ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: گاهی حدیثی نقل میشود که جعلی است، گاه حدیثی نقل میشود که مرسل یا مرفوع است و در هر حال بر اساس علم حدیث، نمیشود به سند آن مبنی بر نقل معصوم علیه السلام بودن یقین کرد؛ اما گاه حدیث یا روایتی نقل میشود که صحیح است، یا اصلاً آیه صریح قرآن کریم بیان میشود، اما قصد و غرض گوینده، القای معانی و اباطیل دیگری است، لذا امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند: «کَلِمُةُ الحَقّ و یُرادُ بِهَا الباطِل» - یعنی جمله بیان شده حق است، اما ارادهای که از بیان آن کردهاند، باطل است. در هر حال حدیث منقول به شرح ذیل است:
امام باقر علیه السلام: «إذا قَامَ القَائِمُ سَارَ إلَی الکُوفَهِ فَیَخْرُجُ مِنْهَا بِضْعَهَ عَشَرَ ألْفاً یَدَّعُونَ البُترِیَّهَ عَلَیْهِمُ السِّلاحُ فَیَقُولُونَ لَهُ ارْجِعْ مِنْ حَیْثُ جِئتَ فَلا حاجَهَ لَنَا فی بَنِی فاطِمَهَ فَیَضَعُ فیهِمُ السَّیْفَ حَتَّی یَأتِیَ عَلَی آخِرِهِمْ ثُمَّ یَدْخُلَ الکُوفَهَ فَیَقْتُلَ بِها کُلَّ مُنافِقٍ مُرتابٍ و یَهْدِمُ قَصْرَهَا و یَقْتُلُ مُقاتِلِبها حَتَّی یَرضَی الله عَزَّ و جَل» (روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج 2، ص 265)
ترجمه: آنگاه که قائم (عجّ الله تعالی فرجه) خروج نماید، به طرف کوفه میرود؛ از کوفه بیش از ده هزار نفر بیرون میآیند، این جماعت، خود را "بُتریّه" معرفی میکنند و به ایشان میگویند: از همان جایی که آمدهای بازگرد و ما به بنی فاطمه نیازی نداریم. حضرت به طرف آنان شمشیر میکشد و همه را میکشد، پس از این وارد کوفه میشود، منافقان را نابود می سازد، خانههای ظالمان را خراب میکند و مخالفان را که با او در حال جنگ هستند، همه را نابود مینماید تا آنگاه که خداوند از وی رضایت حاصل کند.
الف – همانطور که ملاحظه میفرمایید، در این روایت، هیچ بحثی از «سب و لعن» نشده است و هم چنین هیچ اشارهای به "اولین یا دومین" نگردیده است. پس باید دقت و تأمل نمود در اهداف کسانی که حدیث را چنین ترجمه کرده و در سطح گستردهای در فضای مجازی نشر دادهاند! باید بصیر بود که به چه هدفی، چه معنایی را میخواهند القا کنند؟ میخواهند بگویند: کسانی که دم از وحدت مسلمین میزنند، کسانی که دم از کنار گذاشتن اختلافات و توجه به دشمن واحد (کفر و استکبار و صهیونیسم بینالملل) دارند، کسانی که میگویند: تابع سیاستهای اختلاف افکن امریکا و انگلیس و اسرائیل نشوید و با وحدت مقابل تعرضات، ظلمها و جنایات آنان ایستادگی و مقاومت کنید ...، اولین کسانی هستند که مقابل حضرت میایستند؟!
ب – بدیهی است که امر ظهور و مقولهی قیام قآئم آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین، یک امر کاملاً "سیاسی – حکومتی" است (قابل توجه کسانی که شعار جدایی دین از سیاست میدهند). ایشان برای برچیدن حکومتهای ظلم و جور در سطح جهان قیام میکنند، و بدیهی است که مردمان در سرتاسر جهان، گروه گروه به ایشان میگروند، اما حکام جائر، مستکبر، ظالم و جنایتکار که حکومتهایشان را دو دستی به ایشان تحویل نمیدهند و کلید طلایی شهرها را تقدیم ایشان نمیکنند، بلکه تا جایی که شکست نخوردهاند، مقابله میکنند.
ج – از این رو، ابتدا در همین منطقهی ظهور و مسلمان نشین، سردمداران و گروههای بسیاری هستند که مقابل ایشان صفآرایی خواهند کرد. مثل امروز، که حکام دستنشاندهی عرب چون آل سعود، در جنگی نیابتی (به نیابت از امریکا و انگلیس و اسرائیل) با مسلمانان میجنگندند، و گروههایی چون سازمان منافقین، طالبان، القاعده، داعش، النضرة، بوکو حرام و ...، نیز به نیابت از آنان، مسلمانکُشی میکنند. نتانیاهو گفت: داعش موهبتی الهی برای ما بود.
د – در احادیث و روایات مربوط به ظهور و قیام آن حضرت، گاهی به کلیات اشاره شده، گاهی به جزئیات و گاهی اسم کلی آورده شده (دجال) و گاهی به اسم شخصی مشخص (سفیانی) تصریح شده است و گاه از گروهها، مثل «البُترِیَّهَ».
گروه «بُتْریّه» کیانند؟
کلمه «بُتریه» از ریشه «بَتَرَ» به معنای «ابتر» میباشد. بُتْریّه (یا بَتْرِیّه / اَبْتَریّه)، یکی از فرقههای زیدیه و پیروان «کُثَیْرنوّاء و حسن بن صالح بن حیّ» بودهاند. معروف شدن این گروه به نام «بُتریه، بَتریه یا اَبتریّه»، دلایل گوناگونی دارد، از جمله:
*- اَبْتَریّه، یکی از فرقههای هشتگانه زیدیّه میباشند و بنابراین، منسوباند به «اَبْتَر» که لقب کثیرنوّاء بوده است. (مسعودی،ج 4، ص 45، ج 6، ص 79).
*- کثیر نوّاء، یکی از پیشوایان این فرقه، "اَبتَرِ الیَد"، یعنی دست بریده ، بوده است و ازینرو پیروان او به بُتْریّه معروف شدهاند (بُتْر جمع اَبْتر است). (آیت اللّه العظمی خوئی، ج 14، ص 110، [به نقل از ابن ادریس، مؤلّف کتاب السّرائر،ج 3،ص 566].
برخی نیز آنان را شعبهای از زیدیه نمیدانند:
*- سدیر میگوید: با سلمة بن کُهَیّل و ابوالمقدام ثابت الحدّاد و سالم بن ابی حَفْصة و کثیرنوّاء و جمعی دیگر نزد امام باقر علیه السّلام رفتیم و برادر آن حضرت ، زیدبن علی ، هم نزد او بود. این اشخاص به حضرت باقر علیه السّلام گفتند: ما علی و حسن و حسین علیهم السّلام را دوست می داریم و از دشمنانشان بیزاری می جوییم . حضرت فرمود: خوب است (نعم ). بعد گفتند: ابوبکر و عمر را دوست میداریم و از دشمنان ایشان نیزبیزاریم . زیدبن علی رو به ایشان کرد و گفت : آیا از فاطمه بیزاری میجویید؟ شما کار ما را بریدید، خداوند شما را ببرّاد«بَتَرْتُم اَمْرَنا بَتَرَکُمُ اللّه»! (کشّی، ش 429).
طرفداران این نظر، نقل یا روایت ویژهای نیاوردهاند، منتهی به همان نقل «کشّی» استناد کرده و میگویند: این نام به خاطر جملهی زید بن علی در مخالفت با آنان (بَتَرْتُم اَمْرَنا بَتَرَکُمُ اللّه) روی طرفداران چنین اندیشهای گذاشته شد، پس از زیدیه نیستند.
نتیجه:
یک - پس، حدیث تصریح به صفکشی طرفداران اندیشهاست که به «البُترِیَّهَ» معروف شدهاند و هیچ ربطی به «سب و لعن» ندارد.
دو – طبق احادیث محکم و معتبر، گروههای بسیاری مقابل ایشان میجنگند، یا مخالفت میکنند که یکی از آنها موسوم به «بتریه» میباشد.
سه – لعن کردن، تسبیح به دست گرفتن و یا حلقه ذکر درست کردن و گفتن «لعنة الله علیه» نیست، لعنت نیز سبّ نیست؛ بلکه دوست شناسی و دشمن شناسی است؛ مسلمان باید بداند که صاحبان چه اندیشه و رفتاری، ظلّ (در سایه) رحمت الهی هستند و کدامین دور از رحمت (ملعون) هستند. نمیشود هم دوستان خدا (اولیاء الله) را محق دانست و پیروی نمود و هم دشمنان خدا (عدوّ الله) را بر حق دانست و تبعیت نمود.
چهار – خب حالا اگر مسلمان هستند، اهل «يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ» و اهل «أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ» هستند، با عقل، شعور، منطق و نیز قلب، باور و ایمان، و نیز در عمل، به طاغوت کفر بورزند، امریکا را دشمن بدانند و نسبت به آنها محکم و شدید باشند و در زبان نیز «مرگ بر امریکا، مرگ بر انگلیس و مرگ بر اسرائیل و مرگ بر منافق» بگویند.
اما اگر گفتند: خیر، بلکه ما باید چشم و گوش خود را ببندیم، دهانمان را باز کنیم و اختلافات میان مسلمانان را تشدید کنیم، تا امریکا و انگلیس و اسرائیل که به جان و مال و نوامیس معنوی و مادی همه فرق و مذاهب مسلمانان یورش آوردهاند، خوشحال و راضی شوند، بدانید که اصلاً مسلمان نیستند، چه رسد به شیعه و پیرو امام و منتظر ظهور قآئم آل محمد، عجل الله تعالی فرجه الشریف.
پیامک:
«البُترِیَّهَ»، نام فرقهای از زیدیه است و در این روایت نیز هیچ حرفی از سبّ و لعن نیامده است! آیا این ترجمه غلط و فرافکنی آن، سهوی بوده یا عمدی؟! جهت اطلاعات بیشتر کلیک نمایید:
http://www.x-shobhe.com/shobhe/6154.html
کلمات کلیدی:
قرآن امام مهدی