ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: مگر معنای مهجور بودن قرآن این است که شیعیان آن را مهجور داشته‌اند؟ بله، قرآن کریم در میان تمامی مسلمانان مهجور است.

این سخن اختصاصی به حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی ندارد، بلکه خداوند متعال فرمود که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله در قیامت از امتش شکایت می‌نماید که قرآن را مهجور داشته‌اند.

«وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» (الفرقان، 30)

ترجمه: و پيامبر گويد: پروردگارا، قوم من اين قرآن را كنار نهاده و فروگذاشتند.

پس وقتی پیامبر اکرم (ص) در قیامت چنین شکایت می‌برد، معلوم می‌شود که قرآن کریم از همان روز بعثت ایشان در میان مسلمانان [اعم از شیعه و سنّی] مهجور داشته شده است.

ما کجا قرآن را می‌شناسیم و به آن ایمان آورده و عمل می‌کنیم؟ تمامی میانسالان شیعه در سرتاسر جهان اسلام را جمع کنید و بپرسید: چقدر با قرآن آشنا هستید و چقدر به آن عمل می‌کنید، چه آماری به دست می‌آید؟ تمام جوانان شیعه در سرتاسر جهان را جمع کنید و بپرسید: چقدر با قرآن و معارف قرآنی آشنا هستید؟ با فیس‌بوک، واتس‌آپ، وایبر، فیلم، سریال، مُد، فوتبال و والیبال آشناتر هستید یا با قرآن؟ چه پاسخی که منطبق با واقعیت باشد، انتظار می‌رود؟ پس وقتی وضع شیعه که معتقد است "ثقل اکبر و ثقل اصغر" یعنی "قرآن و ولایت" را باهم دارد این باشد، وضع بقیه روشن‌تر است.

در همین جمهوری اسلامی ایران، ما فقط گفتیم: "قصد داریم به قرآن عمل کنیم" و هنوز به قطره‌ای از این اقیانوس عمل نکرده‌ایم، ببینید چه شد و چه کردند؟ دنیا منفعل شد! جنگ شد، ترور شد، تحریم اقتصادی و سیاسی شد، هجمه فرهنگی شد و ... . در همین جهان اسلام، نه تنها مسلمانان اهل سنت را علیه ایران شوراندند، بلکه در داخل کشور و میان شیعیان نیز بلواها راه انداختند. آیا تعداد مخالفین و دشمنان از قشر روحانیون، مجتهدین، فقها و اساتید مدعی تشیع کم بوده و یا هست؟

*- مصداق توجه به قرآن کریم، به هیچ وجه، نگارش آن به خطوط زیبا، چاپ آن در کاغذهای نفیس، نکارش میکروسکوپی آن در یک ورق طلای یک سانتی یا نگارش روی بزرگ‌ترین کتاب چند متری نیست. حتی به حفظ قرآن و نیز ختم مکرر قرائت آن نیز نیست، بلکه به شناخت، ایمان و عمل به آن است.

الف – تجزیه قرآن:

خداوند متعال فرمود: عده‌ی بسیاری قرآن کریم را تکه‌تکه می‌کنند: «الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ - همانان كه قرآن را جزء جزء كردند».

بدیهی است که منظور فقط پاره پاره کردن ظاهر یک جلد کتاب به نام قرآن کریم نیست. در ابتدای بعثت، آن را بخش بخش کردند، بخشی را شعر، بخشی را بافته، بخشی را آموخته‌ی دیگران و ... خواندند. امروز هم همین‌کار را می‌کنند، حتی در جهان تشیع. مگر ته سخنان امثال دکتر سروش جز این است؟ مگر نمی‌گویند: بخشی از آن وحی است – بخشی از آن سخنان شخص پیامبر (ص) است – بخشی یافته‌های عرفانی اوست و حتی بخشی دیگر از تألمات روحی و روانی و نفسانیات اوست؟ (العیاذ بالله)

عده‌ای دیگر، بخشی از قرآن را قبول دارند و برخی دیگر را قبول ندارند. این هم تکه تکه کردن است. وقتی در تئوری و نیز عمل، دین را از سیاست و سپس از زندگی جدا می‌کنند چیست؟ وقتی گمان می‌کنند که دین یعنی عبادت و عبادت نیز یعنی نماز، روزه و ختم انعام و در مابقی شئون زندگی فردی و اجتماعی به وحی منزل و کتب نوشته شده‌ی غرب و شرق تأسی می‌کنند، چیست؟ آیا این نگاه و رفتار در شیعیان کم است؟ کل جامعه اسلامی گرفتار این مصیبت است.

ختم قرآن در ماه مبارک رمضان، بر اساس فرامین قرآن مبنی بر تلاوت – بانکداری مبتنی بر نظام ربوی حاکم بر اقتصاد جهانی – ازدواج بر اساس تقلید کور و عوامی – آرایش و پوشش (تبرج) طبق سنت جاهلی قبل از اسلام و الگو گرفتن از مفسدین و ...، چیست؟ همان تکه تکه کردن قرآن کریم نمی‌باشد؟

ب – قیمومیت قرآن:

فرمود: «إِنَّ هَـذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ / الإسراء، 9» - یعنی این قرآن هم خودش قوام دارد و هم قیمومیت دارد و باید آن را قیم خود داشت – یعنی قرآن کریم هم خودش پایدار است و هم پایدار می‌نماید. یعنی این قرآن سبب هدایت و پایداری می‌گردد. یعنی چه در مسائل فردی و چه در تعاملات اجتماعی، مانند: سیاست، حکومت، اقتصاد، تعاون، جنگ، صلح، تعلیم و تربیت و ...، از قرآن تعلیم بگیرید و به قرآن تکیه کنید تا قوام یابید، پایدار و استوار گردید؛ آیا ما مسلمانان (اعم از شیعه و سنی) چنین می‌کنیم؟

ج – تدبر در قرآن:

فرمود: «أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا - آيا در قرآن تدبر نمى‏كنند يا بر دل‏ها [يشان‏] قفل‏هاى [جهل و عناد] است / محمد ص، 24».

یعنی آیات قرآن کریم، برای بوسیدن و روی سر گذاشتن، یا سر سفره عقد و روی تاخچه قرار دادن نیست، برای تلاوت سر قبر هم نیست، حتی فقط برای حفظ کردن و تلاوت با صوت زیبا نیز نیست، چه رسد به سر نیزه کردن و استناد دادن ترور ائمه (ع) و کشتار مسلمین در طول تاریخ به قرآن(؟!) بلکه در اصل برای "تدبر" است. باید در قرآن تدبر کرد و با فهم آن، برای زندگی دنیوی و اخروی تدبیر نمود. حال آیا مسلمانان (اعم از شیعه و سنّی) چنین می‌کنند؟!

و البته بحث بسیار است، ولی یک نتیجه دارد و آن این که "قرآن کریم" هم چنان در میان مسلمانان "مهجور" است.

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن