x-shobhe:

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى‏ حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُون‏ ...» (النساء – 43)

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستى به نماز نزديك نشويد، تا بدانيد چه مى‏گوييد ...

بدیهی است که تولید کنندگان این شبهه، هیچ اعتقاد و باوری نسبت به اسلام، قرآن و حلال و حرام آن ندارند، بلکه مستمسکی برای ایجاد انحراف در میان مسلمانان یافته‌اند! و نیز پذیرندگان آن نیز دست کم از آیات قرآنی بی‌اطلاع هستند، پس چرا باید این چنین با جرأت تفسیر به رأی کرده و حکم دهند؟! این نوع از قضاوت‌ها و حکم دادن‌ها، نوعی تهمت و دروغ بستن به خدا، رسول (ص) و قرآن کریم است!

اما در پاسخ لازم است به نکات ذیل دقت فرمایید:

الف – اگر چه واژه‌ی «سکاریٰ» به معنای مستی نیز به کار می‌رود، اما معنای خواب‌آلودگی، چرت و هر گونه غفلت از خود و عدم تمرکز عقلی را هم شامل می‌گردد، لذا الزامی ندارد که مقصود آیه حتماً محدود به مستی از شراب باشد. به همین دلیل برخی از مفسرین در ذیل این آیه به روایت ذیل استناد نموده‌اند:

«زراره از امام باقر (ع) روايت كرده كه فرمود: هنگامى كه كسالت و چرت بر تو مسلط است و يا شكمت سنگين شده به نماز نايست، زيرا بيم آن هست كه در آن حال دچار نفاق شوى، (خداى نخواسته با خود بگويى چه كسى حال دارد برخيزد نماز بخواند، و يا آرزو كنى اى كاش نماز واجب نمى‏بود، و از اين قبيل تصورات منافقانه)، براى اين كه خداى تعالى مؤمنين را نهى كرد از اين كه در حال سكارى به نماز بايستند، و منظورش از حالت سكارى، حالتى است كه خواب بر آدمى مسلط شده باشد» (تفسير عياشى ج 1 ص 242 حديث 134)

اما، برخی دیگر گفته‌اند: هر چند اقامه‌ی نماز در حال چرت، خواب‌آلودگی و ... اشکال دارد و اساساً طبق آیه‌ی قرآن «کسالت (تنبلی) در نماز» از صفات منافقین است، ولی آیه به مستی از شراب دلالت دارد. مضاف بر این که مستی نیز خود نوعی چرت، خواب‌آلودگی و از خود بی‌ خودی را به همراه دارد، لذا آن مقصود را هم شامل می‌گردد.

ب – باید بدانیم که نوشیدن شراب و یا هر مست‌ کننده‌‌ی «مسکر» دیگری، چند سال بعد از بعثت به طور مطلق حرام شد. اما نماز از ابتدای دعوت واجب گردید. لذا دستور داده شد که در حالت مستی به نماز نایستید. چرا که در مقابل ذات اقدس الهی ایستاده‌اید و با او سخن می‌گویید و باید بفهمید که چه می‌گویید‍!

ج – آیات قرآن مبنی بر حرام بودن نوشیدن شراب یا هر مست کننده‌ی دیگری، منحصر به این یک آیه نیست که این ابهام را به وجود آورد که شاید نوشیدن شراب و مستی در غیر وقت نماز جایز است! بلکه حرمت نوشیدن شراب در آیات دیگر به صراحت بیان شده است:

«يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فيهِما إِثْمٌ كَبيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما ...» (البقره - 219)

ترجمه: در باره شراب و قمار از تو سؤال مى‏كنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است... .

«إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ» (المائده - 91)

ترجمه: شيطان مى‏خواهد به وسيله‌ی شراب و قمار، در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند و شما را از ياد خدا و از نماز بازدارد. آيا (با اين همه زيان و فساد، و با اين نهى اكيد،) خوددارى خواهيد كرد؟!

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (المائده - 90)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! شراب و قمار و بت‌ها و ازلام [نوعى بخت‏آزمايى‏]، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد.

پس، مشخص شد که خداوند متعال و حکیم در قرآن کریم، شراب را مضر، گناه بزرگ، عامل اختلاف و دشمنی، عملی شیطانی و ... برشمرده و به صورت اکید از آن نهی فرموده است و فلاح و رستگاری را مستلزم دوری از شراب، قمار، بت‌پرستی و شرط‌بندی [و سایر معاصی و کبایر که در آیات دیگر بیان گردیده] بر شمرده است.

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام   سوره نسا   نماز