ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: نیازی به پیشگویی قدما و یا معاصرین نیست، همه می‌دانند که تهران از یک سو روی گسل زلزله بنا شده است و از سویی دیگر زیر هر خانه‌اش چاه آب و چاه فاضلاب حفر شده است. پس احتمال خطر همیشه بوده و هست.

در این مقوله به چند نکته‌ی بسیار مهم باید توجه شود:

الف – هر بلا و ابتلایی (هر چند بسیار ناخوشایند به نظر رسد)، الزاماً "عذاب الهی" نیست؛ حتی گاه شرایط به گونه‌ای است که رسیدن به نعمت، منوط به گذر از نقمتی می‌گردد.

ب -  عذاب الهی، حتماً و یقیناً پس از گذر یک قوم از حدّ و حدود مشخصی در کفر و شرک و معصیت نازل می‌گردد.

ج – عذاب صرفاً وقوع حوادث طبیعی مثل سیل، زلزله، طوفان یا صاعقه نیست. استدراج [عذاب تدریجی] که معمولا به شکل غفلت مردم، افتادن به ورطه‌ی سقوط، مسلط شدن مفسدین و ظالمین و طواغیت بر آنها ظهور و بروز می‌یابد، عذابی به مراتب شدیدتر و مُهلک‌تر است.

د – گناه نیز فقط مفاسدی چون: شرب خمر، زنا، دزدی، قمار ...، یا خدایی نکرده ترک نماز و واجبات و ارتکاب به محرمات نیست؛ غفلت گناه است، جهالت گناه است، اهمال گناه است، بی‌توجهی به تذکارها گناه است و ... – پس اگر عده‌ای مؤمن، روی گسل زلزله، خانه‌های سست و غیر اصولی بسازند، بعد زلزله‌ای با شدت کمتر از 5 ریشتر شهر آنان را بر سرشان آوار کند، این عذاب همان جهالت و غفلت است. مگر زلزله‌ی 7 ریشتری در ژاپن خسارت چندانی به بار نمی‌آورد، به خاطر ایمان آن بت پرست‌ها به توحید و معاد است؟

ﻫ – اما اگر اینگونه حوادث واقعاً عذاب باشد، گاهی خوبان را نیز به خاطر رضایت، سکوت، همراهی مستقیم یا غیر مستقیم و ... با گناه و گناهکاران، شامل می‌گردد.

چند مثال ساده:

*- ندیدید اگر گروهی از مردم و زن به صورت مختلط برقصند، مؤمنین اشکال می‌کنند، اما وقتی نوبت به عروسی پسر یا دختر خودشان رسید، می‌گویند: اولاً این عروسی است و ثانیاً یک شب اشکال ندارد؟! یعنی به غیر از معصیتِ ارتکاب به حرام، دین‌سازی هم می‌کنند و صدور احکام نیز می‌نمایند و در واقع بدعت می‌گذارند که گناهش از آن رقصیدن نیز سنگین‌تر است.

*- ندیدید عموم مسلمانان و مؤمنین، ربا را حرام و شمشیر کشیدن به روی خدا و رسول صلوات الله علیه و آله می‌دانند و نزول‌خوار را لعن می‌کنند، اما اگر یک وام ربوی برای ساخت خانه، یا خرید خودرو یا ... به آنها داده شود، با میل و رغبت و اشتیاق تمام اخذ می‌کنند و اگر بپرسید چرا؟ هزار بهانه می‌آورند و دست آخر می‌گویند چاره‌ای نبود؟ گویا اسلام ربا را برای وقت خوشی و دارایی حرام کرده است و اگر گرفتاری پیش آمد، دیگر حلال می‌شود؟!

*- مردم مسلمان نیز رابطه دو نامحرم را حرام می‌دانند، چه رسد به مؤمنین – اما چه بسیارند کسانی که وقتی برای دختر و پسرشان به خواستگاری می‌روند و یک دیگر را می‌پسندند، با محرمیت مخالفت می‌کنند، و به اسم نامزدی این دو جوان را به گناه می‌کشانند و بدتر آن که فتوا می‌دهند: چون قرار است ازدواج کنند، یا نامزد یک دیگرند، اشکالی ندارد؟!

*- آیا همه مسلمانان و مؤمنان "شاکر" هستند؟ یعنی نعمات را درست و به جا و به اندازه استفاده می‌کنند؟! آیا نفرمود کفران نعمت و ناسپاسی استحقاق عذاب شدید دارد؟

«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ» (ابراهیم علیه السلام، 7)

ترجمه: و (به خاطر آريد) زمانى كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر شكر گزاريد حتما بر (نعمت‏هاى) شما مى‏افزايم، و اگر كافر شديد يا ناسپاسى كرديد البته عذاب من بسيار سخت است.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه