پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبه):
قبل از هر چیزی دقت کنید که «خدا نمیخواهد» - «با علم و حکمت خدا منافات دارد» - «اراده و مشیت خدا بر این تعلق نگرفته است» و ... ، فرق دارد با «خدا نمیتواند».
خداوند متعال، "قادر" است، چرا که اساسا "قدر = اندازه" هر چیزی را در خلقت، او مقدر و وضع کرده است، پس همه مقدرات و اندازهها در دست اوست؛ اما معنای "قدرت خدا" این نیست که با آن به جنگ "علم، حکمت، اراده و مشیّت" خود برود.
درخواست مرگ:
پیرامون درخواست مرگ از خدا، در دو آیه بحث شده است، منتهی باید به معنا، مفهوم، مقصود و مصداق آن کاملاً توجه نمود، که البته بسیار حایز اهمیت و راهگشاست. در هر دو آیه فرمود: «اگر راست میگویید»، پس مهم است دقت کنیم که مگر آنها چه میگفتند و چه ادعایی داشتند؟!
دو آیه به شرح ذیل میباشد:
« قُلْ إِنْ كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ » (البقره، 94)
ترجمه: بگو: «اگر آن (چنان که مدعی هستید) سرای دیگر در نزد خدا، مخصوص شماست نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید اگر راست میگویید!»
« قُلْ یا أَیهَا الَّذِینَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِیاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِینَ » (الجمعة، 6)
ترجمه: بگو: «ای یهودیان! اگر گمان میکنید که (فقط) شما دوستان خدائید نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید اگر راست میگویید (تا به لقای محبوبتان برسید)!»
الف – هر دو آیه، خطاب به یهودیان است که از اول انحصار طلب بودند. آنها با جوّسازی گستردهای، دو معنا را تبلیغ میکردند، یکی این که نه تنها ما یهودیان، هر طوری که باشیم، حتماً بهشت میوریم، بلکه اساساَ بهشت مال ماست و فقط ما به بهشت میرویم! (خَالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ – یعنی فقط ما و دیگر مردم) – دومین ادعایشان این بود که نه تنها ما همه خداپرست و خدا دوست هستیم، بلکه فقط ما خدا را دوست داریم و خدا هم فقط ما را دوست دارد! (أَوْلِیاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ)، یعنی تنها دوستان خدا ماییم، نه دیگر مردم.
ب – خداوند متعال در رد ادعای آنها، در آیه اول فرمود: شما که میدانید این دنیا دار گذر است، آخرت دار بقاست، و مدعی هستید که جای همه شما بهشت است و اصلاً بهشت را برای شما خلق کردهاند، پس چرا این قدر دنیادوست و دنیاپرست، هستید، چرا از خدا استدعا نمیکنید که هر چه سریعتر مرگ شما را برساند تا وارد آن بهشت ابدی گردید؟! در آیه دوم نیز میفرماید: اگر گمان دارید که فقط شما خدا را دوست دارید و خدا نیز فقط شما را دوست دارد، پس از خدا طلب مرگ کنید.
چرا چنین فرمود: چون محب، مایل به دیدار محبوب است و عاشق مایل به وصال معشوق میباشد و تا در این دنیا و دار امتحان هستید، این دیدار و وصال محقق نخواهد شد، پس چرا خواهان پایان سفر و سالم رسیدن به مقصد نمیگردید؟!
ج – پشت سر هر دو آیه میفرماید:
« وَلَنْ یتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیدِیهِمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ / البقره، 95» - « وَلَا یتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیدِیهِمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ / الجمعة، 7» - یعنی هرگز چنین تمنایی نخواهید نمود، به خاطر آن چه انجام دادید، شما ظالم هستید و خداوند متعال نیز به ظلم و ظالم علیم است، پس میدانید که نه تنها محبتی به خدا ندارید و نه تنها در آخرت خبری از بهشت برای شما نیست، بلکه در دنیاپرست و در دشمنی با خداوند سبحان هستید و مستقیم به جهنم تشریف میبرید، به خاطر ظلمتان.
د – در خاتمه نیز میفرماید: بالاخره «این مرگ» که نه تنها خواهانش نیستند، بلکه از آن فراری هستید، به سراغتان میآید ...؛ یعنی مسئله فقط مُردن نیست، چون آن را بخواهید یا نخواهید پشت سر خواهید گذاشت، بلکه مسئله این است که خدادوست و آخرتطلب و معادگرا هستید یا نه؟!
« قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیبِ وَالشَّهَادَةِ فَینَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ »
ترجمه: بگو این مرگی كه از آن فرار میكنید سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد، سپس به سوی كسی كه از پنهان و آشكار با خبر است برده میشوید و شما را از آنچه انجام میدادید خبر میدهد.
نتیجه:
*- پس این که انسان از روی محبت الهی از یک سو و اطمینان به جایگاهش در آخرت از سوی دیگر، از خداوند متعال طلب کند که هر چه زودتر او را به مقصد و مقصود و محبوب برساند، خیلی فرق دارد با این که کسی از روی تکبر، نادانی و نیز ناشکری بگوید: «خدایا مرا بکش»!
*- در هیچ کدام از این دو آیه، نفرمود که اگر شما چنین مطالبهای داشته باشید، خداوند نیز سریعاً به شما میدهد؛ بلکه آیات تصریح دارد که اگر واقعاً خدادوست هستید، پس دنیاپرست نباشید، به خاطر چند روز حیات بیشتر و بهرهی حیوانی بدن در این دنیا، این همه فسق، فساد، جنایت و ظلم نکنید، ناشکری و ناسپاسی ننمایید، کفر نورزید ...، در ضمن آخرتنگر باشید – معادگرا باشید – تقربخواه باشید – شهادت طلب باشید – ترسو نباشید – روحیهی انقلابی و مجاهدت را در خود احیا کنید، تقوا را پیشه سازید.
*- از این رو، اهل ایمان و تقوا، محبین به خداوند سبحان، عاشقان اهل عصمت و اهل بهشت علیهم السلام، همه ضمن آن که در این دنیا با بهرهمندی درست از نعمات الهی، سیر تکاملی میکنند، از خداوند متعال عاقبت به خیری، عافیت و رسیدن به مقام شهادت در راه خودش را طلب میکنند. لذا اگر در بستر آرام بمیرند نیز شهید هستند.
*- اما «خدایا مرا بکش»، یعنی کفر، ناشکری و جهل به وضعیت فعلی، مرگ و آخرت خود. چنان میگوید که «خدایا مرا بکش» که گویی مرگ پایان کار است، در حالی که تازه اول راه است و این راه و جایگاه ابدی، برای ناسپاسان و ظالمان به خود و دیگران، بسیار سخت و عذابآور میباشد، به گونهای مکرر التماس میکنند: «خدایا! حالا تازه فهمیدیم، یک بار دیگر ما را برگردان تا درست عمل کنیم»، اما به آنها گفته میشود: همان موقع باید درست میاندیشیدی و عمل میکردی، دیگر تمام شد و بازگشتی نیست.
« حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى یوْمِ یبْعَثُونَ » (المؤمنون، 99 و 100)
ترجمه: (آنها همچنان به راه غلط خود ادامه میدهند) تا زمانی كه مرگ یكی از آنان فرا رسد میگوید: پروردگار من! مرا باز گردانید! * شاید در آنچه ترك كردم (و كوتاهی نمودم) عمل صالحی انجام دهم (به او میگویند) چنین نیست، این سخنی است كه او به زبان میگوید (و اگر باز گردد برنامهاش همچون سابق است) و پشت سر آنها برزخی است تا روزی كه برانگیخته میشوند.
*- اما شهادت طلب که ارزش مجاهدت و شهادت در راه خدا را میداند، میگوید: ای کاش، دهبار، صدبار و هزار بار دیگر به دنیا بر میگشتم و در همین را راه به شهادت میرسیدم.
*- مؤمن (آن هم از سر اعتراض) نمیگوید: "خدایا مرا بکش!"، بلکه میگوید: خدایا، حال که این مرگ حتمی است، پس تو مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده.
مشارکت و همافزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
در قرآن فرموده: «از خدا تمنای مرگ کنید، اگر راست میگویید»، اما اگر کسی بگوید: "خدایا مرا بکش"، معترض میشوند که خطا گفتی!
http://www.x-shobhe.com/shobhe/7783.html
کلمات کلیدی:
قرآن توحید سوره بقره