ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: این سؤال اخیراً بسیار برای اذهان عمومی [و غالباً به گونه‌های متفاوت و به شکل شبهه]مطرح می‌گردد. البته هیچ اشکالی ندارد، این هم یک سؤال است و باید مورد تحقیق و تفحص و پاسخگویی قرار گیرد؛ اما همان‌طور که مکرر بیان شد - به ویژه در عصر ما که تهاجمات گسترده است – مخاطبین باید هنگام شنیدن یک سؤال و یا یک شبهه، فقط به پاسخ فکر نکنند، بلکه به «هدف از طرح» نیز توجه داشته باشند. به عنوان مثال در همین سؤال هدف چیست؟ آیا می‌خواهند مقام حضرت مریم علیهاالسلام را بالا ببرند و یا به خیال خود مقام حضرت فاطمه زهراء سیدة النساء العالمین را پایین بیاورند؟! قطعاً هدف دومی است، چرا که اولاً به قول خودشان قرآن کریم به مقام حضرت مریم علیهاالسلام تصریح کرده است، و ثانیاً اصلاً با ایشان کاری ندارند، با اسلام نیز کاری ندارند، بلکه دغدغه‌‌ای که آنان بر نمی‌تابند، بزرگ شمردن حضرت فاطمه علیهاالسلام نزد مسلمانان و الگو قرار دادن ایشان است؛ مضافاً بر این که قصد دارند بر اساس همان قاعده «حسبنا کتاب الله – کتاب خدا برای ما کافیست»، اذهان عمومی را نسبت به اهمیت و ارزش حدیث در فهم قرآن کریم و اسلام کمرنگ کنند.

الف – اگر دقت داشته باشید و در تاریخ نیز مطالعه بفرمایید، نوع اندیشه‌ای که امروزه در «وهابیت» بروز و ظهور دارد، حتی سعی داشتند (و دارند) که به پیامبر اکرم و اهل بیت صلوات علیهم اجمعین نیز درس توحید و قرآن بدهند!

بالاخره این قرآن کریم، به قلب مبارک شخص حضرت محمد صلوات الله علیه و آله نازل شده است و نه دیگران – و به لسان ایشان جاری شده و نه دیگران – ایشان ابلاغ وحی نمودند و نه دیگران. بنابر این پیش و بیش از دیگران به قرآن علم دارند. پس اگر آیه‌ای در شأن و مقام حضرت مریم علیهاالسلام را تلاوت و ابلاغ نمودند و نیز فرمودند: «فاطمه سیدة النساء العالمین است»، هر دو مطلب را یک قلب، یک فکر، یک زبان، یک شخصیت و یک مقام بیان نموده است که بیش از همگان به قرآن کریم واقف است. «وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ» مقام و تکلیف اوست، نه دیگران.

ب – بارها بیان شد که اولاً تکیه کلام الهی، همیشه بر «رسم» است و نه «اسم». لذا اگر از حضرات ابراهیم، صالح، شعیب، یوسف، موسی، عیسی، مریم و سایر انبیا و اولیای الهی نیز نام برد، به رسم آنان تکیه نمود، که اواب، تواب، شاکر، صالح، نبی یا رسول بوده‌اند. ثانیاً: اسم فقط آن نیست که نزد ما جاری است. مثلاً لفظ «محمد صلوات الله علیه و آله»؛ بلکه نبی، رسول، خاتم الانبیاء و رحمة للعالمین نیز اسم است. اسم‌هایی که با رسم‌شان و مقام‌شان بیان شده است؛ چنان چه با تأکید تصریح دارد:

« مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا » (الأحزاب، 40)

ترجمه: محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستاده‏ى خدا و خاتم پيامبران است، و خدا به هر چيزى داناست.

و هم چنین خداوند متعال در کلام وحی دستور می‌دهد که ایشان را آن چنان که خود را می‌خوانید، نخوانید: «لَا تَجْعَلُوا دُعَاء الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاء بَعْضِكُم بَعْضًا ... - صدا كردن پيامبر (چه ایشان در حضور یا غیاب مخاطب باشند و چه از ایشان سخن به میان آورده شود) را ميان خود، مانند صدا كردن [معمولى‏] يكديگر قرار ندهید/ النّور، 63»

پس برای شناخت مقامات حضرات معصومین و از جمله حضرت علی و حضرت فاطمه علیهم السلام در قرآن، نباید به دنبا کلمات «علی و فاطمه» بگردیم. «صراط مستقیم» نیز اسم است.

نتیجه:

*- وقتی شخص پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند که ایشان صدیقه‌ی کبری – فاطمه‌ی زهرا – بتول و سیدة النساء العالمین هستند، یقیناً همین‌طور است که ایشان می‌فرمایند و ما که قرآن را نیز از ایشان گرفته‌ایم، به ایشان درس قرآن نمی‌دهیم.

*- اگر در قرآن کریم راجع به حضرت مریم علیهاالسلام فرمود:

«وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِينَ» (آل‌عمران، 42)

ترجمه: و [ياد كن‏] هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم، خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است.»

در مقام حضرت فاطمه علیهاالسلام نیز فرمود: «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ». آنجا به حضرت مریم علیهاالسلام فرمود: حال که طاهر و برگزیده شدی «يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ - اى مريم! مطيع پروردگار خود باش و سجده كن و همراه راكعان ركوع نما / آل‌عمران، 43» - اینجا به شخص پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، که اشرف مخلوقات، حبیب‌الله و خاتم الانبیاء و رحمة للعالمین است، فرمود، حال که به تو کوثر را عطا کردم «فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ» و در مورد ادامه   ‎ی نسلت نیز هیچ از گفته‌ی دیگران محزون مباش که «إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ»

همانگونه که راجع به حضرت مریم (ع) فرمود: «وَطَهَّرَكِ»، راجع به ایشان فرمود: «و‌يطهركم تطهيرا».

همان خدایی که فرمود: مریم را برگزیدم تا به او حضرت عیسی علیه السلام را عطا کنم تا او قوم بنی اسرائیل را هدایت کند؛ به آخرین پیامبرش، که جهانی است فرمود: به مردم بگو که اجر، پاداش و نتیجه‌ی رسالت من، در مودت حضرت فاطمه علیهاالسلام و اولادش محقق می‌گردد و تأکید کرد که آن بشارتی که مؤمنین داده‌ام، همین است:

«ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ» (الشوری، 23)

ترجمه: اين همان [پاداشى‏] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند [بدان‏] مژده مى‏دهد. بگو: من بر اين [رسالت‏] مزدى از شما نمى‏ خواهم مگر محبت و دوستى خويشان [و اهل بيت‏] را، و هر كس نيكى كسب كند براى او در آن نيكى مى‏افزاييم.

آن که قرآن کریم را اخذ نمود و به ما ابلاغ کرد، فرمود آیه مباهله و لیلة القدر و شأن بیش از سی آیه‌ی دیگر، ایشان می‌باشند. پس، سیدة النساء العالمین است.

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   فاطمیه   مادر