ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: همان گونه مقام معظم رهبری، بارها تأکید نمودند، جمهوری اسلامی ایران، هیچ گاه ابتدا به جنگ نمی‌کند، اما اگر جنگی بر او تحمیل شود، نه تنها قدرت مقاومت دارد، بلکه توان‌هایی دارد که برخی را می‌دانند و برخی دیگر را در عرصه عمل پی‌خواهند برد.

ابتدا دقت نمایید که هر چند ممکن است این سؤال به ذهن خود شما خطور کرده باشد، اما تقریباً سالی یک بار این سؤال با همین متن برای اذهان عمومی مطرح می‌شود و قصد اصلی ضمن تحقیر، ایجاد رعب و به رخ کشیدن قدرت نظامی امریکا می‌باشد.

در مقام پاسخ، در بُعد معنوی و مادی، باید به محورها و مباحث مهمی توجه شود که در این مختصر، فقط به برخی از آنها اشاره می‌شود.

معنوی:

اگر جبهه‌ای بر حق باشد و برای خدا قیام و مجاهدت نماید و حتی در صورت ضرورت و لزوم بجنگد، مشمول وعده‌ی نصرت الهی می‌گردد و تعداد هواپیماها، بمب‌ها و سایر تجهیزات نظامی را نمی‌توان با نصرت الهی و جنود و لشکریان الهی مقایسه نمود.

اگر چه بسیاری سعی دارند که این مهم را از نظر اذهان عمومی جهانیان دور بدارند تا بتوانند قدرت خود را به رخ بکشند، اما این حقیقتی است که در طول تاریخ، از قیام و نهضت انبیا و اولیای الهی که تنهایی و یا با قلت انگشت‌شمار به میدان آمدند، تا قیام و انقلاب مردم خودمان در ایران، جنگ هشت ساله (با تجهیزات و پیشتیبانی قدرتمندترین کشورهای جهان از دشمن)، و هم چنین در فلسطین، لبنان (مقاومت، حزب الله)، یمن، بحرین و ... به تجربه ثابت شده است.

نکته:

*- آیا امریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه و سایر متحدین و شوروی سابق و ...، در زمان انقلاب اسلامی و حکومت جبار محمدرضای دست‌نشانده، اف    F4 یا اف F14 و F16 و ناوهای جنگی و ... نداشتند  و یا تجهیزات نظامی آنها در همین ایران مستقر نبود؟!

*- آیا در همان ابتدا انقلاب که جنگ داخلی را در کردستان به راه انداختند، تمامی گروهک‌های تروریستی مانند کومله، فداییان، منافقین و ... را همچون داعش کنونی در کردستان سوریه، مسلح نکردند و جنگ داخلی راه نیانداختند؟!

*- آیا در طول جنگ تحمیلی، ارتش بعثی صدام را با آواکس امریکایی، میگ روسی، موشک‌های کروز فرانسوی، بمب‌های شیمایی آلمانی، تانک‌های چیفتن انگلیسی، ناوهای جنگی ایتالیایی، پول‌های عربی، مستشاران نظامی و سلاح‌های سبک اسرائیلی و ...، حمایت نظامی، اطلاعاتی و تسلیحاتی نکردند؟! خب چه شد؟! این همان نصرت الهی و نیروی معنوی است.

قوای مادی:

در این بُعد نیز به چند محور و نکته‌ی بسیار مهم باید توجه داشت:

*- قوت نظامی برای جنگیدن، منحصر به تعداد هواپیماها یا ناوها نمی‌باشد؛ بلکه ملزومات و ملاحضات و شرایط بسیار دیگری وجود دارند که نقش آنها اگر بیشتر از تسلیحات نظامی نباشد، به طور حتم کمتر نیز نمی‌باشد.

یقین بدانید که امریکا و اروپای متحد، نه تنها عاشق چشم و ابروی ما ایرانی‌ها نیستند، بلکه به اذعان خودشان قوی‌ترین و شدیدترین دشمن خود را جمهوری اسلامی و ملت ایران می‌دانند، پس اگر با توجه به تفاوت سطح قوای تسلیحاتی می‌توانستند حمله کنند، حتماً یک دقیقه هم درنگ نمی‌کردند و اگر حمله‌ای نکرده‌اند، چون نمی‌توانند، نه این که لطف کرده و یا نمی‌خواهند.

*- در هر جنگی، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین سلاح، برخورداری از حمایت و پشتیبانی اذهان عمومی می‌باشد که امریکا در این لجستیک، دست خالی است. نه تنها با مردمی طرف است که یکپارچگی و وحدت علیه امریکا دارند، بلکه از حمایت اذهان عمومی جهانیان نیز برخوردار می‌باشند. مضافاً بر این که امریکا و اروپا در میان ملت خودشان نیز از چنین حمایتی برخوردار نمی‌باشند.

*- بالاخره جنگ باید نتیجه دهد؛ نه چنین است که با بمباران چند نقطه استراتژیک یا چند مرکز نظامی یا اقتصادی بتوانند یک ملت را از پای درآورند و نه چنین است که بتوانند ده‌ها میلیون نفر را بکشند. پس هیچ گاه جنگ آنها به نتیجه نمی‌رسد، اگر چه صد سال هم طول بکشد. آیا در عراق و فلسطین، با آن وضعیت اسف‌بارشان به نتیجه رسیده‌اند؟ یا ناچار شدند که نیروهای خود را خارج کنند و گروه‌های تروریستی بومی را سازماندهی کرده و به جان مردم بیاندازند؟! حالا مجبورند که به جهانیان اعلام کنند که ما با همان گروه‌های تروریستی که خودمان تشکیل داده و تجهیز نمودیم، باید بجنگیم؟!

*- نکته‌ی بعدی در جنگ، حفظ نقاط استراتژیک و نیز حفظ منافع است. اگر امریکا ده هزار هواپیما و ناو جنگی هم داشته باشد، اما ایران بتواند با دستآوردهای بسیار قوی و پیچیده‌ی خود در تربیت نیرو و صنایع نظامی، به ویژه در سیستم موشکی و ...، تل‌آویو را کلاً ویران کند و ناوهای امریکایی را در خلیج فارس هدف قرار دهد و به پایگاه‌های امریکایی در بحرین، قطر یا هر نقطه‌ی دیگری حمله کند، چه می‌شود؟! آیا می‌خواهد از نیویورک یا واشنگتن هواپیما و نیرو اعزام کند؟!

*- تمامی جنگ‌افروزی‌های امریکا در این منطقه، برای سلطه است؛ حال اگر به واسطه جنگ با ایران، همین سلطه فعلی را نیز از دست بدهد، چه می‌شود؟ ارتش اسرائیل مشهور به «کلاه آهنین» بود و اکنون ثابت شد که به رغم برخورداری از پیچیده‌ترین سلاح‌ها و حتی موشک‌های دور بُرد و سلاح اتمی، مقابل چند صد موشک دست‌ساز "حزب الله"، تاب مقاومت نیاورده است، بیش از 33 روز یا 23 روز نمی‌تواند مقاومت کند!

*- نکته‌ی حایز اهمیت دیگر، قدرت اقتصادی و "هزینه جنگ" است. خب به ظاهر امریکا سرمایه‌دار است و حتی شاید شرکت‌هایی داشته باشد که درآمد سال‌ آنها به مراتب بیشتر از درآمد ملی کشور ما باشد، اما از سویی کشوری ورشکسته با بیشترین سطح بدهی خارجی است، و از سویی دیگر دچار بحران اقتصادی و پولی می‌باشد و از سوی دیگری تجربه نشان داد که حتی اگر متحدین اروپایی را مجبور به همکاری کند، و بخش بیشتر هزینه‌های جنگی خود را به این کشورهای استعمارزده تحمیل نماید، باز هم توان هزینه‌های جنگ مستقیم را ندارد و به همین دلیل در هر کشوری، توسط گروهک‌های تروریستی جنگ را پیش می‌برد، چرا که هزینه‌ی سال این گروه‌هک‌های ذلیل و خودفروخته، از هزینه روز جنگ مستقیم، کمتر است.

از سوی دیگر، جمهوری اسلامی ایران در عمل نیز ثابت کرده که به رغم تحریم‌ها، از قوای اقتصادیِ با پشتوانه‌ای برای ادامه هر چنگی برخوردار است، چرا که از حمایت مردمی برخوردار می‌باشد. اوضاع اقتصادی کشور ما در دوران جنگ تحمیلی، به مراتب ضعیف‌تر و اسف‌بارتر از امروز بود، اما مردم ضمن تحمل تمامی شرایط بسیار دشوار، از جنگ و نیروهای خود به شدت حمایت می‌کردند.

و البته ده‌ها لحاظ اصلی و محوری دیگر نیز وجود دارد که مانع از هر گونه حمله‌ی نظامی به جمهوری اسلامی ایران شده است، برای همین تصمیم به مذاکره و نفوذ گرفته‌اند و در هر امری، اعم از کلی و جزئی، سیاسی و نظامی، امنیتی و اطلاعاتی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و ...، کانون و محور قدرت، یعنی "ولایت فقیه" را هدف اصلی گرفته‌اند.

ولایت فقیه که نباشد، جمهوری اسلامی نخواهد بود، در آن صورت مملکت اگر به فرض آرام هم که باشد، کشوری است مانند سایر کشورها که به هیچ وجه تاب مقاومت در برابر امریکا و یا اروپا را نخواهد داشت و به سرعت به وضعیت عراق، افغانستان، سوریه و ... خواهد رسید.

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   جنگ و جهاد