ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: دقت شود که هیچ گاه حتی در باره‌ی تعداد جمعیت مسلمانان [چه شیعه و چه سنّی]، آمار دقیق یا نزدیک به واقعیتی منتشر نمی‌گردد، چه رسد نسبت به یک مذهب خاص و آن هم تشیع. چرا که "آمار" نفوس در هر امری، نقش بسیار مؤثری در تمامی شئون اجتماعی و از جمله سیاسی، حکومتی، اقتصادی، فرهنگی و حتی تبلیغی دارد. چنان چه شاهدیم مقام معظم رهبری، چه تأکیدی بر ازدیاد نفوس ایرانیان دارند و چقدر نسبت به عواقب خطرناک کاهش جمعیت هشدار می‌دهند.

*- خانم مرکل، صدر اعظم آلمان، پس از ازدیاد خروج رسمی کثرتی از آلمانی‌ها از مسیحیت، در اتحادیه اروپا گفته بود: خروج آنان از مسیحیت آنقدر نگران کننده نیست که کثرت گرایش به اسلام نگران کننده است.

*- اگر به آمارهای منتشره دقت شود، همیشه تلاش بر این بوده که در هر دوره‌ای از زمان گذشته و معاصر، آمار مسیحیان، دست کم پانصد میلیون نفر، بیشتر از مسلمانان اعلام شود، هر چند که مساوی و یا حتی مسلمانان صد یا دویست یا حتی فقط پنجاه میلیون بیشتر باشند (که ظاهراً چنین است).

*- یکی از اهداف اصلی سیاست‌های استکبار و صهیونیسم بین‌الملل، کاهش جمعیت دنیاست که آفریقایی‌ها و جماعت مسلمین (اعم از شیعه یا سنّی)، در صدر فهرست آنان قرار دارد. از این رو شاهدیم که نسل‌کشی مسلمانان (نه فقط کشتار در جنگ)، از بوسنی در اروپا گرفته تا میانمار در آسیای شرقی یا کشورهای آفریقایی، شدت و استمرار دارد.

*- حساسیت نسبت به آمار شیعیان به مراتب بیشتر است. به عنوان مثال همه می‌دانند که نفوس شیعیان در عراق، حدود 70% یا بیشتر است، اما آیا همگان می‌دانند که نفوس شیعیان در عربستان سعودی که حتی به اهل سنّت نیز بغض دارد و وهابیت را به زور تحمیل می‌کند، به مراتب بیشتر از این قلتی هست که اعلام می‌دارند؟ یا همین طور شیعیان یمن، اردن و ... .

الف – کسانی که به اسلام [اعم از تشیع یا تسنن] می‌گروند، عمدتاً امریکایی و اروپایی هستند، لذا اگر چه سرشماری دقیقی داشته باشند، اما هیچ‌گاه آمار نزدیک به واقع نیز منتشر نمی‌کنند و البته این سانسور، نسبت به گرویدگان به تشیع، به مراتب بیشتر و شدیدتر است.

ب – کسانی که (به ویژه در امریکا و اروپا) به اسلام می‌گروند، اغلب بر اساس دو علت و انگیزه است: یکی به واسطه تحقیق، اعتقاد، عشق و علاقه – و دیگری به خاطر ازدواج با یک مسلمان. پس، بدیهی است که با توجه به کثرت مسلمانان اهل سنّت در امریکا و اروپا، احتمال گرویدن به مذاهب اهل تسنن بیشتر باشد.

ج – اما در باره گرویدگان از تشیع به تسنن یا بالعکس نیز آمار دقیقی در دست نیست، منتهی در همیشه‌ی تاریخ یک اصل و قاعده استمرار داشته است: معمولاً کسی از تشیع به تسنن تغییر مذهب نمی‌دهد، اما بر عکس آن بسیار اتفاق افتاده و می‌افتد.

این گرایش، علل مختلف و متفاوتی دارد که از جمله آنها می‌توان به عوامل "اشتراک و افتراق" اشاره نمود. چنان چه اگر یک اهل سنّت بخواهد به تشیع بگرود، (به غیر از تعصبات) تضاد چندانی احساس نمی‌کند، او نیز به اهل بیت علیهم السلام علاقمند است، با غدیر خم بیگانه نیست و حضرت امیرالمؤمنین، علی علیه السلام را به عنوان اولین مسلمان، وصی رسول خدا (ص) و چهارمین خلیفه قبول دارد، اما یک شیعه نمی‌تواند به همین سهولت، منکر اصولی چون: ولایت و امامت گردد – هر چند که در مورد خلافت نظر خاصی نداشته باشد.

نکته:

البته باید توجه داشت که بسیاری از اهل تشیع و تسنن، اساساً آشنایی درست و نسبت به خودشان کاملی از اصل اسلام ندارند، چه رسد به مذاهب آن. از این رو فقط اسمی را حمل می‌کنند، هر چند که در هر حال با حمل آن اسم، در نفوس آن جامعه محسوب می‌گردند. اما مهم‌تر از همه آن است که بدانیم، ضرورت امروز ما "وحدت" است، نه گرایش از یک مذهب، به مذهب دیگر. چنان چه شاید روزانه صدها یا هزارن حنفی، به مذهب شافعی بگروند. اما کسی از شیعه و سنّی به وهابیت به عنوان یک مذهب نمی‌گرود، مگر آن که یا با اصل اسلام ضدیت داشته باشد و به خاطر آن به تقویت وهابیت اهتمام ورزد و یا "دلار" برایش مهم‌تر از دین و مذهب و حتی وجدان و آدم‌کشی باشد.

این پایگاه:

از ابراز لطف و نیز حسن ظنّ جنابعالی و همه کاربران گرامی به این پایگاه متشکریم. البته که این قبیل پایگاه‌ها، باید پیش‌تر و بیشتر تأسیس می‌شد، اما چه کنیم که: "دست ما کوتاه و خرما بر نخیل".

همه می‌دانیم که متأسفانه ما مسلمانان، در تبلیغات، چه به لحاظ امکانات و چه به لحاظ تفکر، طرح، برنامه‌ریزی، نوآوری ... و چه به لحاظ حمایت، بسیار ضعیف هستیم.

همه می‌دانیم که در عرصه‌ی فرهنگی، تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی، جناح دشمن بسیار قوی‌تر و متحدتر عمل می‌کند تا جناح دوست و خودی. اگر یک پایگاه ضد اسلام و ضد شیعی در گوشه‌ای دور افتاده تأسیس شود، سریعاً مورد حمایت قرار می‌گیرد، برایش فرافکنی می‌شود و ...، اما ما مسلمانان (اعم از شیعه و سنی و در سطح جهان، نه فقط ایران) چه می‌کنیم؟! آیا یک وزراتخانه، یک سازمان، یک نهاد یا ...، حاضر است، یک صدهزارم از هزینه تولید یک سریال ناموفق و نامطلوب را برای کمک به یک سال هزینه چنین پایگاهی، مصرف کند؟! عالباً به هر مجموعه‌ای که رجوع کنیم، یا اصلاً اهمیت نمی‌دهند – یا هزاران مشکل اداری طرح می‌کنند – یا اگر خیلی موافق باشند، می‌خواهند که تحت پوشش درآییم و نام آنها مطرح گردد؟!!! بگذریم.

البته این ضعف‌های ناخواسته یا خودخواسته، نه تنها سبب ناامیدی نمی‌شود، بلکه امید، توکل، توسل، انگیزه، همت و کار را مضاعف می‌گرداند و صد البته که همکاری و دعای خیر دوستان، بر این نعمات و توفیقات می‌افزاید – متشکریم.

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون