ایکس – شبهه : خداوند متعال هستی و کمال محض است و تکامل، یعنی رشد و بالا رفتن مرتبه‌ی وجودی و تقرب بیشتر به مبدأ هستی.

رشد و تکامل مستلزم علم و معرفت به خداوند متعال (کمال) است و این علم حاصل نمی‌گردد مگر به شناخت هر چه بیشتر نشانه‌های او. یعنی شناخت اسمای الهی [اسم یعنی نشانه]. از این رو لازمه‌ی رشد آدمی، سیر در تمامی عالم خلقت و کسب معرفت نسبت به نشانه‌های آن ذات مقدس است. لذا آدمی در تمامی این عوامل سیر داده می‌‌شود. عالم روح، عالم عقل، عالم عشق و محبت، عالم علم، عالم جود، رأفت، رحمت، کرم، قدرت، جمال و سایر اسمای الهی که در مخلوقاتش متجلی شده است.

یکی از عوالم خلقت که دون‌ترین آن است و به همین دلیل «دنیا» نامیده شده، عالم جرم و حیات مادی و حیوانی است که در کره‌ی زمین متجلی شده است.

پس آدمی از بالاترین مرتبه‌ی وجود «انا لله» به پایین‌ترین مرتبه‌ی آن که دنیا (زمین) است سیر داده می‌شود و از این مرحله نیز به بالاترین مرتبه وجود «انا الیه راجعون» برگردانده می‌شود تا علم و معرفت او به اسمای الهی کامل شود و بدین‌ترتیب به تکامل برسد و خلیفة الله گردد.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه