مرگ بر امریکا – میگویند: ژاپنیها به رغم بمباران اتمی توسط امریکا، مرگ بر امریکا نمیگویند و اکنون تلفن پاناسونیک روی میز اوباما قرار دارد، اما ما ... (واتسآپی)
ایکس – شبهه – پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: بله، این سخن که به نظر خودشان خیلی منطقی، سیاسی، اقتصادی و ... رسیده است، در فضای مجازی واتسآپ پخش شد و سپس با پیامک به دیگران منتقل گردید. حالا وقتی میگوییم: با سخنان و مطالب سبک و دروغ، عوامفریبی میکنند، به یک عده بر میخورد؟!
الف – شاید اطلاع ندارند و یا گمان میکنند بسیاری از مردم نمیدانند که بخش عمدهای از سهام شرکتهای معروف ژاپنی، متعلق به امریکاست.
به فرض که استقلال ژاپن، پس از همان بمباران اتمی فرو ریخت و تحت عنوان کشوری هم پیمان، یک کشور کاملاً وابسته شد؛ خُب چه ربطی به ما دارد؟ اما چرا نمیگویند که پیشرفت ژاپنیها به خاطر کار و تلاش بسیار و نظم و برنامهریزی دقیق آنها در تمامی شئون زندگی است و گمان میکنند چون «مرگ بر امریکا نگفتند» به این رشد رسیدهاند؟
میگویند: «تکنولوژی ده سال پس از ایران وارد ژاپن شد». اما آن موقعی که ما ذلیلانه زیر پای آیزنهاور و کندی فرش قرمز میانداختیم و بزرگراهها و بلوارهایمان را به نام آنها میکردیم تا از مستعمرهی خود بازدید کنند، ژاپنیها کار میکردند. لذا درود بر امریکا و جاوید شاه، هیچ ارمغانی جز عقبافتادگی برای ما نداشت.
ب – به فرض که صد در صد این شرکت ژاپنی باشد و یک گوشی هم روی میز اوباما باشد، حالا ما باید به خاطر این گوشی، نه تنها تمامی اهداف و منافع سیاسی و ارزشهای دینی و انسانی خود را فراموش کنیم، بلکه غبطه هم بخوریم؟! حتی ژاپنیها هم چنین حماقتی نمیکنند.
ج – آیا خیلی افتخار دارد اگر بگوییم: چه اشکالی دارد که امریکا چند دهه کشور ما را به استعمار و ملت ما را به استثمار کشیده و اکنون بیش از سه دهه است که از هیچ گونه جنگ، ترور، تحریم، فتنه و ... علیه این کشور و ملت فروگذاری نمیکند؛ به جایش زیر پای رئیس جمهور یا وزراء، وکلا و ثروتمندانش فرش ایرانی پهن شده و یا از پسته و خاویار ایران میخورند و اگر تسلیم شویم، سوختش را نیز از معادن نفت و گاز ایران تأمین میکند؟! آیا چنین دانش و بینش و شخصیتی، خیلی افتخار دارد که شایع هم میکنند؟!
د –آیا سادهلوحان گمان میکنند که در صورت تسلیم، ذلت و زیر سلطهی امریکا رفتن، ژاپن میشوند؟ خیر، بلکه سرنوشت لیبی، تونس، افغانستان، سوریه، عراق و ... را برای ایران رقم زده و در سر میپرورانند. چرا که جمهوری اسلامی ایران، از یک سو قلب خاورمیانه است و از سوی دیگر قویترین کشور این منطقه است و از سوی دیگر برخوردار از معادن غنی نفت و گاز و ... میباشد و از سوی دیگر در موقعیت جغرافیای سیاسی بسیار ویژهای قرار داد ... و مهمتر از همه آن کشوری مستقل، با ملتی قدرتمند است، چنان چه امریکا و انگلیس و اسرائیل و هم پیمانان خارجی و اذناب داخلی آنها، به رغم این همه جنگ، جنایت، خونریزی، ترور، تحریم، توطئه، فتنه، ضد تبلیغ و ...، نتوانستند آن را از پای درآورند. ژاپن هیچ یک از این شرایط را ندارد.
ﻫ – نمیدانیم که روی میز اوباما، گوشی پاناسونیک هست یا نه؟ باشد هم فرقی نمیکند، چیز مهمی نیست. اما میدانیم که ژاپن قانون ننگین کاپیتولاسیون را پذیرفته است، لذا هر سال شاهدیم که مردم ژاپن علیه تجاوز سربازان امریکایی به دختران (حتی خردسال) ژاپنی تظاهرات میکنند، اما حکومتشان حتی حق محاکمه یک سرباز امریکایی را ندارد، اما به جایش گوشی پاناسونیک صادر میکند. البته موقعیت ژاپن کلاً متفاوت است، ما نیز قبل از انقلاب این قرارداد ننگین را پذیرفته بودیم، اما نه تنها پاناسونیک نساختیم، بلکه نفت و گاز را نیز هدیه دادیم.
و – گویا یک عده نمیخواهند قبول کنند که پیش و بیش از آن که جمهوری اسلامی ایران دشمن امریکا باشد، این امریکاست که دشمن این کشور، این نظام و این ملت است. ما هنوز جنگی بر امریکا تحمیل نکردهایم و تحریم اقتصادی را ما وضع ننمودهایم و هواپیمای مسافری امریکا را سرنگون نکردهایم، اقدام به ترور رییس جمهور و نخست وزیر امریکا ننمودهایم، به خاطر رشد علمی و تکنولوژی به جنگ جهانی علیه امریکا بر نخواستهایم، در امور داخلیاش مداخله نداریم ...، اما امریکا، خود را ربّالنوع میداند و حتی برای رشد علمی شما و این که نیروگاه فردو تعطیل شود و یا ایران چندتا سانتریفیوژ داشته باشد نیز تصمیمگیری میکند و هنوز همه گزینهها روی میزش است ...، و البته یک عده ساده – یک عده عوام – یک عده بیاطلاع و بیسواد – یک عده غربزده – یک عده ذاتاً ذلیل و استثمار شده و یا در نهایت (به قول امام خمینی ره)، یک عده که گمان میکنند بدون امریکا نمیشود نفس کشید و ...، هنوز دلشان برای امریکا میتپد و میگویند: «اگر چه امریکا شما را به خاک و خون میکشد، اما شما حتی شعار مرگ بر امریکا نیز ندهید – تو سرتان هم زدند، شما لبخند بزنید».
ز – شما به مصاحبه وزیر امور خارجه کشورمان، آقای ظریف و نیز سخنان اخیر خانم شرمن توجه کنید. این با امید و لبخند میگوید (مضمون): این گفتگوها خیلی خوب است، امریکا کشور ما و ملت ما را نشناخته است و ... (گویی پس از دو قرن استعمار کامل ایران و سه دهه رویارویی مستقیم، حال آقای ظریف میخواهد ایران را به امریکا بشناساند) – اما خانم شرمن در ارائه گزارش به کنگره، از موضع قدرت، بدترین توهینها را میکند و قاطعانه به تداوم سیاستهای امریکا علیه جمهوری اسلامی ایران اذعان مینماید و میافزاید: این چهارماه فرصتی است که ببینیم آیا میتوان از طریق مذاکره به نتیجه رسید (یعنی باز تهدید به جنگ) ؟! [که البته دال بر شناخت کامل آنها از ماهیت و اهداف و منافع این نظام است].
- تعداد بازدید : 21134
- 9 مرداد 1393
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: سیاسی جنگ و جهاد