ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: حالا چون موضوع اربعین و پیاده‌روی شد، مثال برتراند راسل نیز «تاول کف پا» شد!

به نظر می‌رسد که نام "برتراند راسل" را نیز باید به فهرست «شریعتی، بحارالانوار و حلیة المتقین، کوروش، چارلی چاپلین، انیشتاین و ...» در نقل قول‌های "من درآوردی و به امضای دیگران" در فضای مجازی اضافه کنیم.

آیا دقت کرده‌اید که وقتی یک بحث عقلی به میان می‌آید، مثلاً گفته می‌شود: «به حکم عقل، معلول علت می‌خواهد»، می‌گویند: «چرا رفرنس نمی‌دهی؟» [گویی که عقل تعطیل است و گفتار همیشه باید از دیگران باشد] و هر چه بگویید: «مباحث استدلالی و عقلی که رفرنس نمی‌خواهد»، زیر بار نمی‌روند، اما خودشان مرتب مباحث نقلی که مستلزم رفرنس (نقل سند) می‌باشد را همین طوری روی هوا می‌گویند، و جالب آن که یک عده هم روی هوا می‌گیرند و قبول می‌کنند و به دنبال پاسخ هم می‌گردند؟!

*** – برخی آنقدر در غرب‌زدگی متعصب هستند که کافیست یک نام خارجی در اول یا آخر حرفتان بیاورید، دیگر عقل و تفکرشان به کلی تعطیل می‌شود. اگر بگویید: «ملاصدرا، بوعلی، علامه طباطبایی، علامه جعفری، شهید مطهری و ...»، احساس فناتیکی، قدیمی و سنّتی بودن و عقب افتادگی به آنها دست می‌دهد، اما اگر بگویید: هِگل، برتراند راسل، کانت، دکارت، رورتی، سَندل و ...، حتی اگر جوک هم بگویید، به نظرشان یک بیان علیمانه و حکمیانه می‌آید! خب این همان «تعصبِ» خشک و بی‌منطقی است که سبب تاول مغزها می‌گردد. و قابل توجه است که تاول پاها، سریع معالجه می‌شود و حتی خودش خوب می‌شود، اما تاول مغزها، به این زودی‌ها از بین نمی‌رود و معالجه نمی‌گردد.

*** – مرحوم شریعتی جزوه‌ای منتشر کرده بود به نام «یک، جلوش تا بی‌نهایت صفرها»، که اگر پیدا کردید، حتما بخوانید. قصه انسان از طفولیت تا کهولت را بیان نموده است. مطلع (ورودش) این است (مضمون): آدم وقتی فقیر میشه، خوبی‌هاش هم حقیر میشه، - اما کسی که زور داره، یا زر داره، چرندهایش را حرف حسابی و هنر می‌بینند و آروغ‌های بی‌جا و مسخره‌اش را فلسفه و حکمت قلمداد می‌کنند.‌

حالا این حکایت برخی از به اصطلاح روشنفکران ما و تمامی کسانی است که گمان می‌کنند، بی‌دینی آنها، از روشنفکری و اطلاعات و معلومات سرشارشان در جهان‌بینی، دین‌شناسی و انسان شناسی است و هم چنین بسیاری از کسانی که "غرب زدگی و تقلید متعصانه‌ی" خود و ادای روشنفکری درآوردن خود را نیز محترم و مغتنم می‌شمارند.

الف - حال فرق نمی‌کند که این مطلب را "برتراند راسل" گفته باشد، یا دوره‌گردی که وقت بی‌کاری را به جمله سازی در فضای مجازی می‌گذراند، یک عالم، دانشمند و حکیم. ما به اصل جمله و نظریه بپردازیم. پس هر کسی (از موافق و مخالف) که فکر می‌کند، تعصب ندارد، با تأمل و غلبه ندادن پیش‌داوری‌ها و حبّ و بغض‌ها، بخواند.

ب – اول باید دید که «تعصب» یعنی چه؟ چرا که گوینده درباره‌ی «ترس متعصب، از شک در اعتقاداتش» گفته است؛ و مؤمن تعصب ندارد، اما کافر یا جاهل دارد. پس بحث از "تعصب و ترس متعصب"، شامل مؤمنین نمی‌گردد و آنها مصداقش نیستند.

* – آیا "معرفت، ایمان، عشق، پایداری و مقاومت و وفا، یعنی همان تعصبِ کور و مذموم؟!"

* – ما سؤال می‌کنیم که چطور معرفت و ایمان به خدا و ایستادگی و استقامت در دین، تعصب است، اما "کفر و الحاد و استکبار"، که ریشه و قدمتش به ابلیس لعین و قبل از هبوط آدم به زمین می‌رسد، و پافشاری در آن، تعصبی جاهلانه و کور و مذموم نمی‌باشد؟!

* – اگر پشت هر اندیشه‌ی باطل، عوامانه، جاهلانه، بی‌منطق، تحمیلی و ...، یک پسوند «ایسم» آمد و صادره از کارخانجات «ایسم»سازی غرب باشد (made in USA )  باشد، خیلی عالمانه و حکیمانه و به روز است و دیگر "تعصب" محسوب نمی‌گردد، اما اگر ایمان به خدا و عشق و وفا شد، تعصب می‌شود؟!

تاریخچه‌ی این تعصب:

این نوع تعصب، دو تاریخچه کوتاه مدت (شعاری) و بلند مدت (منطقی) دارد. تاریخچه کوتاه مدت شعاری‌اش، پس از رنسانس در مقابله با کلیسای آن روز شکل گرفت و از آن پس نام هر گونه دینداری و پایداری و استقامت را "تعصب" گذاشتند و بدان تاختند! و این تاخت و تاز را به عنوان تاکتیک و حربه‌ای در استعمار و استثمار مدرن بکار گرفتند. تا کسی از دین، فرهنگ و هویت ملی و تمامیت ارضی خودش دفاع کرد، گفتند: «تو متصعب هستی»، و این گونه تخطئه‌اش کردند.

اما سابقه بلند مدت و دیرینه‌ و منطقی آن به گذشته‌های بسیار دور و بحث‌های حضرت ابراهیم علیه السلام بر می‌گردد که به کفار گفت: این «اسم‌ها = ایسم‌‌ها»یی که شما روی معبودهای خود گذاشته‌اید، و بر سر آنها با من مجادله می‌کنید، هیچ کدام مسمّایی ندارد، حقیقت ندارد، واقعیت ندارد، بلکه اسم‌هایی است که شما و پدران‌تان روی آن گذاشته‌اید. یعنی تعصب کورکورانه در تقلید و تداوم راه آنها.

«إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى» (النّجم، 23)

ترجمه: [اين بتان، معبودان و غایت‌های کاذب جایگزین شده‏] جز نام‌هايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذارى كرده‏ايد [و] خدا بر [حقّانيت‏] آنها هيچ دليلى نفرستاده است. [آنان‏] جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروى نمى‏كنند، با آنكه قطعاً از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده است.

مؤمن تعصب ندارد، اما تزلزل هم ندارد:

در اسلام، "اصول دین تحقیقی" است، پس هیچ جایی برای تعصب باقی نمی‌ماند. اما چه ضرورتی دارد که پس از آن که کسی شناخت و ایمان آورد، دائم شک کند و متزلزل گردد، وگرنه متعصب است؟! خیر، مؤمن تعصب ندارد، و البته تزلزل و بی‌ثباتی نیز ندارد، تا مورد سوء استفاده قرار گیرد.

چرا آنها در کفر جاهلانه‌ی خود هیچ شک و تردیدی نمی‌کنند و نامش "تعصب" نیست، اما اگر مؤمن در آن چه به حکم عقل شناخته است، شک نکند، متعصب می‌گردد؟! این قانونِ بی‌منطق و دیکتاتور مآبانه از کجا آمده است؟!

اگر بگویید: خدا را شناختم، ایمان آوردم و به حقانیت اسلام پی‌بردم، پس اعتقاد دارم و در این ایمان خود راسخم، صادق و استوار هستم، می‌گویند: «تو متعصب هستی»، هم چنین اگر بگویید: «اگر قاعده بر شک و تردید مدام و به همه چیز است، پس من به شما و عقلانی بودن ادعاهای شما شک دارم» باز هم می‌گویند: «تو متعصب هستی؟!» - اما اگر بگویید: «نه؛ می‌خواهم به هر چیزی که بویی از شناخت، معرف و ایمان به حقایق بدهد، شک کنم»، می‌گویند: آفرین! «حالا یکی از ما هستی، یکی از کسانی که دیگر تعصب را کنار گذاشته و روشنفکر شده است.»

چطور شد که یک روز پیاده‌روی، در روز اربعین و به عشق امام حسین علیه السلام، که هم نهضت‌اش آگاهی بخش، بصیرت‌افزار و محرک به قیام برای قسط بود و یاد و خاطر او و این تظاهرات روز اربعین، کنگره و نمایش بسیار بزرگ و معناداری است، تعصب به شمار می‌رود، اما یک عُمر پیاده‌روی و حتی حرکت به شکل سینه‌خیز و به صورت، در راه شیطان و شیاطین و نمادهای‌شان، متعصابه  نیست؟!

«أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ» (الملک، 22)

ترجمه: پس آيا آن كس كه نگونسار راه مى‏پيمايد هدايت يافته‏تر است يا آن كس كه ايستاده بر راه راست مى‏رود؟

 

مشارکت و هم افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

از برتراند راسل پرسیدند: چرا متعصب می‌ترسد در باورهایش شک کند، گفت ...

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7060.html

 

دعوت:

کانال رسمی تلگرام پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات

تلگرام را به آخرین نسخه به روز نمایید. سپس برای عضویت بر روی آدرس زیر کلیک نمایید.

 https://telegram.me/x_shobhe

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون