ش: پس از توزیع فیلم «سنگ‌سار ثریا»، شبهات بسیاری نیز راجع به منشأ این حکم، تصریح  قرآن و ... پخش گردید. لطفاً پاسخ دهید آیا در قرآن به چنین حکمی تصریح شده و یا ...؟

x-shobhe: فیلم سینمایی «سنگ‌سار» که هیچ انطباق و تناسبی با قوانین اسلامی و نیز فرهنگ ایرانی و شرایط قضایی کشور جمهوری اسلامی ایران ندارد، فقط به منظور ایجاد تنفر، وحشت و کج‌اندیشی درباره‌ی اسلام و به ویژه اسلام ولایی ایرانیان تدوین، تولید و توزیع شده است و البته تازگی هم ندارد و پیش‌تر نیز فیلم‌هایی چون: «بدون دخترم هرگز» - «پشت پرده» و ...، به همین منظور تولید و توزیع گردیده است. لذا بحث پیرامون فرازهای این فیلم موهوم، در آتیه‌ای نزدیک در بخش «شبهات منتشره در رسانه‌ها – فیلم‌ها و سریال‌ها» صورت می‌پذیرد و در این فرصت فقط پاسخ سؤال‌های فقهی مبنی بر این که: دلیل وضع چنین مجازات سنگینی چیست؟ آیا در قرآن کریم به «سنگ‌سار» تصریح شده و یا فقط در احادیث آمده است؟ - آیا احادیث منافاتی با قرآن ندارد؟ آیا اگر حکمی در قرآن نیامده باشد، سندیت دارد یا خیر و ...؟ پاسخ داده می‌شود.

نکته‌ی اول ـ درباره‌ی علت وضع چنین حکم سنگینی برای جرم «زنای محصنه» از ناحیه‌ی خالق حکیم باید اذعان داشت که اگر چه در بیان اهل عصمت (ع) و یا علما و دانشمندان به برخی از فواید احکام الهی اشاره شده است، ولی شکی نیست که آن چه بیان گردیده، همه‌ی حکمت‌ها یا فواید یک حکم نمی‌باشد و انجام حکم الهی نیز باید به خاطر عبودیت و اطاعت باشد و نه به خاطر فواید و حکمت‌های آن.

خداوند منان احکام خود را بر بندگانش بر اساس قوانینی که خود بر خلقت حاکم نموده و علم و حکمت‌اش به فایده‌ی آنها وضع نموده است و برای وضع آن قوانین نیز با هیچ بشر یا ملکی مشورت ننموده است، چرا که نیازی به این امر ندارد. لذا بشر می‌تواند تحقیق نموده و به برخی از حکمت‌ها و فواید احکام پی‌ببرد، اما جایی برای اعتراض ندارد، مگر آن که به خداوند و اسلام ایمان نداشته باشد! که در چنین حالتی بحث در مورد احکام او بی‌مورد است.

مگر می‌شود بنده به رب خود و یا مملوک به مالک مطلق و آفریدگار خود و جهان هستی معترض شود که «چرا فلان قانون را وضع کردی؟!» یا چرا چنین گفتی و چنان نگفتی؟! این کار ابلیس است نه عبد مؤمن.

قابل توجه آن که خداوند رحمان، رحیم، غفور و مهربان بر بندگانش، چنان چه برای بندگان مخلص و یا تائبین جزاهای نیکویی قرار داده، برای خاطیان نیز احکام شدیدتری از حکم سنگ‌سار هم دارد که از آن جمله عذاب‌های قبر، برزخ، روز حشر و قیامت است.

نکته‌ی دوم ـ درباره‌ی این که آیا به چنین حکمی در قرآن کریم تصریح شده است یا خیر؟ ابتدا باید دقت شود که صرف استناد به قرآن و شعار «هر چه از ظاهر آن فهمیدیم، به آن گونه که خودمان فهمیدیم عمل می‌کنیم و مابقی را رها می‌کنیم»، شعار وهابیت است و هیچ یک از مذاهب اسلامی، از جمله تشیع، چنین نظری ندارند.

وهابیت نیز اگر واقعاً به این شعار پایبند است، باید نماز‌های خود را هم ترک گوید! چرا که در هیچ کجای قرآن کریم نیامده است که نماز صبح دو رکعت، ظهر - عصر و عشاء چهار رکعت و مغرب سه رکعت است. وهابی‌ها از کجای قرآن به دفعات قیام، رکوع و سجود و اذکار آنها پی برده‌اند؟!

نه فقط درباره‌ی احکام جزا [از جمله سنگ‌سار]، بلکه در جزئیات هیچ حکم دیگری نمی‌توان به قرآن کریم بسنده نمود. به عنوان مثال: خداوند می‌فرماید که برای زوجیت بین زن و مرد، عقد نکاح لازم است، حال در کجای قرآن کریم چگونگی جمله‌ی عقد یا شرایط آن بیان شده است؟! پس وهابی‌ها ازدواج هم نکنند. در رابطه با سایر احکام عبادی، جزایی، سیاسی، اخلاقی و ... نیز همین‌طور است.

نکته‌ی سوم ـ مگر خداوندی که پیامبر اعظم (ص) را ارسال و قرآن کریم را نازل فرموده‌ است، ابلاغ نموده که «فقط قرآن»؟! خیر. بلکه تصریح نموده که قرآن، رسول و ولایت را با هم فرستادم و باید هر سه را اطاعت کنید تا بتوانید بندگی من را به جای آورده و به کمال برسید:

« لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» (الحدید – 25)

ترجمه: به درستی که ما رسولان خود را همراه با معجزات روشن گسيل داشتيم، و با ايشان كتاب و ميزان نازل كرديم تا مردم را به عدالت خوى دهند.

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في‏ شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً» (النساء - 59)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد خدا را اطاعت كنيد، و رسول و والیان امر خود را فرمان ببريد، و هر گاه در امرى اختلافتان شد براى حل آن به خدا و رسول مراجعه كنيد، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد اين برايتان بهتر، و سرانجامش نيكوتر است.‏

پس، مسلمان واقعی به رسول خدا (ص)، قرآن کریم و اولی‌الامر ایمان دارد. این سه با هم برای هدایت نازل شده‌اند و به همین دلیل وقتی زمان رحلت رسول خدا (ص) فرا می‌رسد، می‌فرماید (به سند شیعه و سنی): من از میان شما می‌روم و دو ثقل دیگر [قرآن و عترت] را باقی می‌گذارم. لذا برای درک و فهم آیات و احکام الهی نیز باید به آنان مراجعه کرد.

صراط مستقیم و راه قرآن همین است. خداوند کریم در سوره‌ی النحل، آیه‌ی 43 و 44 نیز تصریح دارد که قرآن را بر تو فرستادیم تا تو آن را برای مردم تبیین کنی.

وهابی‌ها یا افراد دیگری که مدعی‌اند فقط به ظاهر قرآن باید بسنده شود، بفرمایند که اولاً از کجای قرآن فهمیدند که باید به فهم خود از ظاهر قرآن بسنده نمایند و به اجتهاد خود تفسیر و عمل کنند؟! ثانیاً مگر همین ظاهر قرآن به صورت مستقیم به خودشان وحی شده است؟! این قرآن و کلام وحی را نیز پیامبر اکرم (ص) به ما ابلاغ نموده‌اند. پس حتی برای دریافت ظاهر قرآن نیز باید به او رجوع نمود. حال چگونه ممکن که تبیین و تفسیر آن و بیان کلیات و جزئیات آن بر عهده‌ی خودمان باشد؟!

لذا مسلمان در فهم آیات و احکام به اهل عصمت (ع) متمسک می‌گردد. از ایشان می‌پرسد: ای پیامبری که خداوند کریم، اوامر و نواهی خود را از طریق شما به ما ابلاغ نموده است، بفرمایید: چگونه نمازی که خداوند امر به آن فرموده است را به جای آوریم؟ ایشان می‌فرمایند: آن گونه که من اقامه می‌کنم. و سپس نماز را تعلیم می‌دهند. یا می‌پرسیم: چگونه نکاح را جاری کنیم؟ چگونه خمس و زکات دهیم؟ چگونه احکام جزایی را اجرا کنیم ...؟ و ایشان پاسخ می‌دهند. به این می‌گویند: «سنت» که در میان اهل تشیع و تسنن، محکم‌ترین منبع اخذ احکام فقهی نیز می‌باشد.

و اما تکلیف مردم پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) نیز (به سند شیعه و سنی)، به امر خدا و توسط خود ایشان معین شده است و فرموده است که ذخایر وحی و علم الهی و جانشینان بعد از من که همان «اولی‌الامر» شما هستند، کیانند.

نکته‌ی چهارم ـ چنان چه بیان گردید، بیان جزئیات و چگونگی اجرای احکام و از جمله حکم سنگ‌سار برای مرتکب به زنای محصنه، مستند به سنت رسول خدا (ص) است که ایشان نیز به تصریح قرآن کریم جز کلام وحی بر زبان نیاوردند:

«مَا ضَلَّ صَاحِبُكمُ‏ْ وَ مَا غَوَى‏ * وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَْوَى * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَى» ‏(النجم – 2تا4)

ترجمه: و هرگز صحبت کننده با شما (محمد) نه از روی عمد و نه به خطا (سهو) [از صراط مستقیم] منحرف نشده است * و هرگز از روى هوى و هوس سخن نمى‏گويد * آن چه مى‏گويد به جز وحي‌اى كه به وى مى‏شود نمى‏باشد.

آیا وهابی‌ها و سایر تشکیک کنندگان این آیات را هم می‌خوانند؟!

نکته‌ی پنجم ـ اگر چه بر هر کس که مایل است به صورت تخصصی به چگونگی احکام (از شأن نزول گرفته تا حدود و روش اجرا) واقف شود باید فقه بخواند [چنان چه جهت آشنایی تخصصی با هر حقوقی مثل: حقوق مدنی – حقوق  جزا – حقوق بین‌الملل – حقوق تجارت و ... تحصیل در همان رشته لازم است] و چنین نیست که گمان کنند مستلزم فراگیری احکام صادره‌ی بشری حداقل چهار سال تحصیل تخصصی در دانشگاه است، اما احکام الهی را می‌توان در یک سؤال و پاسخ در ایمیل فرا گرفت، اما با توجه به نکات فوق و جهت تقریب ذهن به صورت خلاصه بیان می‌گردد:

 چنان چه بیان و چگونگی همه‌ی احکام الهی توسط حضرت رسول اکرم (ص) و سایر معصومین علیهم‌السلام صورت پذیرفته است (مانند احکام نماز، روزه، حج، امر به معروف و نهی از منکر و ...)، احکام جزایی خداوند نیز به واسطه‌ی آنها ابلاغ و تبیین گردیده است. ذیلاً دو روایت که احکام «سنگ‌سار» را بیان نموده ایفاد می‌گردد:

-         امام صادق(ع) فرمودند: «فاذا زنی الرجل المحصن رجم ولم یجلد» - حد زنای مرد محصن رجم است و شلاق نیست. 

-         و نیز فرمودند: «الحر والحرة اذا زنیا جلد کل واحد منهما مائة جلدة فاما المحصن والمحصنة فعلیهما الرجم» - حد مرد آزاد و زن آزاده‌ای که زنا کنند 100 تازیانه است اما در محصن و محصنه رجم است. 

نکته‌ی قابل توجه آخر:

دشمنان اسلام (آمریکا و اذناب و دست‌نشانده‌هایش)، در حالی با ابراز نگرانی از برخی احکام اسلامی، دست به ضد تبلیغ گسترده می‌زنند که خود از سویی در لجن‌زار قتل‌ها، جنایت‌ها، تجاوز‌ها، خانواده‌های به هم ریخته، نسل‌های بی‌هویت و ... غوطه‌ورند و از سوی دیگر بازداشت‌ها و حبس‌های دراز مدت غیر قانونی، شکنجه‌ی متهم در بازجویی قبل از اثبات جرم و جنایاتی که بسیار دردآورتر از «سنگ‌ساری» است که فقط در صورت اثبات زنای محصنه باید اعمال گردد را به حکم رئیس جمهور و مجالس خود قانونی اعلام می‌کنند و حتی حق حمله‌ی اتمی به کشورها و ملت‌ها‌ی مخالف دیکتاتوری خود را برای خود محفوظ می‌‌شمارند(؟!) لذا بهتر است نگران قوانین ددمنشانه‌ی خود باشند که کل جامعه‌ی بشری را با وحشت و تحمل عذاب روحی، جسمی، اجتماعی، اقتصادی و ... مواجه کرده است تا حکم «سنگ‌سار» زنای محصنه که اگر اتفاق هم بیافتد، اثباتش طبق احکام اسلام بسیار دشوار خواهد بود. مگر چند نفر ممکن است در مقابل چهار شاهد زنای محصنه کنند؟!

اگر خداوند متعال جزایی را سخت گرفته است، اثبات جرم را نیز سخت گرفته است تا مفاسد اصلاً افشا نگردیده و یا کمتر علنی گردد و راه توبه نیز باز است. اما خدا نکند در این جهان پهناور، کسی مورد خشم و یا فقط «شک» مأموران سیآ – موساد یا ... واقع گردد. چرا که به حکم رؤسای جمهوری پیشین و فعلی آمریکا [مانند دوران فراعنه، معاویه و سایر خلفای جایر بنی‌امیه و سفاکانی چون حجاج‌ بن یوسف]، فقط «شک» برای ارتکاب هر جرمی از سوی آنان در هر گوشه‌ا‌ی از جهان، از بازداشت و شکنجه گرفته تا تیراندازی زمینی، هوایی و کشتار مردم بی‌گناه و یا تجاوز به زنان و کودکان، کافی است و هر مخالفی تروریست لقب می‌گیرد و حکمش مرگ است!

 

 

 

 

 

 

 

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام