«ایکس - شبهه»: اصلاً چنین نیست که همه‌ی انبیای الهی در شبه‌ جزیره‌ی عربستان مبعوث شده باشند، بلکه همه‌ی پیامبران اولی‌العزم از خاورمیانه بودند و پیامبر اکرم (ص) از شبه جزیره عربستان بودند. اما درباره‌ی این که آیا نقاط دیگر جهان مثل آمریکا، اروپا، خاوردور و ...، نیز از انبیای الهی برخوردار بوده‌اند یا خیر؟ به نکات ذیل توجه شود:

الف – بر اساس آیه‌ی کریمه‌ی ذیل، همه‌ی اقوام از راهنمایی که از طرف خداوند متعال مأمور و ارسال شده باشد برخوردار بودند. حال یا آنان شخصاً نبی بوده و یا بر دین نبی مردم را امامت و هدایت می کردند:

«وَ لَقَدْ بَعَثْنا في‏ كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت‏ ...» (النحل – 36)

ترجمه: و به تحقیق که ميان هر امتى پيغمبرى برانگيختيم كه خدا را بپرستيد و از طغيانگرى كناره‏گيرى كنيد ... .

ب – عقل نیز پس از باور و ایمان خالق حکیم و علیم، به ضرورت هدایت الهی حکم می‌کند، پس ممکن نیست که امتی در جایی زندگانی کنند و راهنمایی از جانب او نداشته باشند.

ج – از میان 124 هزار نبی الهی، فقط نام حدود 24 نفر از آنان در قرآن کریم ذکر شده است، پس دلیل نمی‌شود که ما بقی نیز همگی در خاورمیانه بوده باشند.

د – متأسفانه تاریخ انبیای الهی در حوادث روزگار، یا به دست فراموشی سپرده شده و یا تحریف شده است، لذا از شجره و زندگینامه‌ی بیش از صد هزار نبی خبری در دست نیست. [چنان چه حتی اغلب ایرانی‌ها نمی دانند که در ایران نیز بیش از ده نبی مدفون هستند که قبر پنج تن از آنان در تخت فولاد اصفهان است]. با توجه به مطالب فوق، در مغرب زمین یا خاوردور نیز اگر امت‌هایی وجود داشتند، لابد انبیا و یا فرستادگان الهی وجود داشتند، اما یا نامشان از تاریخ حذف شده و یا با توجه به تحریف‌ها، به عنوان بزرگ یا دانشمند از آنان یاد می‌شود.

ه – در ذیل مطلب جالبی از حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی ذکر می‌شود که لازم است مورد توجه قرار گیرد:

« ... در پاسخ این اشکال که چرا همة انبیا آسیایی بوده‌اند و در مغرب زمین پیامبری ظهور نکرده است؟ باید گفت: ممکن است در آن قسمت‌ها جمعیتی نبوده و یا اگر بوده، ما دلیلی نداریم که خداوند برای آنها انبیایی نفرستاده است. چون از همه انبیایی که آمار و نامشان در جوامع روایی ما هست، تنها نام بعضی در قر‌آن ذکر شده است:

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْك‏ - غافر – 78» ترجمه: مگر نه اين بود كه قبل از تو رسولانى از جنس خود اين مردم به سويشان گسيل داشتيم رسولانى كه داستانهاى بعضى از آنان را برايت حكايت كرديم و بعضى ديگر را حكايت نكرديم؟ ... (سیره پیامبران در قرآن – ص 49)

و – ایشان در همان کتاب نوشته‌اند: «گروهی از عارفان و حكيمان به استناد برخی از تواريخ، حضرت ادريس را همان هرمس پنداشتند، هم چنان كه حضرت شيث را همان آغاثا ذيمون دانستند و عده‎ای شايد بر اثر همين هرمس و آغاثاذيمون و فيثاغورس، مانند آن‎ها مثل ارسطو... را از انبيا دانستند». (همان کتاب، ص 236)

البته ایشان قید فرمودند که در «شرح فصص قیصری»،‌نظریه یکی بودن حضرت شیث پیامبر (ع) با شخصیتی به نام «آغاثاذیمون» را رد شده است، چرا که آغاثاذیمون در زمان اسکندر می زیسته و بین او با حضرت شیث علیه‌السلام، نزدیک به چهار هزار سال فاصله است.

ز- با توجه به نکات فوق معلوم شد چنین نیست که همه‌ی 124 هزار نبی در خاورمیانه و حتی در آسیا بوده باشند. اما توجه به این نکته نیز لازم است که در گذشته، همه‌ی نقاط زمین مانند امروز از زندگی اقوام انسانی برخوردار نبوده است و حتی نقشه‌ی آب‌ها و خشکی‌های نیز چنین نبوده است. به ویژه آمریکای فعلی. و اصلاً معلوم نیست که در آن زمان اقوامی در آن مناطق زندگی می‌کردند و یا خیر؟ اما اگر قومی در آن دیار زندگی می‌کرده‌اند، حتماً تحت هدایت یک نبی و یا فرستاده‌ی خداوند قرار گرفته‌اند.

کلمات کلیدی:  تاریخی