در این روزهای پایانی شعبان، از فیوضات و برکات دعای شعبانیه محروم نمانیم، هر چند روزی یک فراز (4)
إِلَهِي قَدْ جُرْتُ عَلَى نَفْسِي فِي النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَيْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا إِلَهِي لَمْ يَزَلْ بِرُّكَ عَلَيَّ أَيَّامَ حَيَاتِي فَلا تَقْطَعْ بِرَّكَ عَنِّي فِي مَمَاتِي إِلَهِي كَيْفَ آيَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِكَ لِي بَعْدَ مَمَاتِي وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِي [تُولِنِي ] إِلّا الْجَمِيلَ فِي حَيَاتِي. إِلَهِي تَوَلَّ مِنْ أَمْرِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ عُدْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ عَلَى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ.
خدايا! بر نفسم در فرمانبرى از آن، گناه بار كردم، پس واى بر او اگر او را نیامرزی؛ خدايا! نيكیات بر من در روزهاى زندگیام پيوسته بود، پس نيكى خويش را در هنگام مرگم از من قطع مكن . خدايا! چگونه از حسن توجهت پس از مرگم نااميد شوم، درحالی كه در طول زندگیام مرا جز به نيكى سرپرستى نكردى. خدایا! كارم را چنان كه سزاوار آنى بر عهده گير، خدايا به سوى من با فضلت بازگرد (نظر لطف مجدد بیانداز)، به سوى گناهكارى كه جهلش سراپايش را پوشانده. (برای مطالعه فرازهای قبلی، روی کلمه آرشیو کلیک نمایید)
کلمات کلیدی:
حدیث امروز