پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): آیا امریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا و ... که تا مرز ورشکستگی دچار بحران اقتصادی و پولی شدهاند نیز "احساسی" عمل کردهاند؟ یا اگر این بحران جهانی، به اضافه جنگ و تحریم و ...، گریبان ایران را نیز گرفت، فقط نتیجه عملکرد احساسی میباشد؟!
در این چهل سال، برخورد سیاسی و اقتصادی امریکا، انگلیس، عربستان سعودی، مصر، سودان و ... با ما چگونه بوده است؟! آیا به جز تحمیل جنگهای داخلی – ترور – تحمیل جنگ 8 ساله خارجی – تقویت گروهکهای تروریستی – ایجاد فتنه و آشوب برای براندازی - تحریم اقتصادی – بلوکه کردن داراییها – انهدام دستآوردهای علمی و ...، ارمغانی داشتهاند.
البته که قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی با کشورهای گوناگون، سیاست مطلوب هیچ کشور و دولتی نمیباشد. در همان ابتدای استقرار جمهوری اسلامی ایران که تقریباً تمامی کشورها موضع مخالف گرفته بودند، بحث تداوم یا قطع ارتباط با کشورها نزد حضرت امام خمینی رحمة الله علیه مطرح شد و ایشان تصریح نمودند که به جز اسرائیل و آفریقای جنوبی (آن هم تا وقتی رژیم نژاد پرست [آپارتاید] در آن حکومت میکند) با همه کشورها روابط خواهیم داشت (مضمون)؛ یعنی حتی امریکا، انگلیس و شوروی سابق را نیز حذف ننمودند.
امروز نیز سیاست نظام جمهوری اسلامی ایران همان است، منتهی با این دقت که "روابط" باید بر اساس اصول دیپلماتیک، احترام متقابل، حفظ منافع طرفین و ... باشد، نه به قول حضرت امام (ره)، رابطه "گرگ و میش". سلطه و استعمار و استثمار از یک سو، تسلیم و بندگی و بردگی از سوی دیگر که نشد «روابط سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و ...».
دقت:
همگان، از مسئولین گرفته تا مردم، باید دقت کنند که بدون علم، آگاهی، بصیرت و دقت؛ در هیچ مبحثی وارد نشوند و سخن نگویند؛ تا نه سخن خودشان مبتنی بر ظاهر بینی و احساسات باشد و نه سخنان شعاری که فقط برای جوّسازی هست را بپذیرند. این که بگویند: ما چهل سال احساسی عمل کردیم، خودش یک شعار احساسی و کاملاً غلط و بی منطق میباشد.
قطع ارتباط:
نام یک کشور را بیاورند که جمهوری اسلامی ایران، با آن قطع ارتباط کرده باشد. آمریکا، آلمان، انگلیس، فرانسه ... و اکنون سعودی و برخی پادشاهیهای جیرهخوار سعودی؛ در همه موارد قطع ارتباط از ناحیه طرف مقابل بوده است.
برخوردها:
ممکن است بگویند که شیوهی برخورد شما سبب این قطع ارتباطها شده است! مثل حمله به سفارتخانههای امریکا، انگلیس و اکنون عربستان سعودی.
باید اولاً حساب اشغال لانه جاسوسی امریکا را از بقیه جدا کرد؛ اگر چه انگلیس هم دست کمی نداشت و ندارد، اما لانه جاسوسی امریکا، رسما و علناً به سازماندهی گروهکهای تروریستی، جاسوسی ... و حمایت مالی، اطلاعاتی و تسلیحاتی از آنان برای براندازی اقدام میکرد؛ اما در مورد مابقی سفارتخانهها باید گفت: هر چند که حمله به داخل سفارتخانهها به هیچ وجه کار درستی نیست، اما نه تنها اختصاصی به جمهوری اسلامی ایران ندارد، بلکه تعداد حملات به سفارتهای ما در انگلیس، آلمان، هلند، استرالیا، عراق، لبنان و ... به مراتب بیشتر بوده و حتی به قتل دیپلماتها و گروگانگیریهای کوتاه و طویل مدت انچامیده است. مضافاً بر این که این حوادث در ایران (درست یا نادرست) توسط عدهای از مردم صورت گرفته، اما حمله به سفارتهای جمهوری اسلامی ایران، همه سازماندهی شده و تحت حمایت انجام شده است! اما در عین حال، در کدام یک از این موارد، جمهوری اسلامی ایران، قطع رابطه کرده است؟!
روابط با عربستان سعودی:
ابتدا دقت کنیم که همان گروهی که فریاد بر میآوردند، چرا به حج میرویم؟ چرا قطع ارتباط نمیکنیم و...؟ امروز ساز دیگری زده و میگویند: «از قطع ارتباط نگرانیم؟!»، هر چند که متأسفانه دولت ما پیشدستی در قطع ارتباط با این رژیم وابسته و جلاد نکرد، بلکه دولت سعودی اعلام قطع ارتباط کرد!
به ملت نیز حق بدهید:
[هر چند باز تأکید میشود که تظاهرات مقابل سفارتخانهها در اعتراض به جنایاتشان بسیار ممدوح و حتی گاه لازم و ضروری است، اما حمله به داخل سفارتخانهها توجیهی ندارد]، منتهی باید به مردم نیز حق بدهیم، یا دست کم درکشان کنیم.
مردم در این چهل سال از ارتباط با سعودی چه دیدهاند؟ قتل عام ایرانیها با بیش از 400 کشته در حج 1366 – آزار جنسی دو نوجوان در فرودگاه جده – آزار و اذیت تمامی حجاج در طی سفر - کشتار بیش از 460 ایرانی در سرزمین منا و ...! تازه این همه، بخشی از جنایاتی است که دولت سعودی مستقیماً علیه مردم ما مرتکب شده است، وگرنه طومار دشمنیهای سیاسی، دینی و مذهبی، در کمک به تروریستهای وهابی جهت کشتار شیعیان، تشدید اختلافات شیعه و سنی، انفجار حرمها، ترور شخصیتهای دینی و مذهبی، به آشوب کشاندن منطقه، کمک به اسرائیل، ناامن کردن خلیج فارس، حمایت همه جانبه از گروهکهای تروریستی چون داعش – کاهش قیمت نفت برای ضربه زدن به ایران – تحریک سایر کشورها برای مقابله و قطع ارتباط با ایران و ...، بسیار طویل میباشد.
مردم انتظار دارند:
پس، بدیهی است که مردم ما از دولت و مجلسشان انتظار دارند. مردم نمیپسندند که پس از کشتار در حج خونین، یک مقام ایرانی و خانوادهاش با حکام آل سعود، ارتباط دوستانه برقرار کند – مردم ناراحت میشوند وقتی میبینند رییس جمهورشان برای ترور نمایشی و سازماندهی شده در فرانسه، لباس سیاه میپوشد و پیام تسلیت میفرستد، اما برای کشتار 460 ایرانی در منا، بسیار سست عمل میکند و ... . مردم از دولت و مجلس، در برابر اهانتهایی که سران امریکایی و اروپایی به ایران و ایرانی و مسلمان (به ویژه در طی ایام مذاکرات و پس از آن) میکنند، خشمگین هستند – مردم از دو سال مذاکره هستهای و این نتایج و تداوم تحریمها و تشدید آنها به همراه هر گونه اهانت و تحقیر، ناراحت هستند و ...؛ پس طبیعی است که در مقطعی فریاد اعتراضشان بلند شود، و البته چه بسا رفتار نامناسبی هم رخ دهد، که نباید رخ دهد.
اگر چه برخی از سیاستمداران ما نیز میدانند، اما مردم تردیدی ندارند که امروز عربستان سعودی، نقش نیابتی امریکا در به آتش کشیدن منطقه را برعهده دارد و نمیتوان گفت: «به ما چه، به خودشان مربوط است»! چرا که نه تنها عواقب سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اجتماعی تمام تحرکات دامنگیر ما نیز میشود، بلکه هدف اصلی از تمامی این تحرکات «تضعیف جمهوری اسلامی ایران و تقویت اسرائیل» در منطقه میباشد.
چهل سال برخورد احساسی (؟!)
سخن بیخود و بی منطقی میگویند و البته خودشان هم میدانند.
اتفاقاً جمهوری اسلامی ایران، سیاستهای کلان بسیار حکیمانهای دارد که اگر نداشت، حتی شش ماه نیز مقابل دشمنان قدر و شیاطین بزرگی چون: «امریکا، انگلیس، فرانسه ... و اسرائیل به عنوان مرکز نظامی صهیونیسم در منطقه، و نیز ایادی و جیرهخواران عرب و غیر عرب و حتی نفوذیها و توطئهگران داخلی، دوام نمیآورد، چه رسد به چهل سال.
اگر هر کدام از بلاهایی که بر سر این نظام و این کشور و این ملت آوردند [که قابل شمارش نیست]، بر سر کشورهای قدرتمند اروپایی آورده بودند، حتی شش ماه نیز دوام نمیآورند و سقوط میکردند.
پس این سیاستهای حکیمانه، بصیرانه و مدبرانهی رهبری نظام، با پشتیبانی مردم همیشه در صحنه است که سبب گردیده نه تنها این نظام حفظ بماند، کشور به پنج ایالت مستقل تقسیم و تجزیه نگردد و ...، بلکه روز به روز استحکام بیشتری یافته و رشد نماید.
البته در این برههها، گاه دولتها یا دولتمردانی بسیار ضعیف عمل میکنند، که آن نیز با بصیرت و صبر انقلابی و هوشیارانه مردم جبران شده است، وگرنه برخی از خطاهای عمدی و سهوی طی این چهل سال، کافی بود تا کشور و نظام فرو ریزد.
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
برخی نگران قطع روابط هستند و میگویند چهل سال احساسی عمل کردیم؟
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7174.html
عضویت در کانال «پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات / ایکس – شبهه»
https://telegram.me/x_shobhe
کلمات کلیدی:
سیاسی