«x-shobhe  »: در هفت آیه از آیات قرآن کریم، جمله « خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ – آسمان‌ها و زمین را در شش روز خلق نمود» بیان گردیده است که از جمله‌ آیه‌ی مبارکه ذیل می‌باشد:

«الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمنُ فَسْئَلْ بِهِ خَبيراً» (الفرقان، 59)

ترجمه: آن كه آسمان‌ها و زمين را با هر چه ميان آنها است در شش روز بيافريد و سپس به عرش پرداخت، خداى رحمان است. درباره او از شخصى رازدان (با خبر از غیب) بپرس.

در یک آیه قید شده است که زمین در دو روز خلق شده است:

«قُلْ أَ إِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذي خَلَقَ الْأَرْضَ في‏ يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً ذلِكَ رَبُّ الْعالَمينَ» (فصلت،9)

ترجمه: بگو راستى شما به خدايى كفر مى‏ورزيد كه زمين را در دو روز خلق كرد و براى او شريك‏ها قايل مى‏شويد با اين كه اين خدا رب تمامى عوالم است؟

در یک آیه نیز قید شده که آسمان‌ها را در دو روز به هفت آسمان تقسیم کردیم و سپس امر هر یک را به آن وحی کردیم.

«فَقَضَئهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فىِ يَوْمَينْ‏ِ وَ أَوْحَى‏ فىِ كلُ‏ِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا  وَ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ حِفْظًا  ذَالِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ» (فصلت، 12)

ترجمه: پس آسمان‏ها را هفت عدد قرار داد آنهم در دو روز و امر هر آسمانى را در آن وحى كرد و ما آسمان دنيا را به فانوس‌هايى زينت داديم ستارگانى كه هم زينت آسمانند و هم حافظ آن، اين است تقدير خدايى كه عزيز و داناست.

اینک برای روشن‌ شدن بحث به نکات ذیل توجه شود:

الف – اولین نکته آن که واژه‌ی «یوم» به معنای روز، الزاماً همیشه به معنای همان شبانه روز 24 ساعته که با گردش زمین به دور خورشید محاسبه می‌گردد نمی‌باشد. بدیهی است وقتی هنوز زمین و آسمان و خورشیدی خلق نشده بود، گردشی نیز وجود نداشت که این محاسبه جایگاهی داشته باشد. بلکه معنای «یوم – روز» در بسیاری از موارد، به ویژه وقتی سخن از خلقت یا روزهای عالم آخرت به میان می‌آید، «دوره» است. مثلاً یک دوره از خلقت یا دو دوره یا شش دوره و ممکن است هر دوره [به زمان ما] میلیون‌ها سال طول کشیده باشد. در زبان فارسی و دیگر زبان‌ها نیز همین گفتار متداول است، مثل این که بگوییم مردم یک روزی به کشاورزی اشتغال داشتند و یک روزی به صنعت. یا یک روز جنگ بود و روز دیگری صلح. یا بگوییم آدم یک روز فقیر می‌شود و یک روز ثروتمند و ... .

ب – نکته دوم آن که حتی در روخوانی‌ آیات قرآن کریم نیز توجه به معنا و مفهوم آن و تأمل در آن لازم است. چنان چه در آیات فوق مشاهده می‌شود، اصلاً چنین نبوده که مثلاً یک جا بفرماید: «زمین و آسمان‌ها را در شش روز خلق کردم» و در جای دیگری بفرماید در دو روز خلق کردم. بلکه موضوع هر آیه متفاوت است. در آیه‌‌ای فرمود: زمین و آسمان‌ها را در شش روز خلق کردم - در آیه‌ی دیگری می‌فرماید: زمین را در دو روز (دوره) خلق کردم و در آیه‌ی دیگری می‌فرماید: آسمان‌ها را (که ابتدا به صورت یک پارچه دود بود) در دور روز (دوره) به هفت آسمان تقسیم کردیم و امر هر یک را به آن وحی نمودم. و موضوع هر سه با یک دیگر متفاوت می‌باشد.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه