌ورزيدند، سقف‌ها و نردبان‌هايى از نقره كه بر آنها بالا روند قرار مى‌داديم.

ب – نکته‌ی بعدی "عذاب تدریجی" است که به آن "استدراج" می‌گویند. یعنی انسان (یا جامعه) با کمی نعمت مادی و دنیوی، چنان در کفر خود باقی می‌ماند و مشغول به بازی و تنعم می‌گردد، که متوجه سرعت خود در سرازیری سقوط و هلاکت نمی‌گردد و ناگهان متوجه می‌شود که کار تمام شد، دیگر نه دنیایی هست و نه باران و نه مالی؛ و او در جهنم برزخی، منتظر جهنم معادی می‌باشد.

« وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ » (الأعراف، 182)

ترجمه: و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند، به تدريج، از جايى كه نمى‌دانند گريبانشان را خواهيم گرفت.

●- آیا طی مراحل عملی و دانشمند شدن در یک یا چند رشته علمی، برای همه خوب و مفید است؟ آیا ثروت یا قدرت برای همه خوب و مفید است؟ آیا جمال و زیبایی برای همه خوب و مفید است ...؟! بسیاری با برخورداری از همین نعمات، خود و جامعه را به هلاکت کشیدند و برخی دیگر از این نعمات، برای رشد و کمال خود و جامعه بهره بردند.

ج – وقتی مقوله‌ی کاهش نزول باران در برابر گناه مطرح می‌شود، مقصود "باران رحمت" است، یعنی بارانی که ضرر و زیان نرساند، خسارت جانی و مالی در بر نداشته باشد، [چنان که در دعاهای اهل بیت علیهم السلام آمده]: سبب آبیاری کشتزارها، سیرابی زمین، جاری شدن رودهای مفید، پر شدن مخازن آب‌های زیر زمینی و ... گردد. لذا چه در ایران اسلامی، چه در امریکا، اروپا، چین، ژاپن، هندوستان و ...، همه ساله باران‌های بسیاری می‌بارد که سبب جاری شدن سیل‌ها، نابود شدن زمین‌های کشاورزی و دام، ویرانی خانه‌ها، آوارگی مردم و چه بسا کشته شدن انسان‌ها گردد.

پس گاه همین «باران رحمت»، مبدل به «باران عذاب» می‌گردد.

د – اما، به طور کلی، چه کسی گفته که "باران خوب است"، و "آفتاب خوب نیست"؟! هر کدام برای خود در چرخه‌ی طبیعت، جایگاه، نقش، حکمت و فوایدی دارند.

در کشاورزی شاهدید که بسیاری از کشورهای باران خیز اروپایی، جنگل (و چوب) زیاد دارند، اما سبزی و میوه ندارند، چون آفتاب کافی ندارند.

مردمان کشورهای اروپایی و باران خیز، به خاطر کمبود تابش خورشید و آفتاب در آن دیار، از کمبود ویتامین دی (D  ) رنج می‌برند، نوزادان دیر دندان در می‌آورند و دندان‌های بسیاری تا قبل از سن سی سالگی می‌ریزد و مجبورند این نقیصه را با دارو جبران کنند. امروزه می‌گویند: «یکی از دلایل آمار بالای بیماری افسردگی در انگلیس و ... [که حتی سبب خودکشی‌ها می‌شود]، شدن رطوبت هوا و کاهش آفتاب است.

***- بنابراین، همه چیز در طبیعت خوب و لازم است، حتی سیل، زلزله، طوفان، آتشفشان – چنان که گرگ، ببر، پلنگ، مار و عقرب و ... نیز لازمه حیات جانداران است؛ منتهی آثار مفید یا مضر آن بر انسان و جامعه است که متأثر از ثواب و گناه می‌باشد؛ و البته گناه، نه تنها ایجاد مضیقه می‌کند، بلکه همان نعمات الهی را برای انسان، مبدل به "نقمت" می‌نماید. و نکته‌ی آخر آن که "گناه" به ترک نماز، یا العیاذ بالله زنا، شراب و قمار خلاصه نمی‌شود، بلکه نادانی، سوء مدیریت و برنامه‌ریزی، کم گذاشتن در کار و کیفیت و ... همه گناه است.

 

مرتبط:

چرا کشورهای غیر مسلمان وفور بارش باران وجود دارد، اما در کشور اسلامی ایران چنین نیست؟ (8 خرداد 1389)

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

می‌گویند در جامعه‌ای که گناه زیاد شود باران در زمانش نازل نمی‌شود‌. پس چرا در کشور‌هایی که گناه در آن بیشتر است باران و رحمت بیشتر است‌؟

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8976.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن