پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): چون نمیدانیم آیا آیهی خاصی را منظور دارید، یا به کلیت و جمعبندی در یک موضوع اشاره دارید، نمیتوانیم آیهی خاصی را مورد بحث قرار دهیم. اما واقعیت همین است که موحدین، مؤمنین و مسلمین به وحدت میرسند و کفار و مشرکین نیز در تشتت، تفرقه و دشمنی باقی میمانند.
دلیل عقلی:
از همین واژگان «توحید و شرک» پیداست که یکی به سوی وحدت قوای درونی و بیرونی میخواند و دیگری به سوی کثرت و شریک قرار دادن اهداف متضاد و حتی متناقض و بالتبع جنگ قوا میراند. پس اهل توحید، همان گونه در مملکت وجودشان وحدتی بین عقل، قلب و سایر قوای آنها ایجاد میشود، در برون نیز به وحدت میرسند، و اهل شرک همان گونه در مملکت وجودشان اربابان متفاوتی (رب شهوت، رب قدرت، رب جاه ....) حکمرانی میکنند، در قوای بیرونی نیز دچار کثرتگرایی میشوند.
توحید و وحدت قرآنی:
اما در هیچ کجای قرآن کریم نیامده است که اگر عدهای جمع شوند و نام خود را موحد، مؤمن یا مسلمان بگذارند، حتماً با یک دیگر وحدت میکنند. اما تصریح شده که کفار و مشرکین به هیچ نمیتوانند وحدت کنند. و بدیهی است که نام امتیاز و سهم دادن به یک دیگر جهت شکار یک طعمه را نمیتوان "وحدت" گذاشت، اگر طعمه نباشد، به جان هم میافتند.
وحدت:
"وحدت"، چه در درون و چه در برون، عوامل، اسباب، شاخصهها و دستورالعملهایی دارد که اگر مورد باور، توجه و عمل قرار گرفت، حتماً وحدت ایجاد میشود، اما اگر چنین نشد، هیچ وحدتی حاصل نمیگردد، اگر چه مسلمانان روزی هزار رکعت نماز بخوانند و یا هزار بار ختم قرآن کنند.
حبل الله:
از جمله عوامل و اسبات و ملزومات وحدت این است که تمامی مسلمانان، به یک ریسمان چنگ زنند، و آن هم ریسمان الهی، نه این که هر کدام خود را به جایی بسته باشند و در ضمن بگویند: «ما مسلمانیم».
این ریسمان الهی، همان "ولایت الهی" و امتداد آن در سطوح و مراتب متفاوتش میباشد، مانند ولایت رسول الله، ولایت ولیّالله، ولایت خلیفة الله، ولایت حجةالله و ... . از این رو در قرآن کریم، نه خطاب به کفار، بلکه به مؤمنین فرمود، به ریسمان الهی چنگ زنید و متفرق نشوید. چرا اگر مؤمنین نیز دقت نکنند، دچار همین تفرقه و پراکندگی میشوند.
به کلمه کلمهی دو آیه ذیل دقت نمایید:
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ * وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ » آلعمران، 102 و 103)
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا آن گونه كه حقّ پرواكردن از اوست، پروا كنيد و زنهار که جز مسلمان نميريد * و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد، و پراكنده نشويد و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد: آن گاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد، پس ميان دلهاى شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد. اين گونه، خداوند نشانههاى خود را براى شما روشن مىكند، باشد كه شما راه يابيد.
ملاحظه: دقت شود که در خاتمه میفرماید که خداوند متعال راه را برای شما تبیین کرده است، پس چنین کنید، باشد که هدایت شوید (لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ).
در نتیجه، معلوم میشود که صرف ایمان یا اسلام آوردن کفایت نمیکند، بلکه پس از آن، مشمول هدایت شدن لازم است و البته هدایت شرایط و ملزوماتی دارد که اگر رعایت نشود، از اسلام و مسلمانی، فقط اسمش میماند و در درونش، خوارج یا داعشیها پیدا میشود و کربلاها تکرار میشود.
عدم پذیرش ولایت باطل:
ولایت را برخی گفتند که معنای "دوستی" میدهد، برخی گفتند معنای "نزدیک شدن" میدهد، و برخی گفتند معنای "سرپرستی" میدهد، و البته نه تنها هر سه معنا صحیح است، بلکه شامل هر سه معنا با هم میشود. مانند ولایت الله جلّ جلاله، که هم دوست است، هم نزدیک است و هم سرپرست.
حال ببینید که چقدر در قرآن کریم تأکید شده که دشمنان خدا و دشمنان خود را – کفار و مشرکین را – به غیر از مسلمانان را و ...، به ولایت بر نگزینید و حتی باز به مؤمنین تأکید مینماید که اگر برای دینتان و رضایت من حرکت میکنید، مبادا در پیچ و خمهای خلوت، به صورت سرّی و مخفی، به کفار القای دوستی و مودت نمایید! پس معلوم میشود که چه بسا حتی مؤمن بلغزد و چنین خطاهایی کند، چه رسد به غیر مؤمن.
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ » (الممتحنة، 1)
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آوردهايد، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستى و سرپرستی برمگيريد [به طورى] كه با آنها اظهار دوستى كنيد، و حال آنكه قطعاً به آن حقيقت كه براى شما آمده كافرند [و] پيامبر [خدا] و شما را [از مكّه] بيرون مىكنند كه [چرا] به خدا، پروردگارتان ايمان آوردهايد، اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بيرون آمدهايد. [شما] پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مىكنيد در حالى كه من به آنچه پنهان داشتيد و آنچه آشكار نموديد داناترم. و هر كس از شما چنين كند، قطعاً از راه درست منحرف گرديده است.
وضعیت مسلمانان:
حال به وضعیت مسلمانان از همان صدر اسلام توجه کنیم، آیا ولایتمدار بودند، یا نماز خوان و روزهدار، ولی امام کُش؟! حال در هر برههای، به نسبت جمعیت کل، چند نفر مؤمن و مسلمان پیدا میشد؟
به وضعیت مسلمانان در دو قرن اخیر نگاه کنیم، آیا ولایتالله را پذیرفته بودند، یا ولایت انگلیس و امریکا را؟ آیا مطیع رب العالمین بودند، با به ربوبیت فراعنهی زمان خود سر خم کرده بودند و بعضاً خوشحال نیز بودند! آیا حتی در آداب و رسوم و فرهنگها، تابع فرهنگ و فقه اسلام بودند و الگوی خود را رسول الله صلوات الله علیه و آله قرار داده بودند، یا با ذلت تمام، به اندکی غربزدگی خوشحال شده و مباهات نیز مینمودند؟!
به وضعیت مسلمانان امروز نگاه کنیم. یک ملت کوچک 35 میلیونی، از میان یک امت بیش از یک میلیاردی، ولایتپذیر شد و اندک نگاه و توجهی به اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله نمودند. از خارج و داخل بر او شوریدند، جنگها، ترورها، تحریمها، فتنهها و غوغاها به راه انداختند، و هیچ غلطی نتوانستند بکنند.
از این روست که ایجاد تفرقه را، چه درون ملت ایران و چه سایر ملل مسلمان، در سرلوحهی اهداف و برنامههای دشمنی خود قرار دادهاند.
وحدت کفار:
اما نکتهی بعدی، گمان وحدت بین کفار است که کاملاً خطاست. اگر چه به حسب ظاهر چنین به نظر میآید که چند قدرت استکباری و صهیونیستی جهان، برای نابودی اسلام ناب، اسلام بیدار، اسلام ولایتی، اسلام بصیر، اسلام فعال و پویا، اسلام عزت و سعادت، با یک دیگر وحدت کردهاند، اما واقع این است که تمامی آنها، نه تنها با یک دیگر، بلکه حتی با ملتهای خودشان در اختلاف و دشمنی شدید هستند.
از جنگهای جهانی اول و دوم، یا جنگهای ناپلئونی، نزدیک به یک قرن جنگ سرد امریکا و شوروی، یا جنگ جهان سرمایهداری غربی و سرمایهداری کمونیستی شرقی، یا جنگ ویتنام و ویتکنگ، یا جنگ ژاپن و چین و دو کره شمالی و جنوبی، و ... که بگذریم، به وضعیت امروزشان میرسیم.
اگر آخرین نظریههای سیاسی غرب را با دقت مطالعه کنیم، متوجه میشویم که حتی خود اقرار دارند که دیگر دوران دموکراسی و اهمیت دادن به مردم و آرایشان به پایان رسیده است و در نظام دیکتاتوریِ سرمایهداری، مردم خود اصلیترین دشمنان سرمایهداران محسوب میگردند، چرا که با شعار دموکراسی، در سیاست دخالت کرده و حقوق و مطالباتی برای خود قائلند! مضافاً بر این که به تعبیر حضرت امام خمینی رحمة الله علیه (مضمون)، دوستی و وحدت آنها مثل گرگهاست. گرگها به صورت گروهی حمله میکنند، اما وقتی گرسنه هستند و شکاری پیدا نمیکنند، برای خوابیدن دور هم حلقه میزنند و هر کدام زودتر خوابش ببرد، مابقی او را میدرند.
آیا امریکا بدیهیها و ورشکستگی خود را به اروپا تحمیل نکرد؟ آیا اروپا را مجبور نکرد که هزینههای سیاسی، مالی، تسلیحاتی و نیروی انسانی، جهت تحقق اهداف نظامی امریکا، در افغانستان، عراق، لیبی، سوریه و ... را متحمل گردد؟ آیا اروپا میتواند خلاف خواستهی امریکا چیزی بگوید و یا کاری انجام دهد؟ آیا سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان، با یک دیگر متحد هستند؟ چرا به رغم همراهی آلمان در اعزام نیرو و تجهیزات نظامی برای جنگها و ترورهای امریکایی در منطقه، اجازه نقشآفرینی سیاسی به او نمیدهند و این بخش، سهم انگلیس و فرانسه میباشد؟! چگونه است که امریکاییها حق دارند در اروپا یا حتی ژاپن، پایگاه نظامی داشته باشند، اما اروپاییها و ژاپنیها حق ندارند متقابلاً در امریکا پایگاه نظامی داشته باشند؛ و اگر یک نظامی امریکایی به دختران خردسال آنها تجاوز کرد نیز حق بازداشت و محاکمه ندارند (کاپیتولاسیون)؟! چرا دادگاههای امریکایی حق دارند تا بانکها و شرکتهای اروپایی را محاکمه و جریمه کنند، اما دادگاههای اروپایی، حتی حق محاکمه جاسوسان امریکایی را ندارند؟! قائلهی شنود مقامات سیاسی اروپا، توسط مراکز جاسوسی امریکا «CIA - NSA » چه شد و به کجا انجامید؟!
آیا نام این دشمنیها و جنایات علیه یک دیگر اتحاد است؟!
پس هوشیار، آگاه و بصیر باشیم و فریب تبلیغات و ضد تبلیغهای آنان را نخوریم.
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
امروزه وحدت مسلمین و تفرقه کفار که در قرآن آمده، برعکس شده است؟
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7179.html
عضویت در کانال «پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات / ایکس – شبهه»
https://telegram.me/x_shobhe
کلمات کلیدی:
قرآن