ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: مهم‌ترین دلیلش بندگی و اطاعت امر خداست و محکم‌ترین سندش نیز کلام وحی است که کعبه معظمه را قبله قرار داد:

«قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ»

ترجمه: حتماً ما به هر سو گشتن رويت را در آسمان (مانند كسى كه منتظر امرى باشد) مى‏بينيم، و اينك تو را به سوى قبله‏اى كه بپسندى متوجه مى‏كنيم؛ پس روى خود را به سوى مسجد الحرام برگردان، و هر جا كه باشيد روى خود را به سوى آن برگردانيد، و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده مى‏دانند كه بى‏شك اين (توجه به كعبه) از جانب پروردگارشان حق است (زيرا در كتاب آنهاست كه پيامبر اسلام به دو قبله نماز خواهد خواند)، و خداوند از آنچه مى‏كنند (از مخالفت آنها) غافل نيست.

الف – انسان روح دارد و جسم. هر چیز دیگری نیز همین‌طور است. به هنگام عبادت [حتی نماز]، کعبه یا هیچ شخص یا چیز دیگری معبود ما نیست، بلکه قبله‌ی ماست. یعنی جهت روح و قلب‌مان کعبه نیست، بلکه الله جلّ جلاله می‌باشد، لذا در نیّت نماز یا هر عبادت دیگری قصد «قربة الی الله» می‌کنیم، اما جهت بدن‌مان که از خاک است، در نماز به سوی نشانه‌ و آیت خاکی خدا قرار می‌گیرد.

ب – بنابر این در نماز و هیچ عبادت دیگری، نه کعبه را پرستش می‌کنیم و نه نشانه‌ی دیگری را، اما جهت نماز و سجده‌ی بدن ما، به امر معبودمان، کعبه معظمه است و اگر خداوند متعال حتی یک درخت را محور و نشانه قرار می‌داد و می‌فرمود که به هنگام عبادت من در نماز، جهت بدن‌تان آن سو باشد، حتماً آن را قبله قرار می‌دادیم.

ج – روح حضرت آدم علیه‌السلام که انسان کامل و خلیفة‌الله بود، در جسم خاکی‌اش تجلی یافت که مسجود ملائک گردید، نه معبود آنها – روح کعبه نیز ولایت است و کعبه خود زادگاه ولایت است که جسمش در دیواری از سنگ و خاک تجلی دارد و این ظاهر جهت و قبله‌ی بدن خاکی ما قرار گرفته است، اما روح عبادت، همان ولایت است:

«إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ» (المائده، 55)

 

ترجمه: جز اين نيست كه سرپرست و ولىّ امر شما خدا و فرستاده اوست و كسانى كه ايمان آورده‏اند، آنها كه نماز را برپا مى‏دارند و در حالى كه در ركوع‌اند زكات مى‏دهند. 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام   حج