بسم الله الرّحمن الرّحیم – اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم.

سلام دوستان؛

طاعات و عبادات قبول – به این بحث کاملاً دقت نمایید، چرا که "ما همه فرعونیم"، شعار، کنایه و استعاره نیست، بلکه یک حقیقت است و هنر "آدم شدن" نیز به این است که از این "فرعونیت" خلاصی یابیم.

چرا فرعون؟!

همه انبیای الهی به سوی توحید و یکتاپرستی دعوت کرده‌اند و همگی بلا استثناء، منکران، مخالفان و معاندانی داشته‌اند، اما چرا در این میان نام "فرعون" شاخص شد؟

شاید یکی از دلایل این باشد که بسیاری دعوت انبیا را منکر شدند – بسیاری خدا را قبول داشتند، اما معاد و بازگشت و زنده شدن مجدد را منکر شدند – بسیاری بهشت و جهنم را منکر شدند – بسیاری نبوت و رسالت آن فرستاده را منکر شدند – بسیاری ضمن قبول خدا، با پرستش بتان خود، مشرک شدند ...، اما فرعون ضمن همه اینها، خودش ادعای "الوهیت و ربوبیّت" نیز داشت. و دقت کنیم که معنای الوهیت، خالقیت نیست، بلکه می‌گفت آن الهی که باید همه مقابل او خاضع و خاشع و مطیع باشید منم! – روبیت نیز دعوی خالقیت نیست، بلکه می‌گفت: تدبیر امور همه شما در اختیار من است، من ابر قدرت و برترین تربیت کننده‌ی امور شما هستم.

*- فرعون می‌گفت: رب العالمین دیگر کیست؟ «وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ /الشعراء، 23» - من ربّ برتر شما هستم «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى / النّازعات، 24».

*- فرعون می‌گفت: الهی جز خودم برای شما نمی‌شناسم «مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرِي / القصص، 38» - و هر کس جز من الهی برگزیند، او را زندانی می‌کنم «لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ / الشعراء 29».

ما همه فرعونیم، منتهی:

انسان، تا قبل از آن که رشد کند، ایمان بیاورد و تسلیم حق گردد، خودش یک "فرعون" است، چرا که با تعطیل عقل و قلب و بستن چشم و گوش، حاکمیت مملکت وجود را به "نفس" می‌سپارد و با این نفس بر اریکه‌ی قدرت و حکومت نشسته و می‌گوید: من إلهی جز خودم نمی‌شناسم و من تربیت کننده و تدبیر کننده و ربّ تمامی امور مملکت وجودِ خودم، خودم هستم!

انسانی که معرفت و ایمان نیافته و خود را بنده‌ی حق تعالی نمی‌بیند، اگر چه کسی نیست و توانی ندارد، اما چون خود را به خطا غنی می‌بیند، مانند سیلی خروشان، از مسیل خود طغیان می‌کند و چون فرعون طاغوت می‌شود: «كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى * أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى - حقا كه انسان سركشى مى‏كند * همين كه خود را بى‏نياز پندارد / العلق، 6 و 7»

اگر ما آن جلوه‌های فرعونی را نداریم، چون امکاناتش را نداریم، اما به درون که بنگریم، می‌بینیم و تصدیق می‌کنیم که خودمان فرعونی هستیم، منتهی "دست ما کوتاه و خرما بر نخیل"، وگرنه هر کجا که دستمان برسد، فرعونی می‌کنیم. بر خودمان، بر خانواده یا اطرافیان و ... .

دلیل قرآنی:

از آیه ذیل، چنین بر می‌آید که می‌فرماید: برای شما رسول فرستادیم، همانگونه که برای فرعون فرستادیم! این جای تأمل دارد. حال با دقت و تأمل تلاوت فرمایید:

«إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا» (المزمّل، 15)

ترجمه: همانا به سوى شما پيامبرى فرستاديم كه بر [اعمال‏] شما گواه است، همچنانكه به سوى فرعون پيامبرى فرستاديم.

پس ما همه "فرعونیم" و رسولان آمده‌اند تا ما را با دعوت به بندگی و اطاعت از الله جل جلاله و یکتا پرستی به جای بندگی ارباباب‌های متفرق، از فرعونیت نجات دهند. همان طور که حضرت یوسف علیه السلام به آن دو هم سلولی خود فرمود:

«يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ» (یوسف، 39)

ترجمه: اى دو يار زندانى من، آيا خدايان متعدد و پراكنده بهترند يا خداى يكتاى غالب و چيره؟

راه کار نجات:

بعد خداوند متعال هشدار می‌دهد که هر چقدر هم که کفر بورزید و فرعونیت کنید، بالاخره مرگ شما و به دنبال آن معاد می‌رسد؛ روزی که از وحشت و سختی آن، کودکان درجا پیر می‌شوند:

«فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا» (المزمّل، 17)

ترجمه: پس اگر كفر بورزيد، چگونه از روزى كه كودكان را پير مى‏گرداند، پرهيز توانيد كرد؟

و سپس خداوند متعال، حکیم، رحمان و رحیم، راه کار می‌دهد:

«إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا» (المزمّل، 19)

ترجمه: همانا اين (آيات) وسيله تذكر است، پس هر كس بخواهد به سوى پروردگار خود راهى برگزيند.

«إنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» (المزمّل، 20)

ترجمه: در حقيقت، پروردگارت مى‏داند كه تو و گروهى از كسانى كه با تواند، نزديك به دو سوّم از شب يا نصف آن يا يك سوّم آن را [به نماز] برمى‏خيزيد، و خداست كه شب و روز را اندازه‏گيرى مى‏كند. [او] مى‏داند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد، پس بر شما ببخشود، [اينك‏] هر چه از قرآن ميسّر مى‏شود بخوانيد. [خدا] مى‏داند كه به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود، و [عدّه‏اى‏] ديگر در زمين سفر مى‏كنند [و] در پى روزى خدا هستند، و [گروهى‏] ديگر در راه خدا پيكار مى‏نمايند. پس هر چه از [قرآن‏] ميسّر شد تلاوت كنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و وام نيكو به خدا دهيد و هر كار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت. و از خدا طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده مهربان است.

دسته‌بندی:

عبادت در نیمه شب (به ویژه نماز شب)؛ تلاوت قرآن کریم به حد میسور؛ به ویژه در شب – و تلاوت قرآن در روز که اشتغال یا بیماری یا سفر، یا جهاد و گرفتاری‌های دیگر نیز وجود دارد به حد مقدور (چقدر تأکید بر تلاوت قرآن کریم) – اقامه نماز – پرداخت زکات (که انواع دارد) – قرض دادن به دیگران و استغفار (طلب پوشش و بخشش).

إن شاء الله، از فرصت باقیمانده در ماه مبارک رمضان، به ویژه در پرهیز از گناه، قرائت و تلاوت قرآن کریم و اقامه نماز نهایت استفاده را ببریم و خود را از فرعونیت برهانیم. مملکت وجود در حکومت ما باشد و خودمان تحت امر حاکم محض، احکم الحاکمین و ارحم الراحمین، که غفور و رحیم است.

موفق و مؤید باشید – التماس دعا

مدیریت سایت

 

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت