پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): این به اصطلاح شبهه، بسیار قدیمی است، اما مکرر دور میزنند و هر بار نیز یک جمله در حاشیه اضافه و کم میکنند که جدید به نظر آید. بپرسید: آیا شما به عمرت قرآن را خواندهای که بدانی چه چیزی در آن مطرح شده و چه چیزی مطرح نشده است؟!
در قرآن کریم مباحث بسیاری از معارف و احکام بیان شده که مردم جاهل آن زمان نمیدانستند که کیست یا چیست؟ چنان که امروزه نیز بسیاری به حقایق عالم هستی که در قرآن کریم بیان شده است، علم و ایمان ندارند. پس حواشی مطروحه، مبنی بر این که عرب برف را نمیشناخته و ...، همه حاشیهسازی برای ضد تبلیغ و القای شبهه میباشد.
سراسر قرآن کریم، سخن از شناخت و اعتقاد به توحید (خداشناسی و خداپرستی) و نیز معاد (بازگشت به سوی او) دارد، که نه بسیاری از اعراب آن زمان و نه بسیاری از امریکاییها، اروپاییها، یا چینیها و ژاپنیهای این زمان، کمترین شناختی نداشته و ندارند و هنوز در عصر شکوفایی علم، از بت نفس گرفته تا بت چوبی و سنگی و بت قدرت بیرونی را میپرستند.
در قرآن کریم، از "ولایت و امامت" سخن رفته که نه اکثریت اعراب آن زمان میفهمیدند که حقیقتاش چیست و مصداقش کدام است، نه بسیاری از مردمان این عصر، به ویژه در کشورهای پیشرفتهی علمی – این در حالی است که هیچ کس در این عالم، بیولایت و بیامام نیست، حال خواه ولی و امام بر حق باشد و خواه بر باطل.
برف در قرآن:
در قرآن کریم، نام بسیاری از موجودات یا ملوکولوها و ... برده نشده است، اما دلیلش آن نیست که اعراب آن زمان نمیشناختند یا امریکاییهای امروز نمیشناسند.
قرآن کریم کتاب جغرافیای طبیعی یا زیست نیست که از تمامی موجودات، حوادث طبیعی و یا ... نام برده باشد، بلکه کتاب انسانسازی میباشد، هر چند که به تاریخ، طبیعت، زمین، آسمانها، سیارات و ... نیز اشاراتی که مفید به مقصود باشد، شده است.
بیتردید [اگر به جای عناد با قرآن، دست کم اندک مطالعهای در جغرافیای طبیعی و اوضاع جوی در مناطق متفاوت مینمودند)، متوجه میشدند که نه این طور است که در شبهه جزیره عربستان هیچ گاه سرما و برف و تگرگی نیامده باشد - نه این طور است که مردم به جاهای دیگر سفر نکرده و برف و تگرگ را از نزدیک ندیده باشند. [مثل این است که کسی بگویند: چون در شهری مثل تهران، یا اصفهان، یا مشهد، هوا رطوبت ندارد و شرجی نیست، مردمان این شهرها اصلاً نمیدانند و نمیفهمند که رطوبت هوا یعنی چه؟!] – و نه این طور است که در قرآن کریم، به برف هیچ اشارهای نشده باشد.
برف و تگرگ، همان بارانی است که به علت برودت (سرمای) هوا، یخ زده است. اگر ذراتش ریز باشد به دانههای برف مبدل میشود و اگر درشتتر باشد و بیشتر یخ بزند، تگرگ میشود. و هر کس کمی قرآن خوانده باشد، با آیات متعدد در خصوص "باران" که ریشه برف و تگرگ است، آشنا میشود، هر چند که در قرآن کریم به برف و تگرگ نیز اشاره شده است:
«أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاء مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاء وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاء يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ» (النّور، 43)
ترجمه: آيا نديدى كه خداوند ابرى را (از هر سو) به آرامى مىراند سپس ميان (قطعات) آن پيوند مىدهد سپس آن را متراكم مىسازد، پس باران را مى بينى كه از لابهلاى آن بيرون مىآيد، و نيز از آسمان (بالاى سرتان) از كوههاى ابر يخزده كه در آن هست برف و تگرگ فرو مىريزد، پس به سبب آن به قومى كه بخواهد (در دنيا به آنها كيفر دهد) زيان مىرساند و آن را از قومى كه بخواهد برمىگرداند، نزديك است روشنى برقش (نور) چشمها را از بين ببرد.
نکته: خب حالا آن کسی که با "عرب، عرب" گفتن و بحث سرما و گرما میخواست قرآن را رد و تکذیب کند، چه میگوید؟ آیا پس از آشنایی با این آیه، استغفار میکند؟ آیا از نادانسته سخن گفتن، به ویژه در خصوص قرآن کریم و افترا بستن، پیشمان میشود؟ آیا ایمان میآورد و یا دست کم اقرار میکند که در مورد قرآن به خطا قضاوت کردهام؟! خیر، بلکه چه بسا بسیار بدتر لج کند، چرا که قرآن چیزی به ظالمین به جز خسران آنها نمیافزاید.
« وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا » (الإسراء، 82)
ترجمه: و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مىكنيم، و [لى] ستمگران را جز زيان نمىافزايد.
آیا دروغ بستن به قرآن کریم، نفی آن چه در قرآن آمده (بگویند نیست)، یا افترای آن چه نیامده (بگویند هست)، ظلم نیست؟!
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
*- در قرآن حرفی از برف زده نشده، چون در عربستان برف نمیبارید و مردم نمیدانستند برف چیست؟
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7554.html
کلمات کلیدی:
قرآن