shobhe   : به هر شکلی می‌خواهند القا کنند که قرآن تحریف شده است، ولو به یک آیه! حالا هیچ راهی پیدا نکرده‌اند و می‌گویند: «خدا از این حرف‌ها نمی‌زند»! از کجا می‌دانند که خدا از این حرف‌ها نمی‌زند، قرآن را کامل خوانده‌اند یا تورات و انجیل را؟!

آیه شریفه به شرح ذیل است:

«فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنهَْوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ بِعَذَابِ  بَِيسِ  بِمَا كاَنُواْ يَفْسُقُونَ * فَلَمَّا عَتَوْاْ عَن مَّا نهُُواْ عَنْهُ قُلْنَا لهَُمْ كُونُواْ قِرَدَةً خَاسِِينَ» (الأعراف، 165 - 166)

ترجمه: پس چون فراموش كردند آنچه را به ايشان ياد آورى شده بود، آن كسان را كه از بدى نهى مى‏كردند نجات داديم، و كسانى را كه ستم كردند، به عذابى سخت بگرفتيم به سبب آنچه تبهكارى مى‏كردند * و چون از آنچه نهى شده بودند، سرباز زدند به ايشان گفتيم: بوزیگانی شوید خوار شده.

البته به احتمال قوی اگر مخاطبین آیه به غیر از یهودیان و قوم بنی‌اسرائیل بودند، هیچ مشکلی با آن نداشتند. این یهودیان از همان ابتدا روحیه‌ای صهیونیستی داشتند و آن قدر متکبر بودند که حتی برتری خدا را نیز برخود نمی‌پذیرفتند. لذا به پیامبرشان می‌گفتند: تو با خدایت با هم بروید بجنگید و هر وقت غالب شدید به ما خبر دهید تا بیاییم وارد شهر شویم! و در نهایت نیز گفتند که دست خدا بسته است و هیچ کاری نمی‌تواند بکند (وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَة – المائده، 64).

الف – خداوند متعال از این نوع بیانات در کلام وحی کم ندارد که بگویند «خداوند اینگونه حرف نمی‌زند».

در یک آیه می‌فرماید که آن دسته از علمای یهود که دایم با توسل به کتاب ظاهرسازی کرده و خود به آن ایمان نداشته و عمل نمی‌کنند، مانند الاغی می‌مانند که کتاب حمل می‌کند:

«مَثَلُ الَّذينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ» (الجمعة، 5)

ترجمه: وصف حال آنان كه تحمل (علم) تورات كرده و خلاف آن عمل نمودند در مثل به حمارى (الاغی) ماند كه بار كتاب‌ها بر پشت كشد (و از آن هيچ نفهمد و بهره نبرد) آرى قومى كه مثل حالشان اين است كه آيات خدا را تكذيب كردند بسيار مردم بدى هستند و خدا هرگز (به راه سعادت) ستمكاران را هدایت (رهبرى) نخواهد كرد.

در آیه‌ی دیگری می‌فرماید: آنهایی که از قلب، بصیرت و گوش خود (در راه تکامل یافتن و آدم شدن) بهره نبرده و هم چنان کافر و ظالم هستند، مثل حیوان و بلکه پست‌تر از آن هستند و جهنم مملو از این گونه موجودات از جنّ و انس می‌باشد:

«وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ» (الأعراف، 179)

ترجمه: بسيارى از جن و انس را براى جهنم آفريده‏ايم دل‏ها دارند كه با آن فهم نمى‏كنند چشم‏ها دارند كه با آن نمى‏بينند گوش‏ها دارند كه با آن نمى‏شنوند ايشان چون چارپايانند، بلكه آنان گمراه‏ترند، ايشان همان غفلت‏زدگانند.

در آیه‌ی دیگری می‌فرماید: برخی‌ ظاهری کاملاً شبیه انسان و آن هم انسانی اهل فهم و شعور دارند – به قول ما چه بسا با کت و شلوار رسمی، عطر و ادکلن گران‌بها، خودرو و محافظ و ...، وارد دانشگاه، مجلس یا حتی سازمان ملل یا مجالس و محافل خصوصی شوند. همه گمان می‌کنند لابد اینها دیگر خیلی می‌دانند و خیلی می‌فهمند، حرف حساب حالی‌شان می‌شود و به اصطلاح غلط روشنفکر هستند، اما واقعیت امر این است که آنها حیوان و بلکه پست‌تر هستند:

«أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ إِنْ هُمْ إِلاَّ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً» (الفرقان، 44)

ترجمه: آيا مى‏پندارى بيشترشان مى‏شنوند يا مى‏فهمند؟ [خیر] كه آنها جز به مانند حيوانات نيستند بلكه روش آنان گمراهانه‏تر است‏.

ب – برخی گمان می‌کنند اطلاق اسامی یا صفاتی چون چهارپا یا بدتر از آن، یا تمثیل انسان و رفتار او به الاغ یا عنکبوت از ناحیه خدا، نوعی فحش دادن و ناسزاگویی است و نتیجه می‌گیرند که خداوند فحش نمی‌دهد. اما باید دقت داشته باشند که آری، خداوند متعال فحش نمی‌دهد و نیاز و ضعفی هم ندارد که او را به ناسزاگویی برانگیزد، بلکه از واقعیت وجودی و مرتبه‌ی وجودی بنده‌ی خود خبر می‌دهد. در واقع می‌فرماید: در این دنیا صورت‌های همه، انسان است و چه بسا انسان کافر یا ظالم، زیباتر از مؤمن و عادل نیز باشد. اما صیرت‌ها متفاوت است. و سیرت بسیاری مانند حیوان و بلکه پست‌تر است.

کفار شاید از مرتبه‌ی نباتی به مرتبه‌ی حیوانی ارتقا یافته باشند، اما قطعاً تا ایمان نیاورند، به مرتبه انسانی راه نیافته و در همان مرتبه‌ی حیوانی باقی می‌مانند و لذا رفتارهایی چون حیوانات مختلف اعم از خوک، میمون، مورچه، عقرب، عنکبوت و ... دارند و صورت واقعی آنها نیز همین است. لذا در قیامت با این صورت محشور می‌گردند. در روایت است که خداوند متعال، صورت حیوانات را به شکل صیرت انسان‌ها آفریده‌ است. لذا می‌بینیم که برخی انسان‌ها به رغم ظاهری زیبا و آراسته، گرگ صفت هستند، برخی دیگر میمون و برخی دیگر الاغ. و البته صورت واقعی چند گروهی را در همین دنیا آشکار ساخت.

پس آیات مذکور نه تنها تحریف نیست، بلکه بیانی بسیار ژرف در انسان‌شناسی می‌باشد.

کلمات کلیدی:  قرآن