ایکس – شبهه: اسلام از ادیان و نیز قرآن از کتب تحریف شده الهی و یا از مکاتب من درآوردی بشری نیستند که بتوان بر آن چنین ایراداتی وارد نمود، بلکه کتاب و دین الهی هستند. قرآن کلام همان خدایی است که همه جهانیان و از جمله انسان‌ها (اعم از کفار یا مؤمنین) را آفریده است و بهترین قوانین را در هر امری، شخصی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، نظامی و ...، برای رشد، نجات و تکامل بشر بیان نموده است. لذا هر کجا مواجه شدید مطلب خلاف عقلی را (برای ایجاد شبهه و ضد تبلیغ) مطرح می‌کنند، مطمئن باشید که در ترجمه، شرح، تفسیر یا ...، تحریف می‌کنند و سپس به همان تحریف خود حمله ور می‌گردند.

خداوند متعال هیچ گاه نفرمود که «کافران نزدیک به خود را بکشید»، که اگر فرموده بود، دست کم در زمان حکومت رسول اعظم (ص) این کار را می‌کردند، نه این که حتی در فتح مکه که در غصب کفار بود، خانه ابوسفیان را «خانه امن» بخوانند و اعلام کنند که هر کس می‌خواهد به کفر باقی بماند، اما سر جنگ ندارد، وارد این خانه شود تا در امان بماند.

متن و ترجمه آیه چنین است:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلِيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ» (التوبه 123)

ترجمه، مرحوم آیت الله مشکینی (ره): اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد با كسانى از كفار پيكار كنيد كه به شما نزديك‏ترند و حتماً بايد در شما شدت و صلابت (در عمل) بيابند، و بدانيد كه خداوند با پرهيزگاران است.

الف - «قاتلوا» به معنای «بکشید» نیست، بلکه به معنای کارزار یا مبارزه است، که البته ممکن است که به کشتن یا کشته شدن نیز بیانجامد. در هر حال در جنگ لبخند نمی‌زنند و شیرینی و گل نیز به یک دیگر هدیه نمی‌کنند.

ب – از سیاق آیه و آیات قبل معلوم می‌شود که موضوع بحث «جنگ و شرایط جنگی» است، نه این که هر کسی هر کافری را که نزدیک خود دید بکشد.

در این آیات استراتژی‌ها و روش‌های جنگ با کفار بیان شده است که معمولاً همان‌ها آغازگر جنگ با مسلمان هستند. در آیه قبل می‌فرماید که وقتی جنگ می‌شود همه مؤمنین از شهرها به طرف جبهه‌ها کوچ نکنند، بلکه عده‌ای بروند و عد‌ه‌ای بمانند و به تعلیم و تعلّم، فراگیری و آموزش دین بپردازند. و در این آیه نیز یاد می‌دهد که دشمنان دور دست، شما را از دشمنان نزدیک و همسایه غافل ننماید.

نکته: شاید جوانان عزیز اطلاع زیادی نداشته باشند، اما در زمان جنگ تحمیلی، عده‌ای ستون پنجمی برای تضعیف جبهه‌ها به نفع رژیم بعث صدام (در واقع امریکا و صهیونیسم)، جوّ و جنجالی راه انداختند که ما نباید عازم جبهه‌های این جنگ شویم، بلکه باید عازم جبهه‌های جنگ با اسرائیل گردیم!

این جوّ و شایعه، پس از قدرت گرفتن جبهه ایران اسلامی و فتح خرمشهر و آغاز برنامه‌ریزی جهت عملیات رمضان (1-1360) قوت گرفت. در شرایطی که ایران قدرت خود و ضعف جبهه صدام را برای تنبیه متجاوز نیز مساعد می‌دید. در همین دوران بود که اسرائیل حمله شدیدی به جنوب لبنان کرد و کشتار وحشتناکی به راه انداخت و زمینه برای ایجاد انحراف و اعوجاج در اذهان عمومی مجاهدین جبهه اسلام مساعد گردید. منافقین ستون پنجمی (داخلی‌های خود فروخته) از همین راه وارد شدند و جو ساختند که ما باید جبهه عراق را ترک کرده و به جنگ با اسرائیل عازم شویم!

جوّ آن قدر شیوع پیدا کرد و سنگین شد که حضرت امام (ره)، که ولی فقیه و فرمانده کل قوا بود به میدان آمد و فرمود: «راه قدس از کربلا می‌گذرد». و با همین جمله، همه نقشه‌ها و توطئه‌ها نقش بر آب شد.

این سخن و استراتژی تعیین کننده، تأویلی از همین آیه در مقام اجرا است. یعنی «دشمن دور شما را از دشمن نزدیک غافل نکند» - یعنی: «در جنگ، دشمنی که نزدیک‌تر است را به بهانه دشمنی که دورتر است، رها نکنید» و به گونه‌ای عمل کنید که شدت و غلظت را در مقاومت و کارزار شما ببینند. [غِلظة» نیز به معناى صلابت، قدرت و هيبت است، نه سنگدلى و بدخلقى].

ج – دقت شود که آیات جهادی قرآن کریم، هم چون آیات توحیدی و چه بسا بیشتر، دشمنان را آزار می‌دهد، چرا که آنان از روی طبع، هم جان و مال مسلمین را می‌خواهند و هم مایلند با کمترین زحمت و مقاومتی نیز مواجه نگردند. از این رو همزمان با شعایر جنگ طلبانه آمریکا و اسرائیل، بر شدت حملات خود در جنگ نرم علیه آیات جهادی و جنگی «قتالی» قرآن کریم افزوده‌اند.

ج/1 – دقت شود که استراتژی‌ها، تاکیتک‌ها و قوانین مربوط به جنگ و شرایط جنگی، یکی و دو تا نیستند، لذا در قرآن کریم (اسلام) نیز فقط به یک مسئله اشاره نشده است که بتوانند آن را مورد نقد یا بهتر بگوییم حمله ضد تبلیغی قرار دهند. مثلاً: اگر با شما جنگیدند، حتماً با آنها بجنگید – اگر دست از جنگ کشیدند، شما نیز مراعات کنید – اگر صلح خواستند اصرار به جنگ نکنید – اگر تحت ذمه درآمدند مراعت‌شان را بکنید – اگر صلح طلبی‌شان برای نفاق و فتنه بود، اصلاً فریب نخورید که فتنه بزرگ‌تر از قتل است و  ...، مضاف بر این که نه در جنگ و نه در غیر جنگ، هیچ کس اجازه ندارد سر خود جان و مال کسی [حتی کافر یا منافق] را مورد تعرض قرار دهد و احکام فراوانی دارد.

 

مطالب مرتبط:

س: در سایت ضد دین آمده: اسلام خیلی به تحقیق اهمیت می دهد، پس آیه 94 از سوره نساء را بخوانید که گفته به هنگام سفر در راه خدا، افرادی که مواجه می شوید را خوب بررسی کنید تا مبادا مؤمنینی را به تصور این که کافر است بکشید ...، این یعنی هر کس مثل شما به الله اعتقاد نداشت را بکشید و فقط مواظب باشید، مؤمن را اشتباهی نکشید.

 

* * *

س: در سوره توبه آیه 111 آمده خدا جان و مال مؤمنین را در مقابل بهشت می‌خرد و این وعده در قرآن، تورات و انجیل آمده است و اینها کسانی هستند که می‌کشند و کشته می‌شوند. بله، در قرآن و تورات به کرات دستور کشتن از طرف خدایشان آمده، ولی در انجیل دستوری به کشتن دشمنان و مخالفان نیست و حتی آمده است «آنکس که با شمشیر بکشد با شمشیر نیز کشته خواهد شد». پاسخ این قبیل شبهات چیست؟

 

کلمات کلیدی:  قرآن   جنگ و جهاد   سوره توبه