x-shobhe: آن فقیهی که خود پس از گذشت چند قرن به «ولایت فقیه» در یک جامعه و حکومت اسلامی جامه‌ي‌عمل پوشانید (امام خمینی ره) فرمود که ولایت مطلقه است. و در این معنا فرقی بین حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم ولی فقیه حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نمی‌باشد، اما لازم است حتماً به نکات ذیل دقت نمایید:

الف – اساساً کسی که ولایت فقیه را قبول ندارد، مطلقه یا غیر مطلقه بودن آن برایش فرقی ندارد. به قول مقام معظم ولی فقیه اینها با اصل «فقه» مخالف‌اند.

ب – اما کسی که «ولایت فقیه» را که در چارچوب اسلام تعریف می‌شود پذیرفته است، می‌داند که نه تنها ولایت «مطلق» است، بلکه مقید یا نسبی بودن آن معنایی ندارد و دیگر به آن ولایت گفته نمی‌شود.

ولایت غیر مطلق یعنی به «ولی فقیه» بگوییم: ارشاد مردم با شما، اما اداره‌ی آنها با ما – بیان احکام فقهی با شما، اما قانون‌گذاری با ما – نصحیت و موعظه با شما، اما اداره‌ی جامعه با ما و ...، این همان سکولاریسم و جدا کردن عرصه‌ی دین از اداره‌ی جامعه است.

اگر حکومت اسلامی است، باید تمامی قوانین و شیوه‌ی اجرایی آن نیز منطبق با فقه اسلام باشد. بدیهی است که فقه اسلام فقط تئوری و بیان کردنی نبوده و باید در عمل اجرا گردد. اجتهاد و فهم فقه، کار فقیه است و نظارت بر حسن اجرا منطبق با فقه نیز کار فقیه است. پس یک فقیه جامع‌الشرایط باید «ولایت» فقهی را بر عهده بگیرد که به جایگاهش «ولایت فقیه» و به شخص او «ولی فقیه» اطلاق می‌شود.

ج – عرصه‌ی فقه محدود به چند موضوع مثل: طهارت، وضو، غسل، شکیات و ... نمی‌باشد که بتوان مدعی شد، ولایت فقه و ولایت فقیه نیز باید مقید و محدود باشد. فقه در تمامی عرصه‌های فردی و اجتماعی بیانگر احکام الهی است. پس اگر حکومت اسلامی برقرار باشد، اجرای احکام در همه‌ی عرصه‌ها ضروری است. لذا ولایت فقیه مطلق است.

کلمات کلیدی:  سیاسی