پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): وقتی خودتان می‌دانید که نویسنده یا فرستنده به دنبال پاسخ نیست و فقط قصد دشمنی و ضد تبلیغ دارد، تکلیف روشن است.

مهم‌ترین مسئله این است که بدانیم: «ما مجبور نیستیم که هر چه می‌نویسند و می‌فرستند بخوانیم، اهمیت دهیم و پاسخ نیز بدهیم.

الف – پاسخگویی به سؤالات و شبهات، گاهی واجب است و گاهی لازم و ضروری؛ اما نه همیشه، همه جا و در هر موردی؛ بلکه مؤمن باید بصیر و دقیق باشد. خداوند متعال می‌فرماید که مؤمن خود را مخاطب جاهل (بی‌عقل) قرار نمی‌نماید و اگر مواجه شد، از او خداحافظی کرده، جدا و دور می‌شود:

« وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا » (الفرقان، 63)

ترجمه: و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين به نرمى گام برمى‏دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به [طریق سلامت] پاسخ مى‏دهند.

ب – گاهی یک نفر سؤال یا شبهه‌ای را حتی با بدترین لحن و الفاظ مطرح می‌کند، اما قصد دشمنی و لجاجت ندارد، یا بر اثر القائات محیطی باورش این شده است، یا تحت تأثیر قرار گرفته است و یا طرح می‌کند که اگر پاسخی دارد، او نیز مطلع شده و بداند، خب در چنین حالتی، باید به او پاسخ متین، مستدل و متناسب با فهمش داد تا مطلع و متوجه شود؛ اما گاهی یک نفر فقط و فقط در لجاجت با حق، دشمنی با اسلام و به قصد ایجاد انحراف، اهانت، تحقیر و ...، مطلبی را نوشته یا منتشر می‌کند؛ خب اصلاً نباید به او پاسخ داد و نباید منفعل بازی‌گردانی او شد.

ج – شبهه سازان و شبهه افکنان (نه کسانی که سؤال دارند)، ضمن فرافکنی و ضد تبلیغ، به خوبی می‌دانند که یک عده تاب نمی‌آورند و نمی‌توانند محل نگذارند و به هر شکلی که شده، پاسخی درست یا غلط، کوتاه یا طویل خواهند داد؛ و البته آنها نیز همین را می‌خواهند، چرا که بازارشان گرم می‌شود و به قول خودتان، اصلاً با پاسخی که می‌دهید کاری ندارند، بلکه با خیال راحت از این که مخاطب پیدا کرد‌ه‌اند و بازارشان گرم شده است، شب می‌خوابند و صبح ده یا بیست خط دیگر می‌نویسند؛ و البته طولانی و پراکنده هم می‌نویسند که از یک سو مخاطب مرعوب شود و از سوی دیگر، پاسخگو نداند که حالا به کدام فراز و بند این بافته‌ها پاسخ دهد؟ و اگر بخواهد بند به بند پاسخ دهد نیز دویست خط می‌شود که نه می‌توان درج نمود و نه کسی حوصله دارد که بخواند.

د – جالب آن که چند خط بی منطق در رد خدا، معاد، دین و ...، می‌نویسند و در خاتمه بسیار متکبرانه می‌افزایند: «تکثیر این متن واجب است؟!» حالا کی واجب کرده و این وجوب را از کجا آورده‌اند، جای تأمل دارد. و یا (به ویژه در عرصه سیاست، تاریخ و ...) اطلاغات درست و غلط را با هم مخلوط می‌کنند و یک نتیجه‌ی بی‌ربط گرفته و القا می‌کنند و در خاتمه می‌نویسند: «این مطلب را به هر آدرسی که داری بفرست!» حالا کسی هم به نویسنده یا ارسال کننده دسترسی ندارد که بگوید: «چرا به هر آدرسی که دارم بفرستم، تو مطلب مهم، درست و قابل قبولی نوشتی، یا من بیمارم که این کار را بکنم؟!».

پس در این موارد، نه خود را مخاطب قرار دهید – نه پیام ارسال شده را مطالعه کنید – نه حساس شوید - و نه پاسخ دهید، تا ناخواسته برایشان بازارگرمی نکرده باشید.

لازم است که وقت و عمر شریف خود را صرف فراگیری معارف و اصول دین نماییم.

مرتبط:

*- نقش بهاییت در ضد تبلیغ، با انشاء نویسی، شبهه‌پراکنی و جوّسازی در فضای مجازی (29/بهمن/1394)

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

در مورد شبهاتی که دشمنان در فضای مجازی منتشر می‌کنند، چه موضعی داشته باشیم؟

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7296.html

 

عضویت در کانال «پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه)»

 

https://telegram.me/x_shobhe

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه