کسانی که نزد پروردگار «ملعون» هستند [لعنت یعنی دور شدن از رحمت الهی] / 8- کسانی که قصد ظلم و فساد در زمین و قطع پیوندها را دارند.

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ * أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ (محمد ص، 22 و 23)

پس [اى منافقان،] آيا اميد بسته‌ايد كه چون [از خدا] برگشتيد [يا سرپرست مردم شديد] در [روى‏] زمين فساد كنيد و خويشاوندی هاى خود را از هم بگسليد؟ اینان (همان) كسانى هستند كه خداوند لعنت‌شان كرده و گوش (باطن) آنها را كر و ديدگان (دل) آنان را كور نموده است.

از رحمت خدا دور و مشمول لعنت الهی است، شخص، گروه، جریان، باند، حزب و دسته‌ای که به رغم شعارهای خوب، منطقی و دل‌نشین، قصد و خیالی جز حکومت و سلطه بر مردم ندارند و بالتبع به جنگ خدا می‌ روند. فرق نمی‌ کند که حکومت را به نام «الله، اسلام و مسلمین» غصب و تصاحب کنند، یا از همان ابتدا کفر بورزند و حقوق بشر را شعار دهند. در هر حال دروغ می‌گویند و نفاق می‌کنند. اینان قصدشان این است که اگر به حکومت رسیدند، با ظلم و جنایت، در زمین فساد کنند؛ خواه فساد حکومتی، خواه فساد اقتصادی، یا فساد اخلاقی و فرهنگی و ...، برای سلطه‌ی بیشتر. اینان هر گاه به قدرتی برسند، خویشی و پیوندها را قطع می‌کنند. خواه با نظریه‌پردازی در «ایسم»ها – یا رفتارسازی در فرهنگ‌ها – و یا قتل عام و نسل کشی. اینان ملعون هستند.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز