نهج البلاغه (ترجمه حجت الاسلام انصاریان) خطبه 221

اِنَّ تَقْوَى اللّهِ مِفْتاحُ سَداد، وَ ذَخيرَةُ مَعاد، وَ عِتْقٌ مِنْ كُلِّ   مَلَكَة،

قطعاً تقواى الهى كليد درستى، و اندوخته قيامت، و رهايى از سلطه هر سلطه گر،

وَ نَجاةٌ مِنْ كُلِّ هَلَكَة، بِها يَنْجَحُ الطّالِبُ، وَ يَنْجُو الْهارِبُ، وَ تُنالُ الرَّغائِبُ.

و نجات از هر هلاكتى است، خواهنده به كمك تقوا به مرادش مى‌رسد، و گريزان (از جهنّم) به وسيله تقوا نجات پيدا مى‌كند، و طالب مشتاق به آنچه كه رغبت دارد مى‌رسد.

فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ، وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ، وَالدُّعاءُ يُسْمَعُ؛

پس عمل كنيد، و عمل به جانب حق بالا مى رود، و توبه سود مى‌دهد، و دعا مستجاب مى‌شود؛

وَالْحالُ هادِئَةٌ، وَ الاْلامُ جارِيَةٌ؛ وَ بادِرُوا بِالاْعْمالِ عُمُراً ناكِساً، اَوْ مَرَضاً حابِساً، اَوْ مَوْتاً خالِساً؛

و زمانْ زمان آرامش، و قلم كاتبان عمل در كار است، و به بندگى و طاعت بشتابيد پيش از آنكه جوانى به پيرى رسد، و یا بيمارى شما را از كار بيندازد، يا مرگ شما را بربايد؛

فَاِنَّ الْمَوْتَ هادِمُ لَذّاتِكُمْ، وَ مُكَدِّرُ شَهَواتِكُمْ، وَ مُباعِدُ طِيّاتِكُمْ،

كه مرگ نابودكننده لذّت‌ها، و تيره كننده خوشي‌ها، و دوركننده اهداف است،

زائِرٌ غَيْرُ مَحْبُوب، وَ قِرْنٌ غَيْرُ مَغْلُوب، وَ واتِرٌ غَيْرُ مَطْلُوب،

ديداركننده‌اى است نامحبوب، مبارزى است مغلوب ناشدنى، جنايتكارى است غيرقابل انتقام،

قَدْ اَعْلَقَتْكُمْ حَبائِلُهُ، وَ تَكَنَّفَتْكُمْ غَوائِلُهُ، وَ اَقْصَدَتْكُمْ مَعابِلُهُ،

دام‌هايش به شما درآويخته، بلاهايش به شما احاطه كرده، پيكانهايش شما را هدف قرار داده،

وَ عَظُمَتْ فيكُمْ سَطْوَتُهُ، وَ تَتابَعَتْ عَلَيْكُمْ عَدْوَتُهُ، وَ قَلَّتْ عَنْكُمْ نَبْوَتُهُ.

قهرش درباره شما بزرگ، جور و زحمتش بر شما پى درپى است، و كم است كه ضربتش بر شما وارد نشود.

فَيُوشِكُ اَنْ تَغْشاكُمْ دَواجى ظُلَلِهِ، وَاحْتِدامُ عِلَلِهِ، وَ حَنادِسُ غَمَراتِهِ، وَ غَواشى سَكَراتِهِ، وَ اَليمُ اِزْهاقِهِ،

نزديك است ابرهاى تاريكش بر شما سايه اندازد، و آتش بلاهايش زبانه كشد، و تاريكى‌هاى شدائدش از راه برسد، و بيهوشى هاى ناشى از حالت احتضار، و درد خروج روح،

وَدُجُوُّ اَطْباقِهِ، وَ جُشُوبَةُ مَذاقِهِ. 

و تاريكى‌هاى تو در تو، و تلخى چشيدن شربتش شما را فرا گيرد.

فَكَاَنْ قَدْ اَتاكُمْ بَغْتَةً فَاَسْكَتَ نَجِيَّكُمْ، وَ فَرَّقَ نَدِيَّكُمْ، وَ عَفّى آثارَكُمْ،

چنان است كه سرزده بر شما وارد گشته و شما را از گفتن سخن آهسته خاموش نموده، و مشاورينتان را پراكنده كرده، و آثارتان را به نابودى كشيده،

وَ عَطَّلَ دِيارَكُمْ، وَ بَعَثَ وُرّاثَكُمْ يَقْتَسِمُونَ تُراثَكُمْ‌،

و شهرهايتان را معطل و خالى گذاشته، و وارثان شما را تحريك نموده تا ارث به جا گذاشته را تقسيم كنند،

بَيْنَ حَميم خاصّ لَمْ يَنْفَعْ ، وَ قَريب مَحْزُون لَمْ يَمْنَعْ ، وَ آخَرَ شامِت لَــمْ    يَــجْــزَعْ .

گروهى از اين وارثان، خويشان خاص هستند كه در وقت مردن شما سودى به حالتان ندارند، و برخى نزديكان غمگينند كه نمى‌توانند مانع مردن شما شوند، و ديگرى شماتت كننده‌اى است كه از مرگ شما غصه به خود راه نمى دهد.

فَعَلَيْكُمْ بِالْجِدِّ وَالاْجْتِهادِ، وَالتَّاَهُّبِ وَالاْسْتِعْدادِ، وَالتَّزَوُّدِ فى مَنْزِلِ الزّادِ.

پس بر شما باد به سعى و كوشش، و توشه برگرفتن و آماده شدن، و فراهم كردن زاد و توشه در منزل (محل نزول) توشه‌ها.

وَ لا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا كَما غَرَّتْ مَنْ كانَ قَبْلَكُمْ مِنَ الاْمَمِ الْماضِيَةِ، وَالْقُرُونِ الْخالِيَةِ، الَّذينَ احْتَلَبُوا دِرَّتَها،

دنيا شما را نفريبد چنانكه پيشينيان شما از امت‌هاى گذشته و مردمان درگذشته را فريفت ، آنان كه از دنيا شير فراوان دوشيدند،

وَ اَصابُوا غِرَّتَها، وَ اَفْنَوْا عِدَّتَها، وَاَخْلَقُوا جِدَّتَها.

و دچار غفلت و فريب آن شدند، زمان را بيهوده سپرى كردند، تازه آن را كهنه نمودند،

اَصْبَحَتْ مَساكِنُهُمْ اَجْداثاً، وَ اَمْوالُهُمْ ميراثاً، لايَعْرِفُونَ مَنْ اَتاهُمْ،

اما مساكن آنان گورستان، و اموال‌شان ارث ديگران شد، كسى را كه نزد آنان رود نمى شناسند،

وَ لايَحْفِلُونَ مَنْ بَكاهُمْ، وَ لايُجيبُونَ مَنْ دَعاهُمْ

و به گريه آنان كه بر آنان بگريند اهميتى نمى‌دهند، و كسى را كه آنان را صدا بزند جواب نمى‌دهند.

فَاحْذَرُوا الدُّنْيا فَاِنَّها غَدّارَةٌ، غَرّارَةٌ خَدُوعٌ، مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ، مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ،

از دنيا برحذر باشيد كه به شدّت غدّار و فريبنده و مكّار است، اندك مى بخشد و سخت منع مى‌كند، جامه سلامت مى‌پوشاند و به زور و جبر برهنه مى‌كند،

لايَدُومُ رَخاؤُها، وَ لا يَنْقَضى عَناؤُها، وَ لايَرْكُـدُ بَلاؤُها .‌

راحتش دائم نيست، رنجش را پايان نمى‌باشد، و بلا و سختى‌اش آرام نگيرد.

 

 

 

https://telegram.me/x_shobhe

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه