ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: متن دقیق و کامل بیان معظم له که در پیام واتس‌آپ مذکور نیز آمده بود، به شرح ذیل می‌باشد:

«... من همین جا در داخل پرانتز عرض بکنم؛ یکی از خطاهائی که خود ما کردیم - بنده خودم هم در این خطا سهیمم - این مسئله‌ی تحدید نسل از اواسط دهه‌ی ۷۰ به این طرف باید متوقف میشد. البته اوّلی که سیاست تحدید نسل اتخاذ شد، خوب بود، لازم بود، لیکن از اواسط دهه‌ی ۷۰ باید متوقف میشد. این را متوقف نکردیم؛ این اشتباه بود. عرض کردم؛ مسئولین کشور در این اشتباه سهیمند، خود بنده‌ی حقیر هم در این اشتباه سهیمم. این را خدای متعال و تاریخ باید بر ما ببخشد. - لینک»

یک عده که در زمره‌ی «فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ» هستند، وقتی این جمله را شنیدند خیلی خوشحال شدند؛ اصل موضوع که در خصوص مخاطرات تداوم حیات این ملت و بقای این کشور بود را رها کردند و گفتند: «آهان، خودشان گفتند که اشتباه بود و من هم سهیم هستم». بعد از آن حرف و حدیث‌ها شروع شد، تا رسید به این شبهه‌ی مندرج در واتس آپ و قرار دادن این جمله در مقابل جمله‌ی امام خمینی (ره) مبنی بر «اگر فقیه یک گناه صغیره هم بکند از ولایت ساقط می‌شود»، که به صورت سازماندهی شده، در سطح بسیار گسترده‌ای پخش شد.

الف – یا واقعاً آن قدر بی‌سواد هستند که فرق معنای واژگانی چون: «خطا و اشتباه» و «گناه» را نمی‌دانند(؟!) و یا می‌دانند، اما عالماً و عامداً با این مغلطه، جوّسازی می‌کنند. آن چه امام خمینی (ره) فرمودند: «گناه صغیره» است، نه هر گونه خطا یا اشتباه. این فقط چهارده معصوم علیهم‌السلام هستند که نه تنها حتی گناه صغیره نمی‌کنند، بلکه احتمال خطا و اشتباه نیز به آنان راه ندارد.

ب – هنگامی که سیاست «تحدید نفس» اتخاذ شد، ایشان هنوز عهده‌دار ولایت و زعامت نشده بودند.

ج – اگر به جمله‌ی ایشان استناد می‌کنند، ایشان ابتدای جمله فرمودند: «اوّلی که سیاست تحدید نسل اتخاذ شد، خوب بود، لازم بود». بلکه اشتباه را در متوقف نکردن این سیاست، از دهه‌ی هفتاد به بعد بیان نمودند که البته چنان چه بیان گردید، «اشتباه»، گناه نیست که موجب مسرت اهل نفاق و دشمنی گردد.

توضیحات:

*- بسیاری معتقدند که ساختار این شبهه، شباهت بسیاری به روند جوّسازی‌های باند موسوم به طرفداران سید صادق شیرازی و اصحاب حجتیه دارد. البته برای ما در مقام تحلیل و پاسخ، هیچ فرقی نمی‌کند که کدام گروه اینگونه شبهه پراکنی می‌کند.

*- روش این عده، مثل همان‌هایی است که اصلاً مطالعه، توجه، اعتقاد و ایمانی به خدا، قیامت، نبوت و وحی ندارند، اما دائم در قرآن جستجو می‌کنند تا مستمسکی از خود قرآن جهت حمله به خدا، پیامبر و قرآن بیابند و تا به سوره فتح می‌رسند، خوشحال جار می‌زنند که «آهان، خود خدا گفت: که ای پیامبر، من ذنوب قبل و بعد تو را می‌بخشم - لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ»، و سریع نتیجه می‌گیرند که: «پس، معلوم می‌شود ایشان نیز (العیاذ بالله) گناه داشته است». و اصلاً دقت نمی‌کنند که معنای «ذنب» گناه نیست.    (لینک).

حال یک جمله پیدا کردند که مقام معظم رهبری فرموده: تداوم این سیاست اشتباه بود و همه از جمله خود بنده در این اشتباه سهیم هستیم؛ و خیلی خوشحال آن را گناه صغیره بر شمردند و به بیان امام خمینی (ره) که در خصوص «گناه» است تطبیق دادند و نتیجه خلاف حق و مورد میل و نفس خودشان را گرفتند.

*- این مملکت نیز، مانند هر کشور با ثباتی، مجلس، دولت، نهادهای سیاست‌گذاری، دانشگاه و مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی، مرکز آمار، مراکز مطالعات جمیعتی و ده‌ها مجموعه‌ی دیگر برای انجام مطالعات مربوطه، تحلیل و رصد دورنما، جهت تدوین برنامه‌های دراز مدت دارد و قرار نیست که مقام معظم رهبری، به جای همه دولت، نهادها، وزارتخانه، دانشگاه‌ها و مؤسسات و ...، کار اجرایی بکنند. لذا فرمودند: «در این اشتباه همه سهیم هستند». البته خود را نیز مستثنی ننمودند و با شجاعت و صداقتی که کمتر در دیگران مشاهده می‌شود، فرمودند: «‌خود بنده‌ی حقیر هم در این اشتباه سهیمم‌».

مخاطب عاقل و برخوردار از عقل سلیم، می‌فهمد که این بیان، یعنی این مشکل و معضل اساسی بدین منظور بیان نشده است که دنبال مقصر بگردیم و فکر و وقت خود را صرف آن کنیم و هیاهو و جنجال در متهم و محکوم کردن دیگران راه بیاندازیم. خیر؛ همه سهیم هستند، باید متوقف می‌شد، اما نشد. لذا باید با سرعت، مطالعه، هدف‌گذاری، سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، قانونمندی و همتی همگانی، جبران مافات گردد.

یک عده‌ی معدود، اما با کار سازماندهی شده‌ی گسترده در فضاهای مجازی نیز اوج فهم، شعور، درک و منطق‌شان، که البته منطبق با اعتقادات و مواضع سیاسی آنهاست، همین خلط‌ مبحث جهت شبهه‌افکنی و ایجاد تشکیک در باورهای مردم است و ما باید با تأسی به امام سجاد علیه‌السلام، خدا را شکر کنیم که دشمنان ما را از احمق‌هایی قرار داد که فرق «اشتباه» با «گناه» را نمی‌دانند.