پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات / ایکس – شبهه: آیا هر چه که در گروه بنویسند را می‌خواهید پاسخ دهید؟! خُب اینطوری که شما منفعل می‌شوید و البته آنها نیز با پاسخ شما کاری ندارند.

بدیهی است که در یک جمله‌ی کوتاه، می‌توان هر حقیقتی را نفی نمود و هر شعاری داد، اما نفی و  اثبات آن حداقل دو صفحه پاسخ می‌خواهد که جایش در گروه نمی‌باشد، مضافاً بر این که بسیاری از پاسخ دادن‌ها، بازار آنها را گرم می‌کند.

پس اولاً دقت کنیم که ما مجبور و مکلف نیستیم که هر سخنی را پاسخ دهیم و منفعل شویم. شما هر کدام را پاسخ دهید، چیز دیگری می‌نویسند؛ حال آیا می‌خواهید یک دوره المیزان را برای آنها بنویسید؟! ثانیاً همیشه باید هوشیار و بصیر بود و فریب هیچ ترفند و حیله‌ای را برای ریختن آب به آسیاب دشمن نخورد.

اما، در عین حال، این یک سؤال است که در غالب شبهه مطرح شده و ما جهت اطلاع شما دوستان عزیز، توضیح می‌دهیم، نه جهت پاسخگویی به دیگران.

متن و ترجمه آیه به شرح ذیل می‌باشد:

« إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرَّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ » (الأنفال، 12)

ترجمه: آن هنگام را كه خداوند وحى كرد به ملائكه كه من با شمايم پس استوار بداريد كسانى را كه ايمان آوردند. بزودى در دل‌هاى آنان كه كافر شدند ترس و وحشت مى‏افكنم، پس شما بالاى گردن‌ها را بزنيد، و از ايشان هر سرانگشت را قطع كنيد.

نکات مهم آیه:

الف – آیه خطاب به فرشتگان است و گواه بر این که ملائک جنود الهی هستند و در هر کاری نقش دارند.

بدیهی است که خداوند متعال برای تحقق مشیّت‌ها و مقدرات خود در عالم هستی، نظامی را در عوالم مادی و غیر مادی استوار کرده است. به عنوان مثال: نور و انرژی را با خورشید می‌دهد و باران را با فرستادن ابرهای بارور نازل می‌کند و ابرها را با باد حرکت می‌دهد و ... .

این امور مادی نیز عوامل و مأموران غیر مادی و از سنخ فرشتگان دارند. چنان که وحی را با فرشته می‌فرستد – جان را با فرشته می‌گیرد – رزق را با فرشته توزیع می‌کند – انسان را با فرشتگان مأمور در هر امری حفظ می‌کند – اعمال را توسط آنها مکتوب و ثبت می‌نماید و ... .

پس در نزاع فکری، فرهنگی و جنگ میدانی نیز فرشتگان حضور دارند و مأمور به انجام وظایف خود هستند. چنان که متقابلاً شیاطین نیز حضور دارند و سعی در القا و وسوسه به وابستگان خود می‌کنند.

ب – در این آیه، به فرشتگان می‌فرماید: «من با شما هستم» - [چنان که به مؤمنین نیز چنین فرموده است] – و به آنها دستور می‌دهد که دل‌های مؤمنان را استوار بدارید. پس معلوم می‌شود که ثبات ایمان و ثبات قدم، کاری نیست که ما انجام دهیم، بلکه خداوند سبحان انجام می‌دهد و توسط فرشتگان. چنان که آیات قبل نیز به همین امر دلالت دارد.

ج – فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الأَعْنَاقِ - پس شما بالاى گردن‌ها را بزنيد.

می‌توانست بفرماید «گردن بزنید»، اما فرمود: «بالای گردن‌ها را بزنید». خب بالای گردن چیست؟ سر. یعنی مغزی که نقشه‌های پلید را طراحی می‌کند – چشمی که با نظر سوء نگاه می‌کند تا راه‌های نفوذ و ضربه زدن را بیابد – گوشی که شنود می‌کند – دهانی که شعار می‌دهد، رجز می‌خواند و فریب می‌دهد.

کار ملائک:

مؤمنان (مجاهدان) می‌توانند و باید که در جنگ‌ها با تمام نیرو، نفرات و سلاح‌های ممکن، به دشمن حمله کنند، اما هیچ گاه نمی‌توانند به فکر آنان نفوذ کنند تا بر اساس اطلاعات غلط، نقشه‌های غلط طراحی کنند و یا به قلب‌شان نفوذ کنند، تا رعب و ترس را بر دل‌شان بیاندازند. این کار خداست که عامل اجرایی‌اش فرشتگان می‌باشند. چنان که عامل اجرایی ثبات ایمان و ثبات قدم را فرشتگان بیان داشت و به آنها دستور داد « فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ – پس مؤمنین را تثبیت کنید».

د - وَاضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ - و از ايشان هر سرانگشت را قطع كنيد.

خب می‌توانست بفرماید که دست‌شان (از مچ، ساعد یا بازو) را قطع کنید، اما فرمود: «سرانگشتان برا بزنید». چرا و یعنی چه؟

کار دست، با انگشتان است و کار انگشتان نیز با سرانگشت. مثل این که ابزار با سرانگشت گرفته و برداشته می‌شوند؛ دگمه لباس نیز با سرانگشت بسته می‌شود  ... هم چنین قلم با سرانگشت گرفته می‌شود و ماشه‌ی اسلحه نیز با سرانگشت چکانده می‌گردد. دست قدرت، دست نفوذ، دست جنایت و ...، نیز سرانگشت نفوذ و قدرت و جنایت دارد.

کار ملائک:

فرض کنید که رزمندگان چه در گذشته که با شمشیر و نیزه می‌جنگیدند، چه امروزه که سلاح‌های خودکار، بمب‌افکن‌ها ... و حتی پهپادهای بدون سرنشین می‌جنگند، بخواهند که فقط "سر انگشتان دشمن" را نشانه بروند و بزنند! آیا چنین امری ممکن است؟!

پس این سر انگشت، صرفاً سرانگشت فیزیکی نمی‌باشد، بلکه سرانگشت نفوذ، خیانت، جنایت و ... باید قطع شود. اگر به دل مؤمنین افتاد که این آقا، یا این جبهه، یا این طرح و ... نفوذی است، از کجاست؟ چه کسی این الهام را کرده است و چگونه؟ حبّ و بغض‌ها چگونه به دل‌ها وارد می‌شود؟

کار مؤمنین:

سال‌هاست که به وسیله انواع و اقسام ابزار تبلیغاتی (سخنرانی، تحلیل، نقد، رسانه، جراید ...)، و در میادین گوناگون [مردم، دانشگاه ... و اکنون فضای مجازی]، ضد تبلیغ گسترده‌ای راه انداخته‌اند که چرا اسلام و قرآن، به مؤمنین نمی‌گویند که اگر دشمن این طرف صورتتان را سیلی زد، طرف دیگر را بیاورید؟! چرا نمی‌گوید: اگر مالتان را قصد کرد، جانتان را در طبق اخلاص بگذارید، و اگر قصد جانتان را کرد، نوامیس معنوی و مادی خودت را پیش کش کنید؟! بلکه بالعکس، می‌فرماید که به شدت ایستادگی و مقابله کنید، بجنگید، بکشید، اسیر بگیرید و...؟ گاه چنان آیه‌ای از قرآن را نیز دلیل می‌آورند که گویی ادعا و انتظار بر حقی دارند و حالا سندی رو کرده‌اند؟!

خب، حالا ببینیم که عقل سالم، در رویارویی با دشمن، چه حکمی می‌دهد؟ آیا می‌گوید: هر گاه دشمن به شما حمله کرد، شما لبخند بزنید، یک عکس یادگاری هم بگیرید؟! هر گاه قصد حمله نظامی کرد، شما به گفتمان و مذاکره دعوت کنید؟! هر گاه از هر طرف فشار آورد، شما کف و سوت بزنید؟!

پس چرا نوبت به اسلام و مسلمین که می‌رسد، می‌گویند: این دین خشن است، چون به اتباع خود می‌گوید، به هنگام جنگ، تمام قوای خود را جمع کنید و درست و حسابی بجنگید؟!

« وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدْوَّ اللّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لاَ تَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ » (الأنفال، 60)

ترجمه: و هر چه در توان داريد از نيرو و اسب‌هاى آماده (تجهیزات) بسيج كنيد، تا با اين [تداركات‏]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان‏] ديگرى را جز ايشان- كه شما نمى‏شناسيدشان و خدا آنان را مى‏شناسد- بترسانيد. و هر چيزى در راه خدا هزینه (و انفاق) كنيد، پاداشش به خود شما بازگردانيده مى‏شود و بر شما ستم نخواهد رفت.

تاکتیک‌ها:

بله، مسلمانان نیز باید هنگام جنگ (جنگ نرم، جنگ تبلیغاتی، جنگ روانی، یا جنگ سخت در میادین)، فقط یک نگاه مادی (به نفر و سلاح) نداشته باشند، بلکه "گردن به بالای" دشمن را بزنند، یعنی اهداف را بزنند. به شاخ و برگ‌ها مشغول نگردیده و ریشه را بخشکانند. افکار و نقشه‌ها و طرح‌ها را هدف قرار دهند، به خصوص در جنگ نرم، مراقب «نفوذ» باشند، چشم‌ها و گوش‌های نفوذ و نفوذی را بزنند، دهان فریبنده، رجزخوان، تهدید کننده و دروغ‌گو را ببندند و بالاخره آن که "سرانگشتان نفوذ" را قطع کنند، و البته اگر با اخلاص و برای خدا به میدان آیند، خداوند متعال جنودی از فرشتگان را به کمک آنها می‌فرستد. چنان که فرمود:

« ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ » (التوبة، 26)

ترجمه: آن گاه خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مؤمنان فرود آورد، و سپاهيانى فرو فرستاد كه آنها را نمى‏ديديد، و كسانى را كه كفر ورزيدند عذاب كرد، و سزاى كافران همين بود.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی):

 

آيه ١٢سوره انفال (مبنی بر زدن سرها و سرانگشتان) را توضیح دهید

 http://www.x-shobhe.com/shobhe/7114.html

عضویت در کانال «پاسخگویی به سؤالات و شبهات / ایکس – شبهه»

 https://telegram.me/x_shobhe

 

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   سوره انفال