ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: از یک سو می‌فرمایید که زناکاری او اثبات نشده و از سوی دیگر می‌فرمایید که نزد شما و بسیاری دیگر اقرار کرده است!

در هر حال به چند نکته‌ی ذیل دقت نمایید:

الف – هیچ کس حق ندارد که گناه خود را نزد دیگران افشا و یا اقرار کند که آن خود گناهی بسیار بزرگ است.

ب – دین اسلام، مانند مسیحیت و یا برخی دیگر از ادیان نیست که بگوید: «گناه خود را نزد دیگران افشا و اقرار کنید تا نزد خدا بخشوده شوید!»؛ خیر؛ بلکه تأکید دارد و می‌فرماید هر نفسی محترم است و خودش باید این احترام را حفظ کند. لذا گناهش را پنهان دارد و نزد خدا استغفار و توبه نماید.

ج – هیچ کس حق ندارد راجع به دیگران تحقیق، موشکافی و تجسس کند که آیا مرتکب معصیتی شده است یا خیر؟! حتی اگر فردی خواست اقرار کند، باید مانع او شود و به جدّ بگوید که من نگو، و اگر احیاناً گفت، حمل بر این کند که شاید خطا می‌گوید.

مگر نه این است که زنی زنا کرده بود و از شدت پشیمانی، نزد حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام اقرار کرد تا حد بخورد و پاک شود، و حضرتش چهار بار او را برگرداند، که شاید اشتباه می‌کنی، شاید خیال می‌کنی ...، و بالاخره به او معترض شد که چرا اقرار می‌کنی؟! چرا چهار بار علیه خودت شهادت می‌دهی که مجبور شوم حدّ جاری کنم؟!

د – یک موقع است که شخصی به صورت علنی زناکار، شرابخوار، قمارباز و فاسد می‌باشد؛ به آن می‌گویند: «فسق آشکار»، در چنین شرایطی، او خودش احترام خود را هتک کرده است و بدیهی است همگان باید از کسی که هم فساد می‌کند، هم علیه خودش هتک حرمت می‌کند، هم فسق را علنی می‌کند تا ترویج یابد و ...، به شدت دوری کنند. اما اگر فسق آشکار نیست، فرد مشهور به فسق نیست، نه خودش اجازه دارد که گناهش را بازگو نماید و نه دیگران اجازه دارند که تجسس کنند.

**- چرا فرمود که اتهام زنا، چهار شاهد می‌خواهد؟ چرا فرمود اگر سه شاهد باشند و چهارمی یافت نشود، حدّ به آن سه نفر جاری می‌شود که گواهی دادند؟! چون معمولاً کسی مقابل چشم و شهود چهار نفر زنا نمی‌کند و خدا می‌خواهد که چنین معصیتی پنهان بماند و افشا نگردد.

و – استغفار و توبه‌ی اشخاص، پس از ارتکاب به معصیت نیز به خودشان و خدای خودشان مربوط است، نه به دیگران. به مردم چه ربطی دارد که فلانی توبه کرده یا نکرده، و اگر توبه کرده، توبه‌اش مقبول بوده یا نبوده است؟!

پس، در درجه اول نباید به عفت و پاکی دیگران شک کرد؛ مگر این که فسق آشکار و اثبات شده باشد – در درجه دوم نباید در مورد دیگران تحقیق و تجسس کرد، مگر این که خودشان فسق‌شان را آشکار کنند – در درجه سوم، اگر کسی احیانا متوجه خطای کسی شد، باید اولاً بگوید أن شاء الله توبه کرده و ثانیاً او را تشویق به اخفای گناه و توبه نزد خدا کند.  

ز- حال به فرض این که کسی مرتکب خلافی شده و یا حتی خدایی ناکرده از کثرت و تداوم فسق آشکار، مشهور به فاسق شده است، حال چه ربطی به خانواده‌ی او دارد؟! آنها همه محترم هستند، خانواده محترم است، مردم محترم هستند.

مگر سرگذشت‌هایی چون آسیه علیها السلام و فرعون، یا نوح علیه السلام و پسرش را الگو و سرمشق ما قرار نداده‌اند؟

نکته: سوء استفاده سیاسی:

برخی از این معارف عمیق و اخلاق والای اسلامی، سوء استفاده سیاسی می‌کنند. مثلاً می‌گویند: پشت سر قدرت‌های استکباری، ظالمین و فاسقین در گذشته و حال چیزی نگویید، چرا که اولاً غیبت است و ثانیاً شاید توبه کرده باشند.

یه عنوان مثال، می‌گویند: نه از ظلم‌های معاویه، یزید، شمر و خولی بگویید و نه از جنایات مستکبرین ظالمی چون امریکا، انگلیس و اسرائیل بگویید و نه از خیانت‌ها و خبائث و جنایات امثال رضا و محمد رضا پهلوی و ...!

خب، این یک حیله، ترفند و سوء استفاده‌، برای پیشبرد اهداف سیاسی می‌باشد. می‌خواهند جنایات آنها بازگو نگردد، تا از سویی شناخت و بصیرت مردم در دشمن شناسی کم شود، از سویی دیگر بغض و دشمنی در دل مردم ابتدا جایش را به بی‌تفاوتی بدهد تا بعداً بشود حتی قلوب را نسبت به آنان تلطیف و مهربان کرد؛ و از سویی دیگر صورت مسئله پاک شود و انگیزه‌ها از بین برود؛ و از سویی دیگر، زمینه برای یک ترسیم جدید و مطلوب از آنان مساعد گردد.

این در حالی است که:

اولاً احکام در مسائل اجتماعی، با مسائل فردی و شخصی، تفاوت‌های بسیاری دارد. مثلاً اگر عده‌ای به تحلیل و نقد سالم نشستند و از مجلس، قوه مجریه، شهرداری، قوه قضاییه و ... سخن گفتند و انتقاد کردند که دیگر "غیبت" نیست.

ثانیاً: اشخاصی چون معاویه، یزید، شمر، خولی، کارتر، بوش، اوباما، نتانیاهو و ...، که خود سرکردگان ظلم و فسق آشکار هستند.

ثالثاً: اسلام حق می‌دهد تا مظلوم فریاد برآورد. حالا اگر مسئله شخصی است، نزد قاضی، وکیل یا آنان که می‌توانند حق او بستانند (مثل بزرگان، به اصطلاح ریش سفیدی و ...)؛ و اگر مسئله اجتماعی و سیاسی است، می‌تواند به صورت آشکار در جمع، در رسانه‌ها و در سطح بین‌الملل نیز فریاد بزند. نه تنها می‌تواند، بلکه باید این کار را انجام دهد و ساکت ننشیند.

حدیث:

پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله: «لَا تَنْظُرُوا إِلَى صَغِيرِ الذَّنْبِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى مَنِ اجْتَرَأْتُم‏» (کنز الفؤاد ج 1 ، ص 55)

ترجمه: به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی [نافرمانی خدا] که برآن جرات یافته‌اید بنگرید .

 

مشارکت و هم افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی):

 

ارتباط با کسی که زنای او اثبات نشده و با خانواده‌اش، باید چگونه باشد؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7071.html

 

دعوت:

کانال رسمی تلگرام پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات

تلگرام را به آخرین نسخه به روز نمایید. سپس برای عضویت بر روی آدرس زیر کلیک نمایید.

 https://telegram.me/x_shobhe

 

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام