فرق ازدواج موقت با رابطه نامشروع (زنا) چیست؟ آیا اسلام هیچ محدودیتی مشخص کرده است؟ این سؤال را بسیار از ما میپرسند.
ایکس – شبهه: ازدواج دائم یا موقت، تأثیری ظاهری فیزیکی ندارد (مگر آن که به حالات و روحیات روانی طرفین و اثر فیزیکی آنها در روابط جنسی و ... توجه شود)، وگرنه شکل ظاهر ارتباط فرقی ندارد.
بسیاری از امور دیگر نیز چنین هستند. جنگ، جنگ است، یکی در سپاه حق میجنگد و میشود مجاهد و دیگری در سپاه باطل میجنگد و میشود محارب و ظالم – تجارت، تجارت است، یکی از راه حرام کسب درآمد میکند و یکی از راه حلال – غذا خوردن، تغذیه است، یکی لقمه حرام یا شبههناک میخورد و یکی حساس است که لقمه حلال بخورد ...، در نهایت نیز یکی (افراد و بالتبع اجتماع) در دنیا و آخرت رستگار میگردد و یکی راه انحطاط را پیش گرفته و به هلاکت میافتد. ازدواج، چه موقت و چه دائم نیز چنین است.
خداوند متعال برای نیازی که خودش در وجود بشر گذاشته و برای انسان زینتاش داده و موجب کمالات روحی، روانی و جسمیاش قرار داده و لازمه رشد حیات فردی و اجتماعیایش و تولید مثل قرار داده که محدودیت میزان بهرهوری و استفاده نمیگذارد، مگر همان محدودیت »حلال و حرام» را که قرار داده و تشریع نموده است.
از آنانی که چنین سؤال یا شبههای به ذهنشان خطور میکند و میپرسند: «فرق ازدواج موقت با رابطه نامشروع چیست؟»، بپرسید: «فرق ازدواج دائم با رابطهی نامشروع چیست؟». چرا اگر یک زن و مرد [چه مسلمان، چه مسیحی، چه بودایی و ...]، اگر حتی بیست سال هم زیر یک سقف با هم زندگی کنند و صاحب سه فرزند هم بشوند، رابطهی آنان نامشروع و فرزندانشان حرامزاده قلمداد میشود، مگر چه فرقی دارد؟! چرا حتی در قوانین مدنی و حقوقی، کسی که بیست یا سی سال با دیگری زندگی مشترک دارد و سه فرزند هم دارد، نمیتواند مدعی شود که من «متأهل هستم» و حتی از حقوق مدنی و اجتماعی یک متأهل نیز نمیتواند استفاده کند؟! خواه در ایران یا یک محیط اسلامی باشند و خواه در یک جامعهی غربی مثل امریکا و اروپا و خواه در خاور دور مثل چین، ژاپن، کره و فیلیپین.
پس، ازدواج که با یک خطبه منعقد میگردد، چه در اسلام و مسجد باشد، چه در مسیحیت و کلیسا و چه در زرتشت و معبد و چه در ...، قوانین و تعهداتی را بر فرد و جامعه حمل میکند که سبب نظام و سلامت روحی، روانی، جسمی، ارتباطی، حقوقی و ... شخص و اجتماع میگردد.
به عنوان مثال: قانون نفقه، قانون ارث، قانون مالکیت، قانون حضانت، قانون محرمیت (مثلاً ممنوعیت ازدواج با مادر یا پدر همسر برای تمام عمر)، قوانین مربوط به شخصیت، هویت، ملیت و حقوق مادی و معنوی فرزندان و ...، همه قوانین و تعهداتی است که در سرتاسر دنیا، با همین یک خطبه، که زن میگوید: خودم را به ازدواج تو درآوردم و مرد هم قبول میکند، یا وکیلشان آن را میخواند، بر فرد و جامعه حمل میشود.
ازدواج موقت نیز، همان ازدواج است، با این تفاوت که پایان زندگی مشترک، به مرگ یا طلاق موکول نشده است، بلکه از قبل تعیین شده و بین طرفین به توافق رسیده است. خواه زندگی مشترک یک ساعت باشد و یا پنجاه سال، وقتی برای پایان آن وقتی تعیین و توافق شد، میشود ازدواج موقت و بسیاری از قوانین و تعهدات فردی و اجتماعی ازدواج دائم را جاری و ساری مینماید. چنان که اگر کسی ازدواج دائم نمود و پس از یک یا دو ماه به دلیل اختلاف طلاق گرفت و یا همسرش از دنیا رفت، بسیاری از این قوانین در مورد او به اتمام نمیرسد.
پس، از مهمترین تفاوتهای ازدواج (دائم و موقت) با رابطه نامشروع این است که زمینههای بینظمی، بیتعهدی، سوء استفاده، رواج فساد و فحشا، ظلم و ... را از بین میبرد. و البته در روابط شخصی نیز بسیار مؤثر است. خیلی فرق دارد که انسان به کسی که با او رابطه جنسی برقرار میکند، به چشم همسر نگاه کند و مقابلش متعهد باشد و یا به چشم یک فاحشه و فاسق (زن یا مرد). و این معنا را بانوان که لطیفترند، بیشتر احساس و درک میکنند، چون امر بسیار لطیفی، حساس و ظریفی است.
مرتبط:
فرق ازدواج موقت با رابطه نامشروع (زنا) چیست؟
صیغه (ازدواج موقت) و اقدام جوانان به این امر
آیا ازدواج موقت راهکار است یا ...؟
فلسفه تشریع متعه، یا همان ازدواج موقت چیست؟
ازدواج موقت با شروط انجام میشود
آیا تا به حال کسی به خاطر غیر شهوت ازدواج موقت کرده است؟
آیا سند معتبری بر حلیّت ازدواج موقت (متعه) در منابع اهل سنت وجود دارد؟
کدام مردی حاضر است که دخترش یا خواهرش به ازدواج موقت (متعه) مردی هوسران درآید؟
- تعداد بازدید : 22834
- 28 مرداد 1392
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: حقوقی و احکام ازدواج موقت ازدواج