حدیث زندگی – آموزههای قرآن و حدیث / بخش اول: خانواده – ازدواج – 9/ نقش بزرگترها
وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (النّور، 32)
و زنان و مردان مجرد خود و بردگان و كنيزان (زیردستان) درستكارتان را همسر دهيد. اگر تنگدست باشند، خداوند آنها را به فضل خويش بىنياز خواهد كرد، و خدا گشايشگر داناست.
از یک سو بر هیچ بشری پوشیده نیست که نواجوان یا جوان، باید هر چه سریعتر ازدواج کند، تا مسببات رشد بهتر خودش و جامعه فراهم گردد، از یک سو مشخص است که نواجوان و جوان نمیتواند به تنهایی وارد این عرصه شود. از این رو، خداوند متعال نه فقط به پدران و مادران، بلکه به هر تواتمندی امر میکند که شرایط ازدواج زیردستان را فراهم نماید؛ خواه اولاد باشند، یا کسانی که زیر دست هستند. حتی اگر کسی کارگر پسر یا دختر مجرد دارد که به خاطر تنگدستی نمیتواند ازدواج کند، موظف است شرایط ازدواج او را فراهم نماید. و البته فرمود: ازدواج را آسان بگیرید، تا این امر میسر باشد. اما ما (عموما) چه میکنیم؟ آیا غیر از این است که مشکلات ازدواجِ به هنگام نوجوانان و جوانان، اغلب به خاطر نظرها و آمال بلند و بیمنطق پدران و مادران میباشد؟ اول درس بخوان، اگر شد تا دکترا – بعد اگر دختر بود که نزدیک سی سال دارد و بیشتر به دنبال کار است تا زندگی و اگر پسر بود، میگویند: اول سربازی، شغل، مسکن، خودرو، درآمد کافی ...، بعد ازدواج. آیا این نگاه غلط، نتیچهای جز سرخوردگی و شکست، کاهش جمعیت، افزایش طلاق و یا حتی ازدیاد فساد دارد؟
کلمات کلیدی:
حدیث امروز